Οι «11» της Νέας Αριστεράς που εν τέλει διάλεξαν όνομα και συγκροτήθηκαν σε κοινοβουλευτική ομάδα, αλλά δεν είναι ακόμη κόμμα και δεν ξέρουμε και αν θα γίνει, προσέθεσαν ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην περίεργη αυτή πολιτική περίοδο.

Με την παρουσία τους, στη Βουλή υπάρχουν πλέον εννέα κόμματα. Τα περισσότερα από ποτέ, τουλάχιστον κατά την περίοδο της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Το τι έχουν να προσφέρουν και ποια θα είναι η τύχη τους εκλογικά, θα φανεί σε μερικούς μήνες.

Είναι πάντως ένα ακόμη πολιτικό απότοκο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αναδεικνύεται σε ένα παράδοξο φυτώριο, αφού από τις διασπάσεις του έχουν μέχρι στιγμής προκύψει η Λαϊκή Ενότητα, το ΜέΡΑ25, η Πλεύση Ελευθερίας και, πλέον, η Νέα Αριστερά.

Εννεακομματική Βουλή λοιπόν και καλή τύχη σε όλους, αρχικά στην προσεχή συζήτηση για τον Προϋπολογισμό και –κυρίως– στις επόμενες συζητήσεις προ ημερήσιας διάταξης.

Η ακτινογραφία όμως αυτού του πολυδιασπασμένου πολιτικού συστήματος εμφανίζει και άλλες ιδιαιτερότητες. Η βασικότερη όλων είναι ότι έχουμε τα περισσότερα κόμματα από ποτέ εντός κοινοβουλίου, ως αποτέλεσμα μίας πρόσφατης εκλογικής διαδικασίας στην οποία σημειώθηκε η χαμηλότερη συμμετοχή, μόλις 53%.

Με λίγα λόγια, στο κοινοβούλιο εκπροσωπούνται περίπου οι μισοί έλληνες πολίτες και αυτή η «κουτσή» πολιτική αντιπροσώπευση εκφράζεται από εννέα κόμματα. Ποιες είναι οι τόσο μεγάλες διαφορές μεταξύ τους και σε ποιο βαθμό μπορεί αυτό το στοιχείο της μεταμνημονιακής περιόδου να θεωρείται θετικό;

Πού μπορεί να οδηγήσει ένα τέτοιο πολιτικό σκορποχώρι; Και πόσο ευνοείται από μια τέτοια συνθήκη η διαμόρφωση μιας αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης διακυβέρνησης; Προφανώς και η πολυφωνία είναι στοιχείο του δημοκρατικού πολιτεύματος, όμως το κυριότερο όλων είναι η δυνατότητα της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία.

Υπό τις παρούσες συνθήκες αυτό εκλείπει – μέχρι νεωτέρας.

Από αυτήν τη Βουλή θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναδειχθεί πόλος που θα απειλήσει ή, έστω, θα ενοχλήσει την κυβέρνηση, η οποία θέλοντας και μη, απλώς και μόνο λόγω της παρόδου του χρόνου, κάποια στιγμή θα αναπτύξει αντανακλαστικά αντιπολίτευσης στον εαυτό της, με ό,τι παρενέργειες μπορεί αυτό να έχει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News