Ο ψυχαγωγικός τομέας του Open Beyond παλεύει να σταθεί στα πόδια του εδώ και χρόνια. Τα περισσότερα προγράμματα δεν καταφέρνουν να χτίσουν ανθεκτικές γέφυρες με τον τηλεθεατή. Η εξαίρεση ήταν μία. Ο «Έρωτας Φυγάς», μια καθημερινή σειρά εποχής, βασισμένη σε τούρκικο φορμά. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε να προβάλλεται στην απογευματινή ζώνη, έδειξε αμέσως ότι θα βρει το κοινό της, σημειώνοντας διπλάσια και τριπλάσια νούμερα, σε σχέση με το μέσο όρο τηλεθέασης του σταθμού.

Στην τουρκική εκδοχή της, η σειρά μετράει τρεις σεζόν. Με δεδομένη την επιτυχία της στο ελληνικό κοινό, πήρε το πράσινο φως για μια δεύτερη σεζόν κι εδώ. Αυτή ήταν η απόφαση της προηγούμενης διοίκησης του καναλιού, όμως, η οποία εδώ και λίγο καιρό έχει δώσει τη θέση της στην Barking Well Media. Η οποία αποφάσισε ότι θέλει να ολοκληρώσει τη σειρά, όχι στα 180 επεισόδια που προβλέπει η κάθε σεζόν, αλλά στα 110. Που σημαίνει ότι ο «Έρωτας Φυγάς» θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του χειμώνα.

Η αρνητική εξέλιξη έχει στενοχωρήσει, φυσικά, τους συντελεστές που θα μείνουν ξεκρέμαστοι στα μισά της σεζόν. Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το πρόωρο τέλος, δηλώνουν τη δυσαρέσκεια αλλά και την απορία τους: Πώς γίνεται ένα πετυχημένο σε τηλεθέαση πρόγραμμα να κόβεται τόσο άδοξα;

Λογικά, πολλοί θα έχουν την ίδια απορία. Κυρίως οι τηλεθεατές που αγάπησαν τη σειρά και στήνονται κάθε απόγευμα μπροστά στην οθόνη για να την παρακολουθήσουν. Αυτοί οι άνθρωποι, οι λίγοι πιστοί ακόλουθοι της τηλεόρασης που εξακολουθούν να βρίσκουν στις καθημερινές σαπουνόπερες μια συντροφιά, θα νιώθουν προδομένοι.

Δυστυχώς, είναι δύσκολο να τους εξηγήσεις τους ενδο-τηλεοπτικούς μηχανισμούς που οδηγούν σε τέτοιες, αντιφατικές εξελίξεις, να κόβονται προγράμματα που σημειώνουν επιτυχία. Το κόψιμο του «Έρωτα Φυγά», ωστόσο, δίνει μια αφορμή για να καταλάβει κανείς πόσο πλασματικά είναι τα πράγματα στην ελληνική τηλεόραση. Κι ότι πολλές φορές δεν υπάρχει ουσιαστική σύνδεση μεταξύ τηλεθέασης και κέρδους, που είναι και το ζητούμενο.

Σύμφωνα με όσα ακούγονται, η σειρά δεν προχωρά παρακάτω γιατί η νέα διοίκηση του σταθμού δεν επιθυμεί να σηκώσει το βάρος της ακριβής παραγωγής της. Και δεν θέλει, γιατί το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν φέρνει τα ανάλογα έσοδα σε σχέση με το κόστος του. Κι έτσι, δημιουργείται το παράδοξο τηλεοπτικό φαινόμενο να αποτυγχάνεις όντας πετυχημένος. Να μπαίνεις στην καρδιά του τηλεθεατή, αλλά να βγαίνεις από το πλάνο γιατί δεν συμφέρεις εταιρείες και κανάλια.

Δεν το έπαθε μόνο ο «Έρωτας Φυγάς», το έχουν πάθει κι άλλα προγράμματα. Είναι ένας κίνδυνος που αντιμετωπίζουν όλοι στον μικρό, σουρεαλιστικό κόσμο της ελληνικής μικρής οθόνης. Το οικοδόμημά του μπορεί να φαίνεται βαρύ, αλλά τα θεμέλια που το στηρίζουν είναι ασταθή.

Το ότι τα τελευταία χρόνια η τηλεόραση επενδύει στη μυθοπλασία είναι σαφώς κάτι καλό. Έχει ξανανοίξει μια αγορά, η οποία δίνει θέσεις εργασίας σε πολύ κόσμο. Ταυτόχρονα, δίνεται και η ευκαιρία στον τηλεθεατή να επιλέξει θεάματα μέσα από ένα μενού που περιλαμβάνει τη μυθοπλασία σε μεγάλη δόση. Μήπως, όμως, είναι μεγαλύτερη απ’ όσο αντέχει η εγχώρια αγορά; Μήπως βγαίνουν περισσότερα σίριαλ απ’ όσα μπορούμε να καταναλώσουμε;

Αν ρωτήσεις ανθρώπους του χώρου, είναι πολύ πιθανόν να τους ακούσεις να λένε ότι η άνθηση της μυθοπλασίας εξελίσσεται σε μια μεγάλη φούσκα, η οποία είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα σκάσει. Ο ρόλος του ΕΚΟΜΕ είναι καίριος για την αρνητική εξέλιξη. Όλο και περισσότεροι υποστηρίζουν πια ότι η χρήση του αναπτυξιακού εργαλείου, που σχεδιάστηκε για να δώσει μια ώθηση στην οπτικοακουστική παραγωγή της χώρας, γίνεται με λάθος τρόπο δημιουργώντας τρύπες που δεν μπορούν να καλυφτούν. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι χρηματοδοτούνται πολλά έργα μυθοπλασίας, αλλά ουσιαστικά πολύ λίγα απ’ αυτά βρίσκουν ένα δρόμο να εξελιχτούν εμπορικά, ώστε να υπάρχει ανταποδοτικότητα.

Το αποτέλεσμα είναι μια ψευδαίσθηση. Νομίζουμε ότι η μυθοπλασία ανθεί, αλλά είναι μια επιφανειακή, ψευδής εντύπωση. Αν το αναλύσεις, θα δεις ότι τα περισσότερα άνθη της μαραίνονται πριν καν προλάβουν να φυτρώσουν.  Όπως ο «Έρωτας Φυγάς».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News