Ενας πίνακας του Σάντρο Μποτιτσέλι που λέγεται ότι είχε ξεχαστεί για περισσότερα από 50 χρόνια μετά την εξαφάνισή του από τα αρχεία τέχνης του ιταλικού κράτους ανακτήθηκε από ένα σπίτι κοντά στη Νάπολη, σύμφωνα με ρεπορτάζ του βρετανικού Guardian.

Το έργο, που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και πιστεύεται ότι αξίζει περίπου 100 εκατ. ευρώ, στεγάστηκε αρχικά σε μια εκκλησία στην πόλη Σάντα Μαρία λα Καρίτα, πριν ανατεθεί σε μια τοπική οικογένεια, που το κράτησε για πολλές γενιές στην ιδιωτική κατοικία της.

Για λόγους που παραμένουν αδιευκρίνιστοι, ο πίνακας, ένας από τους τελευταίους του ιταλού αναγεννησιακού δασκάλου –ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τη «Γέννηση της Αφροδίτης» και την «Ανοιξη»–, εξαφανίστηκε από τα κρατικά ραντάρ, σε σημείο που πολλοί να νομίζουν ότι είχε χαθεί.

Ο Μασιμιλιάνο Κρότσε, της διοίκησης των καραμπινιέρων για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Νάπολης, αποκάλυψε ότι η τελευταία φορά που οι Αρχές είχαν επιθεωρήσει την ιδιωτική κατοικία όπου φυλασσόταν ο πίνακας ήταν πριν από πάνω από 50 χρόνια.

«Από τότε, ανεξήγητα, ο πίνακας είχε ξεχαστεί από τις Αρχές» εξηγεί ο Κρότσε. «Οταν, μετά από έρευνα για έργα που έπρεπε να επιθεωρηθούν, συνειδητοποιήσαμε ότι ένας πίνακας του Μποτιτσέλι βρισκόταν σε μια ιδιωτική κατοικία για περισσότερα από 50 χρόνια, αποφασίσαμε να τον επιθεωρήσουμε».

Ο πίνακας βρέθηκε σε κακή κατάσταση, με πολυάριθμες εκδορές και χρωματικές αλλοιώσεις εξαιτίας της οξείδωσης των βερνικιών. Ο καμβάς θα υποβληθεί τώρα σε εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης, με την ελπίδα ότι επιτέλους θα μπορέσει να εκτεθεί στο κοινό. Οι αστυνομικοί ερευνούν τώρα αν ο πίνακας ανήκει πραγματικά στην οικογένεια που τον φύλασσε για περισσότερο από έναν αιώνα.

Το έργο τέχνης περνούσε από γενιά σε γενιά μεταξύ των μελών της οικογένειας, λέει ο Κρότσε. «Αλλά αξιολογούμε αν τον απέκτησαν νομότυπα. Αν επαληθεύσουμε ότι η οικογένεια που τον κατείχε δεν είχε δικαίωμα να τον κρατήσει, τότε θα περάσει στα χέρια του κράτους. Διαφορετικά, θα μπορούσε να παραμείνει στην ιδιοκτησία της οικογένειας, αλλά να εκτεθεί σε μουσείο ώστε να διασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή ασφάλειά του».

Ενας πίνακας τέτοιας σημασίας, παρότι βρίσκεται στη λίστα με έργα δημοσίου συμφέροντος του ιταλικού κράτους, μπορεί να ανήκει σε ένα άτομο εφόσον αυτό μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια, τη διατήρηση και τη φροντίδα του. Κατά καιρούς η διοίκηση για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς κάνει επιθεωρήσεις για να εξακριβώσει ότι η φροντίδα αντίστοιχων πινάκων και αγαλμάτων παραμένει επαρκής.

Ο ιστορικός τέχνης Πέπε ντι Μάσα ισχυρίζεται ότι ο πίνακας που ανακτήθηκε ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του Μποτιτσέλι επειδή η Παναγία που απεικονίζει ήταν εμπνευσμένη από τη Σιμονέτα Κατάνεο Βεσπούτσι, τη μούσα και ερωμένη του καλλιτέχνη, που πέθανε σε ηλικία μόλις 23 ετών.

Ο πίνακας, που αναφέρεται σε ένα βιβλίο του βρετανού συγγραφέα Ρόναλντ Λάιτμπραουν για τη ζωή του Μποτιτσέλι, δωρήθηκε από τον καλλιτέχνη στον Πάπα Σίξτο Δ’, ο οποίος στη συνέχεια τον παρέδωσε σε μια μικρή αγροτική εκκλησία, τη Σάντα Μαρία ντέλε Γκράτσι, στον δήμο της Σάντα Μαρία Λα Καρίτα της Νάπολης.

Εκείνη την εποχή ο πάπας αντιμετώπιζε έλλειψη ρευστότητας, οπότε τον έδωσε στην εκκλησία για να κερδίσει την εύνοια και την οικονομική υποστήριξη της πανίσχυρης οικογένειας των Μεντίτσι, η οποία είχε αποκτήσει ακίνητα στη ναπολιτάνικη ύπαιθρο για να αναπτύξει αμπελώνες. Στόχος του ήταν η χρηματοδότηση της ολοκλήρωσης της Καπέλα Σιξτίνα.

Το 2021, ένας μικρός πίνακας του Μποτιτσέλι με τίτλο «Νεαρός Ανδρας που Κρατά ένα Μενταγιόν», από το 1475 περίπου, που απεικονίζει έναν ευγενή να κρατά τον στρογγυλό πίνακα ενός αγίου, πουλήθηκε στον οίκο Σόθμπις, στη Νέα Υόρκη, για 92,2 εκατ. δολάρια (84,5 εκατ. ευρώ), ποσό που συνιστά ρεκόρ δημοπρασίας για τον δάσκαλο της αναγεννησιακής ζωγραφικής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News