Μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου οι ισραηλινοί ηγέτες υποσχέθηκαν εκδίκηση εναντίον ολόκληρης της ηγεσίας της Χαμάς, η οποία διαβιοί μεταξύ της Γάζας και άλλων πόλεων της Μέσης Ανατολής, της Βηρυτού και της Κωνσταντινούπολης συμπεριλαμβανομένων. Οι κορυφαίοι της Χαμάς πάντως, έγραψαν οι λονδρέζικοι Times, ζουν στην Ντόχα, πρωτεύουσα του Κατάρ, χώρα του Κόλπου με συμμάχους τους Δυτικούς, όπου και σημαντική αμερικανική ναυτική βάση. Οι Δυτικοί λοιπόν χρησιμοποιούν το Κατάρ ως τόπο διαπραγματεύσεων όταν αυτές τους είναι απαραίτητες.

Το Ισραήλ έχει υποσχεθεί μεν στο Κατάρ ότι δεν θα προσπαθήσει να δολοφονήσει τους χαμασίτες της Ντόχα, αλλά αυτό μόνο προς το παρόν – δηλαδή δεν δεσμεύτηκε και για το μέλλον. Ετσι το Κατάρ δήλωσε πως φοβάται ότι αυτή η απειλή περί αντιποίνων σημαίνει ότι το Ισραήλ μπορεί να βάλει στο στόχαστρο άτομα σαν τον Ισμαήλ Χανίγιε, τον επικεφαλής της Χαμάς, και τον Χαλέντ Μεζάαλ, προκάτοχο του Χανίγιε και παραμένοντα σε υψηλό πόστο της ισλαμιστικής οργάνωσης.

Το 2010, η Μοσάντ, η ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών, δολοφόνησε σε ξενοδοχείο του Ντουμπάι τον Μαχμούντ αλ-Μάμπχου, έναν από τους ιδρυτές της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς και βασικό προμηθευτή του οπλισμού της. Ενώ η Ντόχα συνεχίζει να φιλοξενεί τις διαπραγματεύσεις για το μέλλον των ομήρων που κρατούνται στη Γάζα και για άλλα ευαίσθητα ζητήματα, οι Ισραηλινοί λένε στους Καταρινούς ότι δεν σκοπεύουν να επαναλάβουν ό,τι έκαναν στο Ντουμπάι.

Ανώτερη πηγή των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών είπε στους Times: «Είναι ένα προσωρινό μέτρο [σ.σ.: οι διαβεβαιώσεις του Ισραήλ στο Κατάρ] ώστε να υπάρξει συνεργασία μαζί τους. Οι δολοφονίες της Μοσάντ απαιτούν ετήσιο σχεδιασμό και σίγουρα έχουν αρχίσει»... Η Μοσάντ, πάντως, είχε μία από τις σπάνιες αποτυχίες της το 1997, στην Ιορδανία, όταν προσπάθησε να δολοφονήσει τον Μεζάαλ ψεκάζοντας το αυτί του με δηλητήριο.

Τότε οι επίδοξοι δολοφόνοι πράκτορές της συνελήφθησαν από τις ιορδανικές αρχές και ακολούθησαν οι συνέπειες του φιάσκου: το Ισραήλ και αναγκάστηκε να δώσει το αντίδοτο του δηλητηρίου ώστε να σωθεί ο Μεσάαλ και απελευθέρωσε από τη φυλακή τον ιδρυτή της Χαμάς, τον σεΐχη Αχμεντ Γιασίν. Εκτοτε θεωρείται απίθανο η Μοσάντ να σκοτώσει πολιτικό προσωπικό της Χαμάς, ειδικά κάποιον που ζει σε φιλοδυτικό κράτος με επίσημη έγκριση. Ως στρατιωτικό προσωπικό, βέβαια, ο Αλ Μάμπχου κρίνεται «δίκαιος στόχος». Οι Ισραηλινοί σχεδόν παίζουν με ανοιχτά χαρτιά κάνοντας δηλώσεις όπως οι ακόλουθες.

Ο Ασερ Μπεν Αρζτι, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της ισραηλινής υπηρεσίας ασφαλείας Σιν Μπετ και της ισραηλινής αστυνομίας, είπε τα εξής: «Τέτοιος τρόπος εξάλειψης ασφαλώς και μπορεί να πραγματοποιηθεί, όχι όμως στο Κατάρ και όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις». Εξάλλου «μπορεί να γίνει στο Κατάρ, ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, χωρίς το Ισραήλ να αναλάβει την ευθύνη ή να αφήσει ίχνη». Και είναι αλήθεια ότι «μέχρι σήμερα έχουν γίνει δεκάδες επιτυχημένες δολοφονίες αυτού του τύπου, σε πολλές χώρες, και οι περισσότερες από αυτές δεν έφθασαν καθόλου στα media». Τι μαθαίνουν οι πολίτες, τελικά; «Μόνο τις αποτυχίες και τα προβλήματα που αυτές δημιουργούν».

Ο χρόνος δεν είναι θέμα για τη Μοσάντ, συνέχισαν οι Βρετανοί. Οι δολοφόνοι ένδεκα μελών της ισραηλινής ομάδας των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου, το 1972, δολοφονήθηκαν με τη σειρά τους μετά την παρέλευση επταετίας από πράκτορες της Μοσάντ και σε διάφορα σημεία του κόσμου. «Πιθανότατα δεν θα είναι ο Νετανιάχου που θα δώσει το πράσινο φως για τέτοια επιχείρηση, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή» είπε η πηγή αυτών των πληροφοριών στους Times, εννοώντας ότι μετά τον πόλεμο ο «Μπίμπι»θα παραιτηθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News