Οι γάλλοι οινοπαραγωγοί λένε «Α santé» («στην υγειά μας») με λευκό κρασί, καθώς οι πωλήσεις του κόκκινου πέφτουν κατακόρυφα, τουλάχιστον την τελευταία τετραετία, σύμφωνα με δημοσίευμα των βρετανικών Times. Ως αιτίες στην αλλαγή των προτιμήσεων του πληθυσμού οι ειδικοί εντοπίζουν την αλλαγή στη γεύση των κρασιών και τη γενικότερη άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη.

Ως εκ τούτου, η οικογένεια Περίν, στην οποία ανήκει ο πασίγνωστος αμπελώνας του Μπορντό, λανσάρει αυτόν τον μήνα ένα νέο λευκό κρασί. Για την προώθησή του οι Περίν απηύθυναν πρόσκληση σε μια σειρά από σημαντικούς γάλλους δημοσιογράφους, ανάμεσά τους και τον Ανταμ Σέιντζ των Times, ο οποίος ζει στο Παρίσι, προκειμένου να δοκιμάσουν το νέο της «νέκταρ» με την ονομασία Cuvée 1741, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε στην αγορά, με τιμή 145 ευρώ το μπουκάλι. (Η ονομασία του παραπέμπει στο έτος που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά μια έκδοση του συγκεκριμένου κρασιού, τον 18ο αιώνα.)

Η πρόσκληση της οικογένειας στους δημοσιογράφους ήταν για το εστιατόριο του ξενοδοχείου «Left Bank», το οποίο διευθύνει η βραβευμένη με αστέρι Michelin σεφ Ελέν Νταρόζ, που βρίσκεται επίσης στην κουζίνα εστιατορίου του πολυτελούς ξενοδοχείου «The Connaught», στο Λονδίνο. Ηταν ένα γεύμα πέντε πιάτων, που ξεκινούσε με ταρτελέτα παντζαριού με burrata και τελείωνε με καραμελωμένο μπριός με γκανάζ σοκολάτας.

Κάθε πιάτο συνοδευόταν από ένα διαφορετικό κρασί, ως είθισται. Ωστόσο, αυτό που η οικογένεια Περίν ήθελε να λανσάρει και κατά συνέπεια να θυμούνται οι καλεσμένοι τους ήταν το λευκό Cuvée 1741. Το μετέφερε, λοιπόν, ένας σερβιτόρος σε μια καράφα προκειμένου να συνοδεύσει το κυρίως πιάτο, που ήταν κοτόπουλο και κρέμα γλυκού καλαμποκιού.

Το λανσάρισμα του Cuvée 1741 αποτελεί μια ένδειξη του πώς οι γαλλικοί αμπελώνες ωθούν πλέον τα λευκά κρασιά στο προσκήνιο, καθώς όσοι αγαπούν το καλό κρασί αφήνουν σιγά-σιγά αλλά σταθερά κατά μέρος τα κόκκινα. Η αλλαγή είναι σημαντική, δεδομένου του τρόπου με τον οποίο τα κόκκινα κρασιά κυριάρχησαν μεταπολεμικά στη Γαλλία.

Ο Ζακ Ντιπόν, οινοκριτικός στο περιοδικό Le Point, δηλώνει ότι παραδοσιακά το κόκκινο κρασί θεωρείται το ποτό της εργατικής τάξης, ένα «σύμβολο δύναμης και ανδρείας», αλλά συμβολίζει και «το χρώμα του Καρλ Μαρξ». Ταυτόχρονα, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, «το κόκκινο είναι το χρώμα του αίματος του Χριστού», κάτι που σημαίνει ότι, λίγο-πολύ, όλοι στη Γαλλία, ακόμη και όσοι δεν αγαπούν το κόκκινο κρασί, από τους κομμουνιστές έως τους χριστιανούς, κατέληξαν σταδιακά να πίνουν ροζέ κρασί.

Το ροζέ και το κόκκινο κρασί καταλάμβαναν μέχρι τη δεκαετία του 1980 περίπου το 80% της εγχώριας αγοράς. Παραδόξως πώς, το λευκό κρασί βρισκόταν στο περιθώριο. Σήμερα, μόνο το 9% των κρασιών που παράγονται συνολικά από το Μπορντό είναι λευκά. Μέχρι το 1973 το ποσοστό ήταν πάνω από 50%. Ωστόσο, το κόκκινο κρασί αντιμετωπίζει πλέον μια κρίση που χαρακτηρίζεται ιστορική, με τις πωλήσεις να μειώνονται κατά 32% στη Γαλλία, μόνο την τελευταία δεκαετία.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε εφέτος από την εταιρεία ερευνών αγοράς NielsenIQ διαπίστωσε ότι 629.000 γαλλικά νοικοκυριά είχαν σταματήσει να αγοράζουν κόκκινα κρασιά, τουλάχιστον κατά την τριετία 2019-2022. Την ίδια περίοδο, 192.000 γαλλικά νοικοκυριά ξεκίνησαν μια νέα συνήθεια: να αγοράζουν, αντί για κόκκινο, λευκό κρασί.

Ο οινοκριτικός Ζακ Ντιπόν αποδίδει αυτή την αλλαγή εν μέρει στην υπερθέρμανση του πλανήτη: «Πάντα θέλαμε τα κόκκινα κρασιά τον χειμώνα, να συνοδεύουν πιάτα με κρέας και βαριές σάλτσες» είπε. «Αλλά τώρα ακόμη και οι χειμώνες είναι ζεστοί και δεν σου κάνει κέφι να πιεις ένα κόκκινο κρασί με ένα βαρύ γεύμα».

Ο ίδιος πιστεύει ότι τα λευκά κρασιά ταιριάζουν καλύτερα στις εποχές που η θερμοκρασία τείνει να γίνεται θερμότερη. Αποδίδει επίσης τη μετάβαση από το κόκκινο στο λευκό κρασί στη «θηλυκοποίηση της γαλλικής κοινωνίας», όπως την αποκαλεί. Ισχυρίζεται ότι «πέρασαν οι εποχές που το κρασί ήταν ο πυλώνας της γαλλικής αρρενωπότητας». «Σήμερα βλέπω γυναίκες να κάθονται στα μπιστρό και τα καφέ και να πίνουν λευκά κρασιά όλη την ώρα» λέει ο Ντιπόν στους βρετανικούς Times. «Είναι σίγουρα μια τάση».

Ο διευθυντής επικοινωνίας της Ενωσης Οινοκαλλιεργητών του Μπορντό, Κριστόφ Σατό, δηλώνει στη βρετανική εφημερίδα ότι η αλλαγή των γαστρονομικών συνηθειών συνέβαλε επίσης στην προτίμηση του πληθυσμού στις λευκές ποικιλίες. «Οι παππούδες μου κατανάλωναν ένα ορεκτικό, ένα κυρίως πιάτο, τυρί και επιδόρπιο σε κάθε γεύμα, δύο φορές την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, κάθε εβδομάδα του χρόνου. Επιναν πάντα κόκκινο κρασί» θυμάται. «Τα παιδιά μου περνούν τις μέρες τους τσιμπολογώντας. Πίνουν κρασί σαν απεριτίφ και ως εκ τούτου τείνουν να προτιμούν συχνότερα το λευκό από το κόκκινο».

Αυτή η αλλαγή στα γούστα και τις συνήθειες των καταναλωτών έχει ως αποτέλεσμα οι οινοπαραγωγοί του Μπορντό να παράγουν πολύ περισσότερο κόκκινο κρασί από όσο τελικά μπορούν να πουλήσουν, με αποτέλεσμα να μένει στα αζήτητα και τελικά να καταστρέφεται.

Το νέο κρασί της οικογένειας Περίν, το Cuvée 1741, είναι μια σύγχρονη εκδοχή ενός λευκού κρασιού που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1741 από τον Ντομ Γκαλεά, έναν βενεδικτίνο μοναχό. Το αββαείο του είχε καταλάβει έναν αμπελώνα, καθώς η οικογένεια στην οποία ανήκε ο αμπελώνας αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα.

Ως εκ τούτου, λέγεται ότι ο Γκαλεά έφτιαχνε εξαιρετικά ξηρά λευκά κρασιά με την ποικιλία σταφυλιού σεμιγιόν. Η οικογένεια Περίν ελπίζει να ακολουθήσει τα βήματά του με το λανσάρισμα του νέου της κρασιού, το οποίο φτιάχνεται από την ίδια ποικιλία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News