Δύο μήνες. Τόσοι πέρασαν από εκείνη τη διαρροή ότι το Μέγαρο Μαξίμου μελετά την αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των ευρωεκλογών, προκειμένου να περιοριστεί ο… πληθωρισμός των σελέμπριτι στα ψηφοδέλτια, ο οποίος δημιούργησε και διάφορες παθογένειες που εξέθεσαν τη χώρα (βλ. υπόθεση Αλέξη Γεωργούλη).

Βέβαια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ξεκαθαρίσει, κατά τη συνέντευξη Τύπου στην 87η ΔΕΘ, ότι οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 θα διεξαχθούν και πάλι με σταυρό, αλλά στα τέλη Σεπτεμβρίου, πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της «Καθημερινής» ήθελε το σύστημα ανάδειξης ευρωβουλευτών να αλλάζει με τις κάλπες να στήνονται σε επίπεδο περιφερειών, με την κατάτμηση της επικράτειας σε τουλάχιστον πέντε εκλογικές περιφέρειες.

Το πρόβλημα με τον σταυρό σε ενιαίο ψηφοδέλτιο για όλη την επικράτεια –που καθιερώθηκε το 2014 σε μια προσπάθεια του τότε προέδρου της ΝΔ και Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους του κόμματός του απέναντι στον προελαύνοντα ΣΥΡΙΖΑ– ήταν ότι πολύ συχνά εκλέγονταν όχι οι ικανότεροι υποψήφιοι για την Ευρωβουλή, αλλά οι πιο γνωστοί (και τηλεοπτικοί) ή αυτοί που μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την επικοινωνιακή προβολή τους σε μια τεράστια περιφέρεια, που συνιστά η επικράτεια. «Δεν μπορώ να βλέπω αυτήν την κατάσταση προ των ευρωπαϊκών εκλογών. Να λείπει η συζήτηση για την Ευρώπη και καθένας να περιφέρεται εν είδει καλλιστείων και με τις πλάτες που έχει. Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα…», έλεγε τότε η αείμνηστη Μαριέττα Γιαννάκου, που διαμαρτυρόμενη για αυτήν την αλλαγή, απέσυρε την υποψηφιότητά της στις ευρωοεκλογές.

Ωστόσο και αυτή η σκέψη για «σπάσιμο» της χώρας σε περιφέρειες εγκαταλείφθηκε καθώς φαίνεται: σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πρωθυπουργός προσανατολίζεται στη διατήρηση του ισχύοντος εκλογικού νόμου για τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών, με τις σχετικές αποφάσεις να οριστικοποιούνται στις αρχές Δεκεμβρίου.

Το θέμα είχε αναλάβει να το χειριστεί ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Θόδωρος Λιβάνιος, ο οποίος και επεξεργάστηκε τα διάφορα σενάρια και τις προτεινόμενες λύσεις, παραδίδοντας στον Πρωθυπουργό τις σχετικές εισηγήσεις.

Κατά πληροφορίες, η εναλλακτική που συζητήθηκε περισσότερο στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν όντως η διατήρηση του σταυρού προτίμησης –αντί της λίστας που ίσχυε ως τις ευρωεκλογές του 2009– και παράλληλα την κατάτμηση της επικράτειας σε πέντε περιφέρειες: 1. Αττική, 2. Πελοπόννησος, Ήπειρος, Δυτική Ελλάδα και Ιόνιο, 3. Μακεδονία και Θράκη, 4. Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα 5. Κρήτη και νησιά του Αιγαίου. Σε αυτή την περίπτωση οι ευρωβουλευτές που θα εκλέγονται σε κάθε περιφέρεια θα υπολογίζονταν με βάση τον πληθυσμό της κάθε περιοχής, με την Αττική και την Μακεδονία να έχουν τη μερίδα του λέοντος.

Ωστόσο, ύστερα από τις συζητήσεις ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται πλέον να καταλήγει στη διατήρηση ενός ψηφοδελτίου για όλη τη χώρα. Το πρόβλημα ήταν και νομικό καθώς η κατάτμηση της επικράτειας σε περιφέρειες για τις ευρωεκλογές θα σήμαινε κάτι που δύσκολα περνά στην Ευρώπη, που ορίζει ότι όσοι εκλέγονται στην Ευρωβουλή εκπροσωπούν το σύνολο των πολιτών μιας χώρας και όχι συγκεκριμένες περιφέρειες.

Ενα άλλο πεδίο προβληματισμού ήταν ότι και με πέντε περιφέρειες θα ενεργοποιούνταν τοπικά χαρακτηριστικά αντίστοιχα με αυτά για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης –που οδήγησαν όχι πάντα στην εκλογή των καταλληλότερων υποψηφίων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News