Αυτή τη στιγμή όλοι συμφωνούν με τα προγνωστικά: τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές θα περιγράφονται με μονοψήφιο νούμερο, το κόμμα θα είναι τρίτο ή και τέταρτο και ο Στέφανος Κασσελάκης θα βάλει ένα φλοράλ πουκάμισο και θα φύγει για το αγαπημένο του Μαϊάμι.

Λογικό. Αλλά μην το παίξετε στο στοίχημα, ειδικά αν είχατε βάλει τα λεφτά σας πάνω στην Αχτσιόγλου -ξέρω άνθρωπο που κλαίει γοερά κάθε μέρα το χιλιάρικο που έπαιξε πάνω στην Εφη. Διότι για να φύγει  Κασσελάκης, πρέπει να έχει μείνει και κάποιος στο κόμμα για να του δείξει την έξοδο. Μπορεί πάντα να το κάνει ο Τσίπρας, αλλά είναι αμφίβολο αν θα βρει άνθρωπο για να αναλάβει τη δουλειά. Και αν την κάνει ο ίδιος; Δύσκολο ως και αστείο. Παρεμπιπτόντως, ο Τσίπρας χρειάζεται ένα κόμμα για να διατηρήσει τη θέση του στην επόμενη Βουλή. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ εξαϋλωθεί, τότε μένει εκτός. Αν πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κάτι άλλο, μπορεί να αισθάνεται άβολα. Και ούτε συζήτηση για το ενδεχόμενο να ακολουθήσει τους «άλλους». Τέλος πάντων, ευτυχώς έχει περάσει καιρός από τότε που τα προβλήματα του Τσίπρα ήταν και δικά μας, όταν, βέβαια, δεν ήταν ο ίδιος το πρόβλημα.

Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι ότι το προσεχές διάστημα ο Κασσελάκης θα μείνει με ένα κόμμα υπό τον απόλυτο έλεγχο του. Και θα είναι τόσο ισχυρός, ώστε θα μπορούσε να διαγράψει μέχρι και τον Τσίπρα, που λέει ο λόγος. Μόνος στο κόμμα, ο Κασσελάκης, έχει τη δυνατότητα να πετάξει έξω μέχρι και τον Πολάκη. Αφού δεν θα του έχουν μείνει εχθροί, δεν χρειάζεται ούτε τους συμμάχους και τις δεσμεύσεις που επιβάλλουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ένα προσωποπαγές κόμμα, μία μονοπρόσωπη πολιτική εταιρεία. Είμαστε τόσο σίγουροι ότι όλο αυτό θα διαλυθεί έτσι εύκολα; Ναι, δείχνει το πιθανότερο, αλλά, ξέρετε, δεν αποκλείεται να δούμε και το εντελώς αντίθετο. Απαλλαγμένος από εσωτερικά βαρίδια, ο Κασσελάκης, αρχίζει να επιδίδεται σε έναν ανηλεή λαϊκίστικο ανένδοτο κατά πάντων. Το πρωί μπορεί να σου θυμίζει Τσίπρα και το βράδυ Κασιδιάρη. Καταγγέλλει το σύστημα (με μέτρο…), θεωρεί κάθε αγώνα δίκαιο, υπόσχεται τον ουρανό με τα άστρα. Γίνεται το πρόσωπο που εκφράζει την αντίδραση, την οργή, την ανάγκη για ανατροπή. Περίπου όπως το είπε και ο Φίλης, κάτι ανάμεσα σε Τραμπ και Γκρίλο.

Νομίζετε ότι αυτό το σχέδιο είναι εξ αρχής καταδικασμένο σε αποτυχία; Ασφαλώς οι πιθανότητες είναι εις βάρος του. Ο Κασσελάκης πάει για Βαρουφάκης και όχι για Τσίπρας. Ομως με αυτά που έχουμε δει, εδώ αλλά και έξω, γνωρίζουμε καλά ότι υπάρχει δρόμος για μία προσωπικότητα που θα λαϊκίζει και θα χαμογελά με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ο Κασσελάκης πάει να φτιάξει ένα ατομικό πολιτικό περιβάλλον που θα τους χωράει όλους: από ακροαριστερούς μέχρι χρυσαυγίτες και θυμωμένους νοικοκυραίους που, έτσι για αντίδραση, θα βαδίσουν εκεί που έλεγαν ότι δεν θα πατήσουν ποτέ: θα ψηφίσουν έναν ανοιχτά ομοφυλόφιλο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον γνωρίζαμε τελείωσε. Δεν σημαίνει ότι τελείωσε και ο Κασσελάκης. Αυτός μόλις άρχισε. Εμείς κάνουμε λογικές υποθέσεις για τη συνέχεια, αλλά εγώ θα το σκεφτόμουν πριν πιάσω τον Τάιλερ για να του πω ότι κάνει λάθος όταν λέει ότι ο Στέφανος θα γίνει πρωθυπουργός. Σε αυτή τη χώρα έχουμε δει πολλά και ακόμα δεν τα έχουμε δει όλα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News