643
Η πρωταγωνίστρια του «Animal», Δήμητρα Βλαγκοπούλου, απέσπασε το βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης | Homemade Films/CreativeProtagon

Το «Animal» της βαριάς βιομηχανίας μας

Λίλα Σταμπούλογλου Λίλα Σταμπούλογλου 16 Νοεμβρίου 2023, 09:01
Η πρωταγωνίστρια του «Animal», Δήμητρα Βλαγκοπούλου, απέσπασε το βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
|Homemade Films/CreativeProtagon

Το «Animal» της βαριάς βιομηχανίας μας

Λίλα Σταμπούλογλου Λίλα Σταμπούλογλου 16 Νοεμβρίου 2023, 09:01

Δυστοπικά θέρετρα του καλοκαιριού. Μεγάλα κάδρα μεσογειακών ονείρων. Μπροστά, η άμμος είναι χρυσή και η θάλασσα λαμπυρίζει, αλλά αν παρατηρήσεις το φόντο, υπάρχει σαπίλα και βρώμα. Εκεί μέσα συνωστίζονται οι ταλαίπωροι εργάτες του καλοκαιριού, με το σλόγκαν «Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα» σφραγισμένο επάνω τους.

Είναι τα ζώα, το «Animal» της Σοφίας Εξάρχου. Η ταινία απέσπασε Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Χρυσός Αλέξανδρος «Θόδωρος Αγγελόπουλος» στο φετινό φεστιβάλ κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη και ήταν η πρώτη φορά, μετά από 30 χρόνια, που ο Χρυσός Αλέξανδρος πήγε σε ελληνικό φιλμ. Το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας απονεμήθηκε εξ ημισείας στην πρωταγωνίστρια του «Animal», Δήμητρα Βλαγκοπούλου, και στην Τζοάνα Αρνοου για την ερμηνεία της στην ταινία «Η αίσθηση πως έχει περάσει πια η ώρα για να γίνει κάτι». Το «Animal» απέσπασε επίσης και το βραβείο Crew United.

Γύρω από μια ομάδα ανιματέρ και περφόρμερ που φτάνουν σε ξενοδοχείο στην Κρήτη για να διασκεδάζουν τους θαμώνες την καλοκαιρινή σεζόν, πλέκεται η ιστορία της Κάλλιας, μιας κοπέλας που δουλεύει χρόνια στο τουριστικό θέαμα. Στον αντίποδα, η ιστορία της Εύας, μιας μετανάστριας από την Πολωνία, η οποία λειτουργεί και ως προβολή της Κάλλιας όταν πρωτοξεκινούσε σε αυτό το χώρο. Η Τζέσικα Κιανγκ, σε μια αποθεωτική κριτική στο «Variety» ανέφερε ότι είναι «ένα συγκινητικό πορτρέτο ζωής κάπου ανάμεσα σε πούλιες – στολίδια, σε ένα ελληνικό θέρετρο».

Στην ταινία της Εξάρχου, το σώμα πρωταγωνιστεί σαν ήρωας αρχαίας τραγωδίας μέσα σε ντεκαντάνς σκηνικά διασκέδασης. Το σώμα είναι η αρένα του θεάματος που συγκεντρώνει επάνω της βλέμματα μεθυσμένων και μεσήλικων τουριστών που ζουν το all inclusive ελληνικό καλοκαίρι, σε μια παραδεισένια διαμονή στα παραθαλάσσια θέρετρα της χώρας, που καθόλου παραδεισένια δεν είναι για τους εποχικούς εργαζόμενους.

Στο ανθρώπινο δυναμικό αυτού του θιάσου τουριστικού τσίρκου, αλλά κυρίως στην Κάλλια, βλέπεις εκείνον που βασίζεται στο σώμα του για να εργαστεί. Βλέπεις τη γυναίκα, εν προκειμένω, που βάζει το σώμα της μπροστάρη και το καταπονεί μέχρι όσο πάει, μέχρι εκεί που θα ματώσει. Οταν νιώσει τη φθορά του, μπαίνει σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης που την αναγκάζει να απορρίψει την επιφάνεια και να αναζητήσει την ουσία.

Προφανώς και η ταινία δείχνει την πάλη των γυναικών απέναντι σε στερεότυπα που έχουν να κάνουν με την εμφάνιση. Κυρίως, όμως, δείχνει την πάλη του ανθρώπου με τα συστήματα που τον περιβάλλουν, μέσα στα οποία πρέπει να επιβιώσει και να βρει τον εαυτό του. Και είναι η πρώτη φορά που μια ελληνική ταινία απεικονίζει ωμά τον απαξιωμένο εργάτη της τουριστικής βιομηχανίας και φέρνει μπροστά μας το κακοφωτισμένο παρασκήνιο της δουλειάς του, αλλά και το καλοφωτισμένο προσκήνιο, τη φαντασμαγορική βιτρίνα όπου συνωστίζονται υπερβολές, προχειρότητες και παρακμή.

Ο,τι και να συμβαίνει από πίσω, μπροστά στον τουρίστα ο εργάτης πρέπει να είναι πάντα ευδιάθετος. Μπορεί να καίγονται τα πόδια του στην άμμο, αλλά πρέπει να παραμείνει χαμογελαστός μέχρι οι πελάτες να αποφασίσουν τι κοκτέιλ θέλουν. Ο ρεσεψιονίστ θα πρέπει να καλμάρει με ψυχραιμία γιόγκι τους εξαγριωμένους τουρίστες που έκλεισαν δωμάτιο αλλά πρέπει να διανυκτερεύσουν αλλού γιατί το ξενοδοχείο έκανε overbooking και το γκαρσόν στην παραλιακή επιχείρηση θα πρέπει να βουτήξει στη θάλασσα με τον δίσκο για να πάρει παραγγελία, επειδή ο ιδιοκτήτης είχε τη φαεινή ιδέα να στηθούν οι ξαπλώστρες μέσα στο νερό.

Ετσι και ο θίασος των διασκεδαστών του «Animal». Ο,τι και να έχει γίνει στα παρασκήνια, όταν ανάβουν τα φώτα, θα πρέπει να βγει στη σκηνή να τα δώσει όλα. Με γκλίτερ και καραόκε, με χορούς και τραγούδια. Η επιγραφή «Ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα» θα αρχίσει να αναβοσβήνει με νέον χρώματα επάνω στα σώματα και οι μεθυσμένοι από κάτω θα χειροκροτούν, πριν ξεράσουν μπίρες και σφηνάκια στους διαδρόμους του ξενοδοχείου, τα οποία θα πρέπει να μαζέψει μια κακόμοιρη καθαρίστρια.

Επιτέλους, μια ταινία έδωσε ρεαλιστικά το παρασκήνιο του καλοκαιριού μας, από την πλευρά του εργαζομένου. Καιρός ήταν να γίνει. Και τι τύχη που έγινε με τόσο ωραίο τρόπο, και η ταινία ξεχώρισε και βραβεύτηκε. Λίγη απομυθοποίηση του ελληνικού θερινού ονείρου δεν θα βλάψει κανέναν. Αντιθέτως, μπορεί και να μας ωφελήσει τελικά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...