Ο Νταν Γκρέγκορι κατάλαβε ότι η Ιντι, η κόρη του, ήταν ξεχωριστή, αμέσως μόλις είδε τα μεγάλα, στρογγυλά μάτια και τις μακριές, σκούρες βλεφαρίδες της όταν γεννήθηκε, τον περασμένο Φεβρουάριο. Ομως τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας είδε το μόλις οκτώ μηνών κοριτσάκι του να αφήνει την τελευταία του πνοή μέσα στην αγκαλιά της μητέρας του. 

Οι γονείς της Ιντι τη φώναζαν με το παρατσούκλι «πολεμίστρια των μιτοχονδρίων» (mito warrior), αναφερόμενοι στον άνισο αγώνα της ενάντια σε μια σπάνια και ανίατη μιτοχονδριακή ασθένεια (σχετίζεται με την ανικανότητα των μιτοχονδρίων να μετατρέπουν την τροφή και το οξυγόνο σε ενέργεια).

Ο θάνατός της σήμανε το τέλος του αγώνα της οικογένειάς της ενάντια στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας, με τους γονείς της να ζητούν τη συνέχιση φροντίδας/ θεραπείας της και τους γιατρούς να υποστηρίζουν πως υπέφερε από τον πόνο αλλά και ότι δεν μπορούσαν πλέον να κάνουν πολλά για αυτήν.

«Ο σκληρός δικαστικός αγώνας της οικογένειας –ο οποίος επρόκειτο να υποστηριχθεί από την πρωθυπουργό της Ιταλίας και το Βατικανό– υπογράμμισε τις προκλήσεις όσον αφορά τα όρια μεταξύ της γονικής αυτονομίας και της ιατρικής εξουσίας, όταν το ζήτημα είναι η φροντίδα των παιδιών στο τέλος της ζωής τους» γράφει η Μαρία Λουίζα Πολ της Washington Post, παρουσιάζοντας με συντομία την πολύκροτη, όπως εξελίχθηκε, υπόθεση.

Η οικογένεια της Ιντι πίεζε τη βρετανική Δικαιοσύνη να αποφανθεί υπέρ της διατήρησης της κόρης τους στη ζωή και της μεταφοράς της σε ένα παιδιατρικό νοσοκομείο στη Ρώμη, με την ελπίδα ότι εναλλακτικές θεραπείες θα μπορούσαν να αποδειχτούν αποτελεσματικές. Ωστόσο, το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ των γιατρών της Ιντι, οι οποίοι υποστήριζαν πως ήταν προς το συμφέρον της να διακόψουν τη μηχανική υποστήριξη.

Από το νοσοκομείο όπου γεννήθηκε, η Ιντι δεν έφυγε ποτέ και τον Ιούνιο, διαγνώστηκε με μιτοχονδριακή ασθένεια. Η συγκεκριμένη μετάλλαξη που έφερε χαρακτηρίζεται από «αναπνευστική ανεπάρκεια, ανωμαλίες στον εγκέφαλο, διακοπή της ανάπτυξης και πρόωρο θάνατο», αναφέρει η αμερικανίδα δημοσιογράφος επικαλούμενη τη δικογραφία.

Η οικογένεια κατήγγειλε ότι η κατάσταση της Ιντι επιδεινώθηκε αφού προσβλήθηκε από λοίμωξη στο νοσοκομείο τον περασμένο Αύγουστο. Κατά τη διάρκεια της πολύμηνης παραμονής της στο Queen’s Medical Center του Νότιγχαμ, η Ιντι διασωληνώθηκε οκτώ φορές, ενώ τρεις φορές η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά.

Τον Σεπτέμβριο τέθηκε σε πλήρη μηχανική υποστήριξη και τον ίδιο μήνα το νοσοκομείο ζήτησε από το Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου να αναγνωρίσει πως «δεν είναι προς το συμφέρον της Ιντι να λάβει οποιαδήποτε εντατική φροντίδα ή να υποβληθεί σε επώδυνες παρεμβάσεις», αλλά και πως νόμιμα οι θεράποντες γιατροί της αρνούνται να κάνουν κάτι τέτοιο.

Ομως οι γονείς της Ιντι είχαν διαφορετική άποψη. Σημείωναν πως αρκετές από τις θεραπείες στις οποίες είχε υποβληθεί η κόρη τους στο νοσοκομείο, περιλαμβανομένων της φαρμακευτικής αγωγής και μιας κετογονικής δίαιτας, οδήγησαν σε κάποια βελτίωση, οπότε είχαν κάθε δικαίωμα να ελπίζουν ότι, με τη συνέχιση των όποιων θεραπειών, η ζωή της θα μπορούσε να παραταθεί.

«Τις καλές της μέρες ψελλίζει φθόγγους, κάνει θορύβους, κινεί όλα τα άκρα της. Μπορεί σίγουρα να βιώσει την ευτυχία. Κλαίει σαν κανονικό μωρό. Γνωρίζουμε ότι είναι ανάπηρη, αλλά δεν αφήνουμε τα άτομα με αναπηρία απλά να πεθάνουν. Θέλουμε να της δώσουμε μια ευκαιρία» ανέφερε ο πατέρας της μόλις στις αρχές του προηγούμενου μήνα. Ομως στις 13 Οκτωβρίου ένας δικαστής πήρε θέση υπέρ του νοσοκομείου, μην παραλείποντας, ωστόσο, να αναγνωρίσει ότι «κανείς δεν θα μπορούσε να μη συγκινηθεί από το ενδιαφέρον [των γονέων] για το παιδί τους».

«Με βαριά καρδιά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τα βάρη της επεμβατικής θεραπείας υπερτερούν των οφελών» ανέφερε σχετικά ο δικαστής. «Εν ολίγοις, ο μεγάλος πόνος που βιώνει αυτό το υπέροχο κοριτσάκι δεν δικαιολογείται όταν αντιμετωπίζει ένα σύνολο ανίατων συνθηκών, μια πολύ μικρή διάρκεια ζωής, καμία προοπτική ανάρρωσης και, στην καλύτερη περίπτωση, ελάχιστη επαφή με τον κόσμο γύρω της».

Κατά τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες οι γονείς της Ιντι, με την υποστήριξη της λονδρέζικης ευαγγελικής ΜΚΟ Christian Concern, συνέχισαν να προσπαθούν να πείσουν το Ανώτερο Δικαστήριο και το Εφετείο της Αγγλίας και της Ουαλίας, καθώς και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την ανάγκη να συνεχιστεί η όποια φροντίδα της κόρης τους. Ο αγώνας τους όμως δεν τελεσφόρησε, με αποτέλεσμα το νοσοκομείο να δώσει προθεσμία στην οικογένεια μέχρι την 30ή Οκτωβρίου για να κανονίσει τη μεταφορά της Ιντι σε έναν ξενώνα περίθαλψης.

Αλλά εκείνη την ημέρα το Παιδιατρικό Νοσοκομείο Bambino Gesù της Ρώμης, το οποίο υπάγεται στο Βατικανό, προσφέρθηκε να αναλάβει τη νοσηλεία/φροντίδα της Ιντι με χρηματοδότηση από την ιταλική κυβέρνηση. Ειδικοί από το ιταλικό νοσοκομείο υποστήριξαν πως η διακομιδή της στη Ρώμη και η θεραπεία της εκεί θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ιντι να συνεχίσει να ζει (για κάποιο διάστημα) χωρίς μηχανική υποστήριξη. Ομως ο δικαστής δεν άλλαξε την αρχική του απόφαση, επαναλαμβάνοντας στις αρχές του τρέχοντος μήνα ότι δεν θα ήταν προς το συμφέρον της Ιντι να διακομιστεί στην Ιταλία.

Τότε, η Ρώμη αντέδρασε. Τις αμέσως επόμενες ημέρες η Ιντι έλαβε την ιταλική υπηκοότητα, έπειτα από έκτακτο υπουργικό συμβούλιο, ενώ με την υπόθεσή της ασχολήθηκε προσωπικά η ίδια η πρωθυπουργός της Ιταλίας, προτρέποντας τη βρετανική κυβέρνηση να διευκολύνει τη διακομιδή της. Η Τζόρτζια Μελόνι δεσμεύτηκε επίσης να υπερασπιστεί «το δικαίωμα της μαμάς και του μπαμπά της να κάνουν ό,τι μπορούν για εκείνη».

Αλλά την προηγούμενη Παρασκευή ένας άλλος δικαστής του Εφετείου στο Λονδίνο κατήγγειλε αυτό που χαρακτήρισε ως «χειριστικές τακτικές αντιδικίας» με στόχο να αποτραπεί η εφαρμογή των αποφάσεων που είχαν λάβει οι βρετανοί δικαστές έπειτα από προσεκτική εξέταση. Επισήμανε επίσης ότι οι θεράποντες ιατροί της Ιντι είχαν βρεθεί σε «εξαιρετικά δύσκολη θέση» λόγω του συνεχιζόμενου δικαστικού αγώνα, παρότι τα στοιχεία έδειχναν ότι οι «επεμβατικές» θεραπείες στο νοσοκομείο είχαν προκαλέσει στην Ιντι «μεγάλο πόνο και δυστυχία».

Τελικά, το δικαστήριο διέταξε να διακοπεί αμέσως η μηχανική υποστήριξη ζωής, κάτι που συνέβη το βράδυ της Κυριακής σε έναν ξενώνα περίθαλψης όπου είχε διακομιστεί η Ιντι, η οποία έπειτα από λίγες ώρες άφησε την τελευταία της πνοή, προκαλώντας με τον θάνατό της, ένα κύμα συμπαράστασης στο πένθος των γονιών για τον πρόωρο χαμό της.

Ο πάπας Φραγκίσκος δήλωσε ότι προσεύχεται για την οικογένειά της και στρέφει τις σκέψεις του «σε όλα τα παιδιά όλου τον κόσμου που αυτές τις ίδιες ώρες ζουν με πόνο ή διακινδυνεύουν τις ζωές τους λόγω ασθένειας ή πολέμου».

«To Εθνικό Σύστημα Υγείας και τα δικαστήρια της στέρησαν όχι μόνο την ευκαιρία να ζήσει περισσότερο, αλλά και την αξιοπρέπεια να πεθάνει στο σπίτι της οικογένειας όπου ανήκε» είπε ο πατέρας της Ιντι μετά τον θάνατό της. «Κατάφεραν να πάρουν το σώμα και την αξιοπρέπεια της Ιντι, αλλά δεν μπορούν ποτέ να πάρουν την ψυχή της» πρόσθεσε. «Κάναμε ό,τι μπορούσαμε, ό,τι ήταν δυνατό. Δυστυχώς δεν ήταν αρκετό», έγραψε στο Facebook η πρωθυπουργός της Ιταλίας. «Καλό ταξίδι μικρή Ιντι».

Μιλώντας στην Corriere della Sera, ο Σιμόνε Πιλόν, ένας πρώην γερουσιαστής, δικηγόρος στο επάγγελμα, που ανέλαβε τη νομική εκπροσώπηση της οικογένειας στην Ιταλία, αναφερόμενος στον δικαστικό αγώνα με τη βρετανική Δικαιοσύνη σημείωσε πως «έπρεπε να πείσουμε τον δικαστή για το αυτονόητο».

«Το βρετανικό Σύστημα Υγείας είναι πολύ ακριβές, προσεγμένο, ευρύ. Ομως έχει απολέσει την αίσθηση της ιερότητας της ζωής. Και τότε όλα καθίστανται δυνατά, ακόμη και να σκοτώσουν την κόρη σου παρά τη θέλησή σου» πρόσθεσε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News