Για τον δρομέα των μεγάλων αποστάσεων, ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας είναι ό,τι το Σεντ Αντριους για τον γκόλφερ: Η εμπειρία που θα του επιτρέψει στην υπόλοιπη ζωή του να νιώθει προνομιούχος. Και τα δύο έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Για να λάβεις μέρος δεν χρειάζεται να είσαι πρωταθλητής. Στο Ολντ Κορς του Σεντ Αντριους μπαίνεις σε μια κλήρωση για δύο ημέρες και αν είσαι τυχερός πληρώνεις 1.155 λίρες για να παίξεις έναν γύρο. Στον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας δηλώνεις τη συμμετοχή σου όσο νωρίτερα γίνεται και με 55 ευρώ και ένα σετ αθλητή, η εμπειρία είναι όλη δική σου.
Ολα τα προηγούμενα για όσους δεν ασχολούνται είναι ψιλά γράμματα. Για τους φανατικούς, όμως, η θέα του Clubhouse στη 18 του Σεντ Αντριους και η είσοδος στο Καλλιμάρμαρο στα 42.025 μέτρα είναι οι πύλες του Παραδείσου. Η μαγεία του κλασικού που καμία άλλη διοργάνωση δεν μπορεί να δώσει. Ο αθλητής που μετά από 42 χιλιόμετρα αγώνα μπαίνει στο Καλλιμάρμαρο δεν μπορεί παρά να σκέφτεται ότι το ίδιο έκανε ο Σπύρος Λούης στους Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από 127 χρόνια.
Στη διοργάνωση του Μαραθωνίου της Αθήνας, στο παρελθόν έγιναν λάθη: δύο μαραθώνιοι τον χρόνο· δύο μαραθώνιοι, ο ένας ο εμπορικός, ο άλλος του ΠΑΣΟΚ, μόνο για έλληνες αθλητές, με την εκκίνηση να δίνεται με διαφορά δύο ωρών· παιδάκια «δημοκρατικών δήμων» να κυνηγάνε με ανθοδέσμες εξαντλημένους αθλητές στα τέλη της διαδρομής. Η δύναμη, όμως, της Ιστορίας είναι μεγαλύτερη από τη δύναμη του κιτς. Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας άντεξε αντιεμπορικές ευαισθησίες και πανδημίες για να έχουμε την Κυριακή την 40ή του διοργάνωση. Ας ελπίσουμε επιτυχημένη.
Τα προειδοποιητικά κείμενα συνήθως γράφονται πολύ αργά για να έχουν νόημα. Ας ελπίσουμε όχι το συγκεκριμένο.
Ο εφετινός μαραθώνιος της Αθήνας συμπίπτει με τις συγκρούσεις Ισραηλινών και Χαμάς στη Γάζα. Τα δύο προηγούμενα Σαββατοκύριακα το κέντρο της Αθήνας είχε κλείσει από διαδηλώσεις συμπαράστασης στην Παλαιστίνη. Η δημοσιότητα που πήραν ήταν εγχώρια και περιορισμένη. Ενας «ακτιβισμός», όμως, θα δώσει στις διαδηλώσεις παγκόσμια προβολή.
Δεν αναφέρομαι στο σήκωμα ενός πανό στο Καλλιμάρμαρο. Πανό έχουν σηκωθεί παντού, ακόμα και στην Ακρόπολη. Αναφέρομαι σε μια προσωρινή ή οριστική διακοπή του αγώνα, που στην περίπτωση του Μαραθωνίου είναι περίπου το ίδιο, αφού είναι πολύ δύσκολο για τους δρομείς να σταματήσουν και μετά από κάποια ώρα να ξαναρχίσουν να τρέχουν.
Ολα τα προηγούμενα λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη δυσκολία αστυνόμευσης μιας διαδρομής 42 χιλιομέτρων, σε αστικό ή ημιαστικό περιβάλλον. Ενα γεγονός που δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα να γίνει κάτι, αλλά με μια προετοιμασία που, ό,τι και να γίνει, δεν πρέπει να βρει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη απροετοίμαστο. Το πιο πιθανό και το πιο απίθανο σενάριο θα πρέπει να έχουν εξεταστεί.
Ο Φον Μόλτκε είχε πει ότι την ημέρα της μάχης ο καλός επιτελικός πηγαίνει για ψάρεμα. Δεν ξέρω τα χόμπι του Γιάννη Οικονόμου, αλλά ελπίζω ότι την Κυριακή θα νιώθει τόσο ήσυχος ώστε να είναι στην παραλία.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News