Η υπό ουκρανικό έλεγχο πόλη Αβντίβκα, απέχουσα μόλις οκτώ χιλιόμετρα από τα σύνορα του Ντονέτσκ, βομβαρδίζεται ανηλεώς από τα ρωσικά στρατεύματα. Τον τελευταίο χρόνο οι στρατιώτες του Πούτιν έχουν εξαπολύσει πολλές επιθέσεις για να την κατακτήσουν, όμως δεν τα κατάφεραν. Από τα μέσα Οκτωβρίου εφαρμόζουν σχέδιο περικύκλωσής της ώστε να διακοπεί ο εφοδιασμός της και να αναγκαστεί ο ουκρανικός στρατός να υποχωρήσει. Οι μάχες είναι πολύ αιματηρές και νικητής θα αναδειχθεί ο στρατός με τις λιγότερες απώλειες.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Κρεμλίνο έστειλε τους πιο έμπειρους στρατιώτες του να πολεμήσουν σε αυτό το σημείο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και πολλοί ντόπιοι, ρωσόφωνοι πολιτοφύλακες, οι οποίοι επιχειρούν εκεί από το 2014 και γνωρίζουν καλά την περιοχή. Μαζί τους μάχονται και πολλοί πρώην μισθοφόροι της Ομάδας Βάγκνερ, αφού μετά τον θάνατο του Γεβγκένι Πριγκόζιν οι περισσότεροι έσπευσαν να ενταχθούν σε μονάδες του ρωσικού στρατού. Αυτοί οι «μουσικοί», όπως τους αποκαλούν οι νέοι συνάδελφοί τους, πολεμούν από τις τάξεις του τάγματος «Αρμπάτ» που στελεχώνεται από Αρμενίους κυρίως.

Τους «μουσικούς» τους βλέπεις σε θέσεις κοντά στο μέτωπο, κοντά στη βιομηχανική ζώνη της Αβντίβκα, μέσα σε εγκαταλειμμένα κτίρια που έχουν μετατραπεί σε στρατιωτικές βάσεις και σε υπόγεια καταφύγια. Ολες τις επιχειρήσεις διευθύνει ο διοικητής του «Αρμπάτ», κάποιος Αρμένιος του Ναγκόρνο Καραμπάχ ονόματι Χάικ, πρώην «μουσικός» και αυτός. Ο Πριγκόζιν τον στρατολόγησε από τη φυλακή όπου τον είχαν κλείσει οι Ρώσοι λίγα χρόνια μετά τη μόνιμη εγκατάστασή του στη Ρωσία. Πολέμησε στο Μπαχμούτ, τραυματίστηκε τέσσερις φορές και παρασημοφορήθηκε με μετάλλιο ανδρείας από τον Πούτιν.

Τον περασμένο Ιούλιο, αμέσως μετά το οπερετικό πραξικόπημα του Πριγκόζιν, του προτάθηκε η ένταξη στο «Αρμπάτ». Τους τελευταίους μήνες σε αυτήν τη μονάδα κατέληξαν πολλοί πρώην Βαγκνερικοί, όχι μόνο Αρμένιοι. Οι «μουσικοί» στέλνονται σε διάφορες μονάδες με κριτήριο τις γνωριμίες και τις επαφές τους από την περίοδο της μισθοφορικης ζωής τους, αν και η Ομάδα Βάγκνερ δεν διαλύθηκε ποτέ: οι Ρώσοι της επέτρεψαν να δρα στην Αφρική προς το συμφέρον του ρωσικού κράτους. Η παρουσία τους στην Αβντίβκα είναι πολύτιμη για το Κρεμλίνο.

Καλά εκπαιδευμένοι, εξοπλισμένοι και συνηθισμένοι να διεξάγουν πόλεμο, συνιστούν εκείνο το απαραίτητο για τη διατήρηση της πρώτης γραμμής στρατιωτικό πλεονέκτημα. Σήμερα οι άνδρες που πολεμούν υπό τις διαταγές του Χάικ είναι περίπου 200, από τους οποίους το 60%-70% είναι «μουσικοί». Στις στολές τους τούς επετράπη να φέρουν το σύμβολο της ομάδας του Πριγκόζιν, τη νεκροκεφαλή. Κανείς τους δεν μιλάει άσχημα για το αλήστου μνήμης αφεντικό τους. «Ο Πριγκόζιν ήταν πατριώτης» είπε ο Χάικ στη Repubblica. «Ο,τι έκανε το έκανε για το καλό της Ρωσίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News