«Η αποστολή μας; Κυρίως να προκαλούμε χαρά και ξεγνοιασιά» δηλώνει ο 68χρονος Ερικ Γκόλντμπεργκ, ένας από τους πιο διάσημους, «νέους» σχεδιαστές της Disney, πατέρας του «Τζίνι», που πρωταγωνιστεί στην ταινία «Αλλαντίν» (1992), και σκηνοθέτης της «Ποκαχόντας» (1995). Αλλωστε, ότι «το γέλιο είναι διαχρονικό, όπως τα όνειρα είναι παντοτινά» το είχε επισημάνει πρώτος, πολλές δεκαετίες πριν, ο ίδιος ο Γουόλτ Ντίσνεϊ.

Ανεξάρτητα, όμως, από την αδιαμφισβήτητη διαχρονικότητα των εξαιρετικών έργων του πρωτοπόρου αμερικανού δημιουργού κινουμένων σχεδίων, αποτελεί γεγονός ότι, καλώς ή κακώς, ο χρόνος όχι μόνον υπάρχει, αλλά και περνάει, δεδομένου ότι την περασμένη Δευτέρα η Disney συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής.

Tη 16η Οκτωβρίου του 1923 ο οραματιστής Γουόλτερ Ελάιας Ντίσνεϊ υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο για τη σειρά «Alice Comedies», με την οποία ξεκίνησε ουσιαστικά η λειτουργία της μετέπειτα Disney Bros: επρόκειτο για ταινίες μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων αλλά και ζωντανής δράσης, με πρωταγωνίστρια ένα κοριτσάκι ονόματι Αλις (την υποδυόταν η Βιρτζίνια Ντέιβις), που εισέρχεται στον κόσμο των κινουμένων σχεδίων παρέα με τον Τζούλιους τον γάτο.

Αυτή ήταν η αρχή ενός θρύλου που παρουσιάζεται και τιμάται τώρα στο Λονδίνο μέσω μιας μεγάλης έκθεσης στο ExCel London. Η «Disney 100: The Exhibition» άνοιξε τις πύλες της την προηγούμενη Παρασκευή και θα παραμείνει ανοιχτή έως τα τέλη του ερχόμενου Ιανουαρίου, προσφέροντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να εισέλθουν και αυτοί, όπως η Αλις πριν από έναν αιώνα, στον φανταστικό κόσμο των κινουμένων σχεδίων, όχι μόνο της Disney, αλλά και των νέων μελών της οικογένειας, της Pixar, της Marvel και της LucasFilm.

«Η Walt Disney Archives άνοιξε τα θησαυροφυλάκια της παρουσιάζοντας εκατοντάδες εξαιρετικά αντικείμενα, περιλαμβανομένων και πολλών από τα “διαμάντια του στέμματος” της Disney – περισσότερα από 250 τεχνουργήματα και έργα τέχνης, κοστούμια και σκηνικά αντικείμενα και απίστευτα αναμνηστικά» αναφέρεται στον ιστότοπο της έκθεσης. Επιπλέον, δέκα διαδραστικές θεματικές στοές παρουσιάζουν διάσημα κλασικά έργα της Disney, από τη «Χιονάτη και τους Επτά Νάνους» του 1937 έως το «Encanto» («Ενας Κόσμος Μαγικός») του 2021.

Oταν o (γεννημένος το 1901 στο Σικάγο) Γουόλτ Ντίσνεϊ αποφάσισε να ξοδέψει τα τελευταία 40 δολάριά του για να μεταβεί στο Χόλιγουντ, το καλοκαίρι του 1923, μετά την πτώχευση της πρώτης του επιχείρησης, Laugh-O-Gram Films, στο Κάνσας Σίτι, σίγουρα δεν φανταζόταν πως τα κινούμενα σχέδιά του και η εταιρεία που θα ίδρυε στη συνέχεια μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του θα καθόριζαν τις επόμενες δεκαετίες την ίδια τη φύση της ψυχαγωγίας.

Η αρχή έγινε με την «Αλις» και τον «Τζούλιους» τον γάτο. Ακολούθησε ο «Οσβαλντ το Τυχερό Κουνέλι» (Oswald the Lucky Rabbit), το οποίο πολύ σύντομα κατέστη επίσης διάσημο, αν και ο Ντίσνεϊ έχασε τα δικαιώματα από την Universal. Επιστρέφοντας, όμως, με το τρένο στο Λος Αντζελες, μέσα στη στεναχώρια του σκέφτηκε έναν νέο χαρακτήρα: ένα συμπαθέστατο και άτακτο ποντικάκι ονόματι «Μόρτιμερ». «Τι φρικτό όνομα!», τον επέπληξε η σύζυγός του, Λίλι. «Πες τον Μίκι, Μίκι Μάους» τον προέτρεψε, συμβάλλοντας άθελά της στη γέννηση ενός θρύλου.

Ο Μίκι Μάους έκανε το ντεμπούτο του τον Μάιο του 1928 πρωταγωνιστώντας στη βωβή μικρού μήκους ταινία «Plane Crazy», ενώ λίγους μήνες μετά ακολούθησε η πρώτη μεγάλη του επιτυχία (και πρώτη ομιλούσα ταινία της Disney), το διάσημο «Steamboat Willie».

Toν Αύγουστο του 1929 προβλήθηκε το «The Skeleton Dance», η πρώτη από τις ταινίες μικρού μήκους της σειράς «Silly Symphony» (μεγάλος θαυμαστής της οποίας ήταν και ο θρυλικός ρώσος σκηνοθέτης Σεργκέι Αϊζενστάιν).

Σταθμός στη φανταστική, κυριολεκτικά, ιστορία της Disney υπήρξε η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων, «Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι», η πρεμιέρα της οποία πραγματοποιήθηκε στο Χόλιγουντ τον Δεκέμβριο του 1937 αποσπώντας αποθεωτικά σχόλια, ενώ ακολούθησε μια σειρά από ταινίες μεγάλου μήκους που έμελλε να καταστούν κλασικές, όπως ο «Πινόκιο», η «Φαντασία», ο «Μπάμπι», η «Ωραία Κοιμωμένη» και ο «Πίτερ Παν».

Toν Ιούνιο του 1950 πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο η πρεμιέρα του «Treasure Island», της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους της Disney αποκλειστικά με ηθοποιούς, ενώ στις 17 Ιουλίου 1955 εγκαινιάστηκε στο Αναχαϊμ της Καλιφόρνιας η πρώτη Disneyland, το πιο φιλόδοξο από τα πολλά εγχειρήματα του Γουόλτ Ντίσνεϊ, που επρόκειτο να τον απορροφήσει ολοκληρωτικά για το υπόλοιπο της ζωής του. Εβδομήντα χιλιάδες Αμερικανοί είχαν παρακολουθήσει τότε την τελετή από τις τηλεοράσεις τους, στο πλαίσιο ειδικού αφιερώματος του τηλεοπτικού δικτύου ABC με συμπαρουσιαστή, μάλιστα, τον μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρίγκαν.

Στις 15 Δεκεμβρίου 1966 ο Γουόλτ Ντίσνεϊ εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 65 ετών. Αλλά η αυτοκρατορία του συνέχισε να υπάρχει, παρά τις σημαντικές δυσκολίες που αντιμετώπισε τις δεκαετίες του 1970 και του 1980.

Στη συνέχεια, όμως, ακολούθησε η «Disney Renaissance», η αναγέννηση της εταιρείας, η οποία άρχισε με την προβολή της «Μικρής Γοργόνας» τον Νοέμβριο του 1989 και έφτασε στο απόγειό της, τουλάχιστον από εμπορική άποψη, με τον «Βασιλιά των Λιονταριών», οι εισπράξεις του οποίου άγγιξαν το ένα δισ. δολάρια το 1994.

Στον 21ο αιώνα η Disney εξαγόρασε μια σειρά από μεγάλα στούντιο με εκατοντάδες διάσημους χαρακτήρες. Η αρχή έγινε με την Pixar το 2006, ενώ ακολούθησαν η Marvel Entertainment το 2009, η LucasFilm το 2012 και η 21st Century Fox το 2019.

«Ελπίζω μόνο να μην ξεχάσουμε ποτέ ένα πράγμα: ότι όλα άρχισαν με ένα ποντίκι» είχε πει ο Γουόλτ Ντίσνεϊ σε μια τηλεοπτική εκπομπή τον Οκτώβριο του 1954.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News