Ανθολόγηση κειμένων του διεθνούς Τύπου τα οποία αναγνωρίζουν «το ηθικό δικαίωμα του Ισραήλ να προβαίνει σε αντίποινα στη Γάζα», όμως προσπαθούν να το συγκρατήσουν ώστε να μην τεθούν σε διακινδύνευση τα ευρύτερα συμφέροντα του ιδίου και των ΗΠΑ, έκανε ο Μάσιμο Νάβα στην Corriere della Sera.

Εγραψε ο Ιταλός: «Οι βάρβαρες σφαγές που έκανε η Χαμάς προκάλεσαν αγανάκτηση και δικαιολογούν τα ισραηλινά αντίποινα στη Γάζα. Ομως πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν και η πολιτική. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και δικτατορίας, μεταξύ του κράτους δικαίου και των αιμοσταγών και φανατικών συμμοριών, έγκειται και στη δυνατότητα διάκρισης μεταξύ ηθικής και πολιτικής, στην ικανότητα να αξιολογήσει κανείς τις συνέπειες των πράξεών του όσον αφορά το δικό του συμφέρον». Και απεφάνθη ότι δεν είναι προς το συμφέρον του Ισραήλ «να εφαρμόσει ένα σχέδιο που μπορεί να προκαλέσει ανθρωπιστική καταστροφή και το οποίο στο άμεσο μέλλον ενδέχεται να αποδειχθεί καταστροφικό στρατηγικό λάθος».

Προς επίρρωσιν των γραφομένων του –και μάλιστα μία ημέρα μετά την προειδοποίηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν προς τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι τυχόν ανακατάληψη της Γάζας από τις ισραηλινές δυνάμεις θα είναι μεγάλο λάθος– ο Νάβα παρέθεσε αποσπάσματα από κείμενα διαφόρων Δυτικών διανοουμένων που θέλουν να αποτρέψουν την εισβολή χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων του Ισραήλ στη Γάζα.

Πρώτον ανέφερε τον Νίκολας Κριστόφ, ο οποίος έγραψε στους New York Times ότι δεν αντιλαμβάνεται «πώς η μαζική σφαγή Παλαιστινίων αμάχων θα βοηθήσει το Ισραήλ». Αποδεχόμενος το δικαίωμα του εβραϊκού κράτους να απαντήσει στρατιωτικά, ο Κριστόφ παρατήρησε ότι «η χερσαία εισβολή θα οξύνει τα προβλήματα αντί να τα επιλύσει» και ότι «θα στοιχίσει μεγάλο αριθμό αθώων ζωών».

Λιντς: Κινδυνεύουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ

Ο Μαρκ Λιντς, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο George Washington, μνημονεύθηκε επίσης από τον Ιταλό. Ο πανεπιστημιακός έγραψε στο Foreign Affairs ότι θα υπάρξουν συνέπειες «για τα θεμελιώδη συμφέροντα των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία και στον ανταγωνισμό της Ουάσινγκτον με την Κίνα όσον αφορά τη γεωπολιτική τάξη στον Ινδικό και Ειρηνικό».

Ο Λιντς ταυτίστηκε και με την προαναφερθείσα θέση Μπάιντεν. Εγραψε: «Η ισραηλινή απάντηση στην επίθεση της Χαμάς γεννήθηκε από την αγανάκτηση του κοινού και έχει προκαλέσει μέχρι στιγμής το χειροκρότημα των ηγετών σε όλον τον κόσμο. Ομως υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία ότι αυτοί οι πολιτικοί έχουν σκεφτεί σοβαρά τις πιθανές επιπτώσεις ενός πολέμου στη Γάζα, στη Δυτική Οχθη ή στην ευρύτερη περιοχή. Ούτε υπάρχει κανένα σημάδι σοβαρού προβληματισμού για μια τελική στρατηγική στη Γάζα μόλις αρχίσουν οι μάχες.

»Πάνω απ’ όλα, δεν υπάρχει κανένα σημάδι προβληματισμού σχετικά με τις ηθικές και νομικές συνέπειες της συλλογικής τιμωρίας των πολιτών της Γάζας και της αναπόφευκτης ανθρώπινης καταστροφής. Η ίδια η εισβολή στη Γάζα είναι γεμάτη αβεβαιότητες. Η Χαμάς σίγουρα περίμενε τέτοια ισραηλινή απάντηση και είναι καλά προετοιμασμένη για μακροπρόθεσμο αστικό ανταρτοπόλεμο κατά των ισραηλινών δυνάμεων που προωθούνται. Πιθανότατα ελπίζει να προκαλέσει σημαντικές απώλειες εναντίον ενός στρατού που δεν έχει εμπλακεί σε αυτό το είδος μάχης εδώ και πολλά χρόνια».

Το πιο πιθανό σενάριο, σχολίασε ο Νάβα, είναι μια παρατεταμένη εξέγερση σε ένα τρομερά εχθρικό περιβάλλον, όπου ο λαός δεν έχει τίποτα να χάσει. Σε αυτό το πλαίσιο, η συναίνεση για τη Χαμάς, αντί να μειώνεται, θα μπορούσε να αυξηθεί, απονομιμοποιώντας περαιτέρω τους μετριοπαθείς και διαλλακτικούς εκπροσώπους των Παλαιστινίων. Και είναι πιθανόν ότι η Χαμάς έχει λάβει υπ’ όψιν της αυτήν την πιθανότητα.

Ο Λιντς προειδοποίησε και για έναν άλλο κίνδυνο, ο οποίος συνδέεται με τις πιθανές αντιδράσεις του αραβικού κόσμου. «Τα τελευταία χρόνια αποκάλυψαν τον βαθμό στον οποίο περιφερειακές δυνάμεις όπως η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία είναι πρόθυμες να αμφισβητήσουν τις ΗΠΑ στα πιο κρίσιμα ζητήματα: να μην καταδικάσουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, να διατηρήσουν τις τιμές του πετρελαίου υψηλές, να οικοδομήσουν ισχυρότερες σχέσεις με την Κίνα.

»Αυτές οι αποφάσεις υποδηλώνουν ότι η Ουάσινγκτον δεν πρέπει να θεωρεί δεδομένη την αφοσίωσή τους, ειδικά εάν οι ΗΠΑ θεωρούνται ότι υποστηρίζουν τις ακραίες ενέργειες του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Είναι δύσκολο να συμβιβαστεί η από πλευράς ΗΠΑ προβολή των διεθνών κανόνων προς υπεράσπιση της Ουκρανίας από τη βάναυση ρωσική εισβολή με την παραβίαση των ίδιων κανόνων στη Γάζα. Τα κράτη και οι λαοί του Παγκόσμιου Νότου, πολύ πέρα ​​από τη Μέση Ανατολή, θα το λάβουν υπ’ όψιν τους».

Ο ισραηλινός συγγραφέας Ντρορ Μισάνι αναρωτήθηκε μέσω της γαλλικής Le Monde «αν η αδιάκριτη δολοφονία μπορεί όντως να βελτιώσει τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια του Ισραήλ». Εγραψε: «Ισως πρέπει να αναγνωρίσουμε τη βία του χτυπήματος που μας δόθηκε και την έκταση του πόνου, να αναγνωρίσουμε την ήττα και να μην προσπαθήσουμε να την καλύψουμε με αυτό που βραχυπρόθεσμα θα φανεί ως νίκη, αλλά που θα είναι μόνο μια σπείρα βασάνων. Το να υποφέρουμε, ακόμα κι αν μεταφερθεί αλλού, στη Γάζα και στους κατοίκους της, θα διαιωνίζεται ξανά και ξανά. Είναι σαφές ότι οι ζημιές που θα προκληθούν σε αυτόν τον κατεστραμμένο τόπο θα επιστρέψουν για να μας χτυπήσουν κατάμουτρα και πολλαπλασιασμένες, σε μερικά χρόνια».

Ο συγγραφέας πρότεινε απελευθέρωση παλαιστινίων αιχμαλώτων με αντάλλαγμα την απελευθέρωση των ισραηλινών ομήρων που έχει πάρει η Χαμάς. «Κάποιοι από τους Παλαιστινίους είναι εχθροί μας αυτή τη στιγμή, όχι όμως όλοι». Ζήτησε, ακόμα, άμεση αλλαγή του πολιτικού προσωπικού ένθεν και ένθεν του τείχους.

Χαράρι: Σε «συνασπισμό προθύμων» η Γάζα

Τέλος, ο Νάβα παρέθεσε την άποψη του γνωστού ιστορικού Γιουβάλ Χαράρι όπως τη φιλοξένησε η Corriere della Sera. «Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής θα μπορούσε να είναι η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση που έχει βιώσει η περιοχή από το 1948. Ειδικά αν η Χεζμπολάχ και οι παλαιστινιακές δυνάμεις στη Δυτική Οχθη συμμετάσχουν στη μάχη, ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φτάσει πολλές χιλιάδες, με εκατομμύρια άλλους διωγμένους από τα σπίτια τους. Πρέπει να αποφύγουμε περαιτέρω κλιμάκωση.

»Πολλές από τις δυνάμεις που είναι παρούσες στην περιοχή ηγούνται σήμερα από ανεύθυνους θρησκευτικούς φανατικούς. Πρέπει λοιπόν να επέμβουν εξωτερικές δυνάμεις. Οποιος θέλει ειρήνη πρέπει να καταδικάσει απερίφραστα τις φρικαλεότητες της Χαμάς, να πιέσει τη Χαμάς να απελευθερώσει αμέσως και άνευ όρων όλους τους ομήρους και να βοηθήσει ώστε να αποτραπούν η Χεζμπολάχ και το Ιράν από την επέμβαση. Αυτό θα έδινε στους Ισραηλινούς λίγη ανάσα και μια μικρή αχτίδα ελπίδας.

»Δεύτερον, ένας συνασπισμός προθύμων (από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση μέχρι τη Σαουδική Αραβία και την Παλαιστινιακή Αρχή) πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τη Γάζα μετά τη Χαμάς. Να την ανοικοδομήσει και να αφοπλίσει πλήρως τη Χαμάς, να αποστρατιωτικοποιήσει πλήρως τη Γάζα. Υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα να γίνουν αυτά τα βήματα. Αλλά μετά την πρόσφατη φρίκη, οι περισσότεροι Ισραηλινοί δεν πιστεύουν ότι μπορούν να ζήσουν με τίποτα λιγότερο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News