Υπήρξε –και παραμένει– ένας από τους πιο αγαπημένους βρετανούς συγγραφείς του περασμένου αιώνα, πολλοί άλλωστε τον θεωρούν προφήτη των πολιτικών εξελίξεων των ημερών μας. Ομως ο Τζορτζ Οργουελ φαίνεται ότι είχε μια σκοτεινή πλευρά: «Σαδιστή, μισογύνη, ομοφοβικό, και μερικές φορές βίαιο» άνδρα, που απέκλειε τις γυναίκες από τα βιβλία του, τον χαρακτηρίζει η βιογράφος της συζύγου του.

Η Αννα Φάντερ ισχυρίζεται ότι ο Οργουελ ήταν ένας λαμπρός συγγραφέας αλλά και ένας περίπλοκος άνθρωπος, του οποίου η προσωπική ζωή βρισκόταν σε αντίθεση με την πλήρη «ευπρέπεια» της γραφής του. Η Φάντερ έγραψε μια βιογραφία της Αϊλίν Ο’Σόνεσι, συζύγου του συγγραφέα – επισημαίνοντας τη συμβολή της στο έργο του, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας που του προσέφερε στη συγγραφή της περίφημης «Φάρμας των Ζώων».

Σύμφωνα με τη Φάντερ, το σκοτάδι που διατρέχει το κλασικό πολιτικό μυθιστόρημα φαντασίας «1984» είναι μια αντανάκλαση της ψυχής του Οργουελ. «Η ευπρέπεια είναι μια τόσο βασική οργουελική αξία. Γράφει για αυτήν. Είναι η ποιότητα των “προλετάριων” του 1984 που θα μας σώσει. Ηθελε να είναι και να θεωρείται αξιοπρεπής, ένας άνθρωπος με ακεραιότητα, τόσο μέσα όσο και έξω του» εξηγεί η συγγραφέας στη βρετανική Telegraph.

«Επίσης, χρησιμοποίησε τη λέξη “ευπρέπεια” αναφερόμενος στην ετεροφυλοφιλία του – ήταν εξαιρετικά ομοφοβικός αλλά ένιωθε βαθιά έλξη για τους άνδρες και νομίζω ότι δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις γυναίκες σεξουαλικά. Αρα, ήταν ένας πολύ περίπλοκος άνθρωπος – σαδιστής, μισογύνης, ομοφοβικός, μερικές φορές βίαιος και ταυτόχρονα ευφυέστατος» ανέφερε μιλώντας στο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Τσέλτεναμ, για την προώθηση του βιβλίου της «Συζυγοσύνη: Η Αόρατη Ζωή της Κυρίας Οργουελ».

«Θέλει απεγνωσμένα να είναι αξιοπρεπής, και το να θέλει κανείς να είναι αξιοπρεπής είναι κάτι ευγενές. Αλλά η συγγραφή ενός βιβλίου όπως το “1984”, που είναι βίαιο, μισογυνικό, σαδιστικό, ζοφερό, παρανοϊκό, προκύπτει από τα ελαττώματα του συγγραφέα. Χρειάζεται κάποιος να ενσαρκώνει όλα αυτά τα πράγματα για να μπορέσει να μπει βαθιά μέσα τους και να βγάλει αυτό το όραμα» εξηγεί στην Telegraph.

«Ενας αξιοπρεπής, καθημερινός άνθρωπος-αουτσάιντερ, ο συνηθισμένος άνθρωπος που ο ίδιος θα ήθελε να είναι, δεν θα είχε αυτά τα οράματα. Αλλά αισθάνομαι ότι είναι σχεδόν αφελές εκ μέρους μας να θέλουμε οι συγγραφικοί μας ήρωες να είναι αξιοπρεπείς, ευθυτενείς, καθημερινοί τύποι» συμπληρώνει.

Η Φάντερ, συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Stasiland», σημειώνει ότι ο Οργουελ είχε μια φεμινίστρια μητέρα και αδελφές, μια θεία που διατηρούσε ένα λογοτεχνικό σαλόνι και «αυτή την υπέροχη, έξυπνη, δυνατή σύζυγο. Και στα βιβλία του αγνοεί απόλυτα τις γυναίκες. Είναι ο ορισμός του μισογύνη». «Δεν είναι “άνθρωπος της εποχής του”, δεν πρέπει να τον δικαιολογούν και να τον θεωρούν απλώς συμβατό με τα ήθη εκείνης της εποχής» προσθέτει.

Η Ο’Σόνεσι παντρεύτηκε τον Οργουελ, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Ερικ Μπλέαρ, το 1936. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στην Οξφόρδη, όπου ο συγγραφέας μυθιστορημάτων φαντασίας Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν ήταν ένας από τους καθηγητές της. Η Φάντερ πιστεύει ότι οι γνώσεις της γύρω από τους αγγλοσαξονικούς μύθους τροφοδότησαν τη συγγραφή της «Φάρμας των Ζώων».

Η Φάντερ περιλαμβάνει στο βιβλίο της επιστολές που η Ο’Σόνεσι έγραψε σε μια φίλη της, τη Νόρα, συζητώντας τον γάμο της. Σε μια από αυτές γράφει ότι ήθελε να επισκεφθεί τη Νόρα αλλά δυσκολευόταν γιατί ο Οργουελ είτε θα ισχυριζόταν ότι είναι άρρωστος, απαιτώντας της να μείνει στο σπίτι και να τον φροντίζει, είτε θα επικοινωνούσε εμμονικά μαζί της όσο έλειπε, ζητώντας να επιστρέψει ξανά στο σπίτι.

Η συγγραφέας αναφέρει το γράμμα ως απόδειξη ότι η Ο’Σόνεσι ήταν σαν κρατούμενη σε ένα «ελεγχόμενο περιβάλλον». Πέθανε το 1945, σε ηλικία μόλις 39 ετών, κατά τη διάρκεια εγχείρησης υστερεκτομής. Ο Οργουελ πέθανε από φυματίωση πέντε χρόνια αργότερα. Η «Συζυγοσύνη» δεν είναι το μόνο φετινό βιβλίο που επαναξιολογεί τον Οργουελ μέσα από φεμινιστικό πρίσμα.

Η Σάντρα Νιούμαν έγραψε το «Τζούλια», στο οποίο αφηγείται το «1984» μέσα από τα μάτια του κύριου γυναικείου χαρακτήρα του. Η Νιούμαν προσκλήθηκε από το Ιδρυμα Οργουελ να αναλάβει το έργο. Είχε «ειδωλοποιήσει απόλυτα» τον συγγραφέα όταν ήταν μικρότερη, έχοντας διαβάσει τα πολιτικά του έργα. «Μετά διάβασα τη μυθοπλασία του, ιδιαίτερα το “1984”, και ανακάλυψα ότι αυτό το μίσος για τις γυναίκες ήταν πραγματικά ακραίο» λέει η Νιούμαν.

«Υπάρχουν τρία διαφορετικά εδάφια στο βιβλίο, όπου ο [κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου] Ουίνστον φαντασιώνεται τη δολοφονία μιας γυναίκας – κάποια στιγμή σκέφτεται να βιάσει και μετά να δολοφονήσει την Τζούλια. Από τη γραφή δεν αντιμετωπίζεται ως κάτι παράξενο, και εξακολουθεί να είναι ο ήρωας» εξηγεί στην Telegraph.

Ωστόσο, η Νιούμαν λέει ότι η κατανόησή της για τον Οργουελ επηρεάστηκε όταν διάβασε για μία από τις πρώην φιλενάδες του, η οποία είπε ότι δεν μισούσε τις γυναίκες, απλώς δεν πίστευε πως ήταν σημαντικές. «Επομένως, όταν έγραφε ένα σοβαρό μυθιστόρημα, αυτό δεν θα μπορούσε να αφορά γυναίκες» συμπληρώνει. «Είναι μια πολύ περίεργη άποψη, από έναν άνδρα του οποίου η οικογένεια ήταν γεμάτη σοβαρές, διανοούμενες γυναίκες».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News