Αν υπάρχει μια σταθερά στην ιστορία των Rolling Stones, αυτή είναι η ερωτική σχέση του Κιθ Ρίτσαρντς με την κιθάρα. Διαθέτει περισσότερες από 1.000 –αν και παίζει μόνο λίγες και εκλεκτές επί σκηνής– και, ακόμη και κοντά στα 80 του, ο σταρ των Rolling Stones εξακολουθεί να μαγεύεται από το όργανο.

«Το συναρπαστικό είναι ότι, όσο περισσότερο την παίζεις, τόσο λιγότερο κατέχεις τα μυστικά της» λέει σε συνέντευξή του στο BBC. «Η κιθάρα σού παρέχει ατελείωτες ερωτήσεις. Δεν μπορείς ποτέ να τη γνωρίζεις πλήρως. Είναι απλώς αδύνατο». Ο κιθαρίστας βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, γεγονός που αποδεικνύεται από τις επιδόσεις του στο νέο άλμπουμ των Rolling Stones, «Hackney Diamonds», που κυκλοφορεί την επόμενη εβδομάδα.

Αλλά ενώ οι Stones ακούγονται αγέραστοι όπως πάντα, τα χέρια του Ρίτσαρντς έχουν πληγεί από την αρθρίτιδα. Εχει επηρεάσει, άραγε, το παίξιμό του; «Είναι αστείο, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το έχει κάνει, αλλά δεν υποφέρω, είναι ένα είδος καλοήθους εκδοχής της» αποκαλύπτει. «Νομίζω ότι, αν έχω επιβραδύνει λίγο το παίξιμό μου, αυτό μάλλον οφείλεται περισσότερο στην ηλικία μου».

Η σχέση του με το μουσικό όργανο είναι εμφανής σε κάθε αναφορά του: «Αυτό που βρίσκω ενδιαφέρον είναι ότι όποτε σκεφτώ ότι “δεν μπορώ να το κάνω πια αυτό”, η κιθάρα θα μου δείξει ότι υπάρχει ένας άλλος τρόπος για να το κάνω. Κάποιο δάχτυλο θα βρεθεί σε ένα διαφορετικό σημείο και η πόρτα θα ξανανοίξει. Και έτσι πάντα μαθαίνεις. Με την κιθάρα δεν τελειώνεις ποτέ το σχολείο, φίλε».

Το «Hackney Diamonds» είναι το πρώτο άλμπουμ των Rolling Stones με νέο υλικό εδώ και 18 χρόνια. Το κρίσιμο σημείο για τη δημιουργία του ήρθε στο τέλος της 60ής επετειακής περιοδείας του συγκροτήματος, πέρυσι. Αντί να αποσυρθούν στα ατομικά τους καταφύγια, όπως κάνουν συνήθως, ο Μικ Τζάγκερ ήθελε η μπάντα να πάει κατευθείαν στο στούντιο.

Εκεί όπου οι προηγούμενες ηχογραφήσεις ήταν διερευνητικές και άστοχες, αυτές ήρθαν με προθεσμία: ο Τζάγκερ ήθελε να τελειώσουν τα βασικά κομμάτια μέχρι το τέλος του 2022. Τους βοήθησε ο παραγωγός Αντριου Γουότ, ένας 32χρονος που έχει κάνει ποπ επιτυχίες με τους Ποστ Μαλόουν και Μάιλι Σάιρους, ενώ επέβλεψε τις νέες ηχογραφήσεις των βετεράνων Ιγκι Ποπ και Οζι Οζμπορν.

Στην αρχική τους φάση οι Rolling Stones ήταν ένα συγκρότημα διασκευών, που σημείωσε επιτυχίες με «βρώμικες» εκδοχές τραγουδιών όπως το «Not Fade Away» του Μπάντι Χόλι ή το «Little Red Rooster» του Howlin’ Wolf. Αλλά ο μάνατζέρ τους συνειδητοποίησε ότι όλοι θα έβγαζαν περισσότερα χρήματα αν έγραφαν τα δικά τους τραγούδια, έτσι κλείδωσε τον Τζάγκερ και τον Ρίτσαρντς σε μια κουζίνα και τους είπε να μη βγουν έξω μέχρι να συνθέσουν ένα χιτ.

Το αποτέλεσμα ήταν το «As Tears Go By», το οποίο μπήκε στα charts με τη φωνή της Μάριαν Φέιθφουλ. «Πριν από αυτό, σκεφτόμουν τη σύνθεση τραγουδιών ως μια εντελώς ξεχωριστή δουλειά – όπως υπάρχει ο σιδεράς και υπάρχει και ο λιθοξόος» θυμάται ο Ρίτσαρντς. «Ηταν ένα σοκ, αυτός ο φρέσκος κόσμος της σύνθεσης του δικού μας υλικού, αυτή η ανακάλυψη ότι είχα ένα χάρισμα που δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε. Ηταν  μια αποκάλυψη, σαν θεοφάνεια».

Οι ηχογραφήσεις του «Hackney Diamonds» είχαν κάτι από τις αντίστοιχες σύντομες για τις οποίες οι Stones ήταν γνωστοί τη δεκαετία του 1960. Το συγκρότημα τελείωνε δύο ή τρία τραγούδια την ημέρα, παίζοντας συχνά το ένα μετά το άλλο, όπως κάνουν στη σκηνή. Η όλη διαδικασία ολοκληρώθηκε μέσα σε δύο μήνες – οκτώ φορές περισσότερο από τον χρόνο που χρειάστηκαν για το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1964, αλλά και πάλι απίστευτα σύντομα με βάση τα σύγχρονα πρότυπα.

Ο Ρίτσαρντς δεν μπορεί ή δεν θέλει να εξηγήσει την έμπνευση για τα τραγούδια του άλμπουμ, υποστηρίζοντας ότι «ο Μικ γράφει τους στίχους». «Αλλά έχει ένα άγχος μέσα του και του είπα, “ε, λοιπόν, ας το χρησιμοποιήσουμε”», προσθέτει. «Το βασικότερο για τη δημιουργία ενός δίσκου είναι ο τραγουδιστής να θέλει να τραγουδήσει το υλικό. Ο Μικ, ένα τραγούδι που δεν τον ενδιαφέρει, μπορεί πραγματικά να το καταστρέψει. Και αυτός είναι ίσως ένας από τους λόγους που χρειάστηκαν 18 χρόνια [για νέο υλικό], καθώς τα κύματα ενθουσιασμού του Μικ έρχονται και παρέρχονται».

Για αυτό το άλμπουμ επέστρεψαν μέχρι και στις σταθερές τους αξίες, γράφοντας το τραγούδι «Drive Me Too Hard» μαζί, στο ίδιο δωμάτιο. Αλλά ο δίσκος σημαδεύτηκε και από μια θλιβερή πρόκληση: την ηχογράφηση για πρώτη φορά χωρίς τον Τσάρλι Γουάτς, τον στωικό και αξιόπιστο ντράμερ τους, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το φθινόπωρο του 2021.

Τα κρουστά του ακούγονται σε δύο μόνο κομμάτια του «Hackney Diamonds», το «Mess It Up» και το «Live By The Sword», που ηχογραφήθηκαν σε πρωταρχικό στάδιο το 2019. Στα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ τύμπανα παίζει ο Στιβ Τζόρνταν, τον οποίο ο Τσάρλι είχε «χρίσει» διάδοχό του.

Κατά τα άλλα, στον δίσκο συμμετέχει μια πληθώρα καλεσμένων σούπερ σταρ, όπως ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ, ο Ελτον Τζον και ο αρχικός μπασίστας των Stones, Μπιλ Γουάιμαν, που εγκατέλειψε το γκρουπ το 1986. Αλλά ο μεγάλος πόλος έλξης είναι η Lady Gaga, η οποία ανταλλάσσει φωνητικές «κόντρες» με τον Τζάγκερ στο επτάλεπτης διάρκειας κλασικό μπλουζ-γκόσπελ «Sweet Sounds Of Heaven».

«Η Lady Gaga είναι το κάτι άλλο» λέει ο Ρίτσαρντς. «Μου αρέσει να δουλεύω μαζί της γιατί έχει εξαιρετική συμπεριφορά και εξαιρετική φωνή και πάντα ήθελα να τη δω να τραγουδά κόντρα στον Μικ». Ο Στίβι Γουόντερ είναι επίσης εκεί, «κάτι που συμβαίνει μόνο όταν ηχογραφείς στο Λος Αντζελες» σημειώνει γελώντας, ενώ προσθέτει ότι το τραγούδι ήταν «πολύ αυτοσχεδιαστικό… σκέψου ότι τελειώνει και ξαναρχίζει».

Ολόκληρο το άλμπουμ είναι σκόπιμα «χειροποίητο», ηχογραφημένο σε πραγματικό χρόνο και χωρίς υπολογιστές. «Στην πραγματικότητα, φτιάξαμε αυτόν τον δίσκο κυρίως για βινύλιο» εξηγεί ο Κιθ. «Προσφέρει μακράν τον καλύτερο ήχο, αν θέλεις να ακούσεις σωστά έναν δίσκο. Το ψηφιακό είναι για παιχνιδάκια, για συνθεσάιζερ. Και τώρα υπάρχει η Τεχνητή Νοημοσύνη, που είναι ακόμα πιο επιφανειακή και τεχνητή. Το βινύλιο σού δίνει αυτό που είναι αληθινό, και προτιμώ να ακούω το άλμπουμ έτσι».

Αν κάποιος πιστεύει ότι το «Hackney Diamonds» συνιστά έναν «αποχαιρετισμό στα όπλα» για την μπάντα, είναι γελασμένος. Παρά την ηλικία τους, οι τρεις εναπομείναντες Rolling Stones σχεδιάζουν ήδη να φέρουν τη νέα τους μουσική σε τουρνέ το επόμενο έτος, «αν όλοι είμαστε ακόμα όρθιοι. Γενικά, είμαστε όλοι σε καλό φεγγάρι» λέει ο Ρίτσαρντς. «Δεν περνάει από το μυαλό μας ότι “αυτό ήταν”».

Είναι αυτή μια φράση που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί τον εαυτό του να λέει; «Η απάντησή μου είναι πως δεν είμαι ο Νοστράδαμος» λέει με το χαρακτηριστικό πονηρό γελάκι του. «Φυσικά, θα τελειώσει κάποια στιγμή, αλλά δεν υπάρχει ιδιαίτερη βιασύνη. Το διασκεδάζουμε πολύ ακόμα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News