O άνθρωπος πίσω από τη μαζική επιδρομή της Χαμάς τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου στο Ισραήλ, η οποία άφησε πάνω 70ο ισραηλινούς νεκρούς και 2.000 τραυματίες, είναι ο Μοχάμεντ Ντέιφ. Ο 58χρονος διοικητής της στρατιωτικής πτέρυγας της οργάνωσης είναι σύμφωνα με δυτικές πηγές ο «εγκέφαλος» της επίθεσης, Η δική του φωνή, σύμφωνα με τους Financial Times, είναι αυτή που ακούγεται στο βίντεο το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα λίγες ώρες μετά την επίθεση του Σαββάτου:

«Υπό το πρίσμα των συνεχιζόμενων εγκλημάτων κατά του λαού μας, υπό το πρίσμα του οργίου της κατοχής και της άρνησης των διεθνών νόμων και ψηφισμάτων και υπό το πρίσμα της αμερικανικής και δυτικής υποστήριξης, αποφασίσαμε να βάλουμε ένα τέλος σε όλα αυτά» λέει ένα πρόσωπο που καλύπτεται από σκιές, «ώστε ο εχθρός να καταλάβει ότι δεν μπορεί πλέον να πανηγυρίζει χωρίς να λογοδοτεί».

Ακόμη και την ώρα που μεταδιδόταν το μήνυμά του, εκατοντάδες μαχητές της Χαμάς παραβίαζαν τον συνοριακό φράχτη μεταξύ της αποκλεισμένης Λωρίδας της Γάζας και του ισραηλινού εδάφους μπαίνοντας στο νότιο Ισραήλ υπό την κάλυψη χιλιάδων ρουκετών.

Μέσα σε λίγες ώρες, η Χαμάς είχε καταφέρει ένα πρωτοφανές αρχικό χτύπημα εναντίον του Ισραήλ παίρνοντας μαζί της περί τους 100 ομήρους. Οι λογαριασμοί της Χαμάς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημοσίευαν βίντεο τα οποία έδειχναν τους μαχητές της να πετούν με αλεξίπτωτα πάνω από τα σύνορα καθώς και φρικιαστικές εικόνες νεκρών στρατιωτών και τρομοκρατημένων ισραηλινών πολιτών.

Το ψευδώνυμο του Ντέιφ είναι σύμφωνα με τους FT «Φιλοξενούμενος», κάτι που παραπέμπει στην πρακτική των παλαιστίνιων μαχητών να περνούν κάθε νύχτα στο σπίτι ενός διαφορετικού συμπατριώτη τους προκειμένου να αποφεύγουν τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.

Ο εγκέφαλος της επίθεσης βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ εδώ και δεκαετίες και, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του σε μια αεροπορική επιδρομή πριν από 20 χρόνια. Το γεγονός αυτό φέρεται να τον άφησε σε αναπηρικό καροτσάκι, αφότου έχασε ένα χέρι και ένα πόδι. Η μεγάλη ικανότητα του Ντέιφ να ξεγελά τον στρατό του Ισραήλ είναι αυτή που ενισχύει στον μέγιστο βαθμό τον σεβασμό που τρέφουν προς το πρόσωπό του οι παλαιστίνιοι μαχητές.

Παρότι ο ισραηλινός στρατός δεν το περίμενε, ο Ντέιφ εκτοξεύτηκε στα υψηλότερα κλιμάκια της παλαιστινιακής ηγεσίας, επισκιάζοντας τους αντιπάλους του στη Φατάχ, την πιο μετριοπαθή παράταξη που προτιμά τη Δύση, αλλά και τους ομολόγους του στη Χαμάς, που θεωρείται τρομοκρατική ομάδα από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το Ισραήλ.

«Ακόμη και πριν από αυτό, ο Ντέιφ ήταν κάτι σαν μια ιερή προσωπικότητα και έχαιρε μεγάλου σεβασμού τόσο εντός της Χαμάς όσο και από τους Παλαιστίνιους», αναφέρει ο Μχαϊμάρ Αμπουσαντά, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Al-Azhar στη Γάζα. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η επιχείρησή που οργάνωσε ο Ντέιφ εναντίον του Ισραήλ τον έχει μετατρέψει ήδη σε μια μορφή «που μοιάζει με θεό για τους νέους».

Ο πιο σημαντικός παράγοντας για τη Χαμάς φαίνεται ότι είναι ο μεγάλος αριθμός των ομήρων που μεταφέρθηκαν πίσω στη Γάζα. Πριν χρόνια, το Ισραήλ παρέδωσε 1.000 παλαιστίνιους αιχμαλώτους για να απελευθερώσει έναν και μόνο στρατιώτη, τον Γκιλάντ Σαλίτ, μετά από πέντε χρόνια αιχμαλωσίας από τη Χαμάς. Αυτό συνέβη το 2011.

«Η Χαμάς καταλαβαίνει πολύ καλά πως όταν πρόκειται για την κράτηση ισραηλινών αιχμαλώτων, η υπομονή είναι το μόνο που απαιτείται» δήλωσε ένας διπλωμάτης που βοήθησε στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση του Σαλίτ πριν από 12 χρόνια. «Με την πάροδο του χρόνου, η ισραηλινή κοινή γνώμη θα αυξήσει την πίεση (προς την κυβέρνηση). Το μόνο που έχει να κάνει η Χαμάς είναι να περιμένει», προσθέτει ο ίδιος.

Σε συνεντεύξεις τους, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι αναλυτές, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων που γνώριζαν τον Ντέιφ πριν αρχίζει να δρα ως μαχητής, περιέγραψαν έναν ήσυχο άνθρωπο αλλά με έντονη προσωπικότητα, ο οποίος δεν ενδιαφερόταν ποτέ για τις εσωτερικές αντιπαλότητες μεταξύ των παλαιστινιακών ομάδων. Αντίθετα, αυτό που αναφέρουν είναι πως ήταν εξαρχής αποφασισμένος να αλλάξει τον χαρακτήρα της ισραηλινο-αραβικής σύγκρουσης και να χρησιμοποιήσει τη βία ως μέσο για να το πετύχει.

Ενας παλαιστίνιος μαχητής που έγινε πολιτικός και γνώρισε τον Ντέιφ στις αρχές της δεκαετίας του 2000, εξήγησε στους FT ότι η προσέγγιση του ήταν πως ο πόλεμος θα πρέπει να μεταφερθεί μέσα στο Ισραήλ «για να γκρεμιστεί η φαντασίωσή ότι οι Ισραηλινοί μπορούν να είναι ασφαλείς στην κατεχόμενη γη». 

Οι αναλυτές περιγράφουν έναν άνθρωπο με μεγάλη ικανότητα να προσαρμόζεται στα τεχνολογικά επιτεύγματα του ισραηλινού στρατού, κάτι που φάνηκε και κατά τη διάρκεια του άγριου πολέμου των 11 ημερών μεταξύ της παλαιστινιακής ομάδας και του Ισραήλ το 2021. Η Χαμάς ανέπτυξε σμήνη πυραύλων χαμηλής τεχνολογίας σε μια προσπάθεια να εξουδετερώσει το σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ, το οποίο σχεδόν ξέμεινε από πυρομαχικά πριν από την εκεχειρία.

Οπως και άλλοι στη Χαμάς, ο Ντέιφ θεωρεί τις Συμφωνίες του Οσλο, οι οποίες στα τέλη της δεκαετίας του 1990 έδιναν για ένα διάστημα την υπόσχεση μιας ειρηνευτικής διευθέτησης με διαπραγματεύσεις, μια προδοσία της αντίστασής της και του αρχικού στόχου να αντικατασταθεί το Ισραήλ από ένα παλαιστινιακό κράτος.

«Ο κύριος στόχος του είναι, ακολουθώντας συγκεκριμένα βήματα, να καταστρέψει το Ισραήλ. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα βήματα, είναι μόνο η αρχή», δήλωσε ο Εγιάλ Ρόζεν, συνταγματάρχης εξ εφέδρων του ισραηλινού στρατού, ο οποίος στο προηγούμενο πόστο του ήταν επικεντρωμένος στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο Ντέιφ, ο υπ’ αριθμόν ένα στόχος για το Ισραήλ, υπήρξε βομβιστής και είναι ο αρχιτέκτονας ενός προγράμματος που κράτησε δεκαετίες για την κατασκευή ενός δικτύου σηράγγων κάτω από τη Γάζα.

Γεννήθηκε στον προσφυγικό καταυλισμό Χαν Γιουνίς τη δεκαετία του 1960 και ονομαζόταν Μοχάμεντ Ντιάμπ Ιμπραΐμ αλ Μασρί, σύμφωνα με έναν ισραηλινό αξιωματούχο που γνωρίζει τον φάκελό του και μίλησε στους FT.

Η Γάζα βρισκόταν την εποχή εκείνη υπό αιγυπτιακό έλεγχο και, όπως προσθέτει ο ισραηλινός αξιωματούχος, είτε ο θείος του είτε ο πατέρας του είχαν λάβει μέρος στις σποραδικές επιδρομές ενόπλων Παλαιστινίων τη δεκαετία του 1950 στην ίδια έκταση γης που διείσδυσαν οι μαχητές του Ντέιφ το Σάββατο 7/10.

Τόσο λίγα είναι γνωστά γι’ αυτόν ώστε ακόμη και το όνομά του αποτελεί μυστήριο. Ανθρωποι που τον γνώριζαν τη δεκαετία του 1980 λένε ότι ακόμη και τότε χρησιμοποιούσε το όνομα Ντέιφ, ενώ άλλοι λένε ότι τον γνώριζαν με το όνομα του γεννήθηκε. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει δημοσιοποιηθεί μια και μόνο φωτογραφία του.

Το «βιογραφικό» του περιλαμβάνει σύμφωνα με τους Financial Times ακόμη και την υποκριτική καθώς στα νεανικά του χρόνια φέρεται να συμμετείχε σε έναν θίασο την εποχή που φοιτούσε στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, ένα φυτώριο του αιγυπτιακού κλάδου του πολιτικού ισλάμ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Οταν γεννήθηκε η Χαμάς, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, σφυρηλατημένη στη φωτιά της πρώτης ιντιφάντα κατά της ισραηλινής κατοχής, ο Ντέιφ ήταν περίπου 20 ετών. Περίπου εκείνη την εποχή, ο Γκαζί Χαμάντ, που σήμερα είναι μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς, μοιραζόταν μαζί του ένα κελί  φυλακισμένοι καθώς ήταν και οι δύο από τους Ισραηλινούς. «Από την αρχή της διαδρομής του στη Χαμάς, επικεντρώθηκε στο στρατιωτικό σκέλος», δήλωσε ο Χαμάντ. «Ηταν πολύ ευγενικός», θυμάται, «ήταν πάντα ένας πατριώτης που έφτιαχνε μικρά καρτούν για να μας κάνει να γελάμε».

«Κάθε ίχνος καλοσύνης επρόκειτο να ξεθωριάσει σύντομα, καθώς η Χαμάς θα πραγματοποιούσε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας για να καταδικάσει τις Συμφωνίες του Οσλο. Το Ισραήλ θεωρεί τον Ντέιφ υπεύθυνο για το θάνατο δεκάδων ανθρώπων σε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, συμπεριλαμβανομένου ενός κύματος το 1996 που σκότωσε περισσότερους από 50 αμάχους», τονίζουν οι FT.

Ο Ντέιφ λέγεται ότι είχε μαθητεύσει κοντά στον Γιαχία Αγιάς, έναν βομβιστή με το παρατσούκλι «Μηχανικός», ο οποίος δολοφονήθηκε από το Ισραήλ το 1996 μέσω ενός κινητού τηλεφώνου που ήταν γεμάτο με εκρηκτικά. Στη συνέχεια ο Ντέιφ ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις των Ταξιαρχιών Κασάμ, της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς. Ο ισραηλινός αξιωματούχος που μίλησε στην εφημερίδα πρόσθεσε ότι συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία των πρώτων υποτυπωδών ρουκετών. Σήμερα, το οπλοστάσιο της Χαμάς περιλαμβάνει πλέον δεκάδες χιλιάδες ενώ μόνο το Σάββατο εκτόξευσε 3.500 εναντίον του νότιου Ισραήλ.

Ο ίδιος ισραηλινός αξιωματούχος εξήγησε ότι ο Ντέιφ διάλεγε στόχους με μεγάλο αντίκτυπο, όπως οι έποικοι και οι στρατιώτες στα κατεχόμενα εδάφη, αλλά και λεωφορεία με πολίτες στην Ιερουσαλήμ και το Τελ Αβίβ. Επίσης, επέβλεπε τους πυραυλικούς βομβαρδισμούς που στέλνουν τους Ισραηλινούς στα καταφύγια ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Εντός της Χαμάς, ανέφερε ο ίδιος αξιωματούχος, ο Ντέιφ διαφωνούσε με τους τακτικισμούς της οργάνωσης βάσει των οποίων η Χαμάς συμφωνούσε να σταματά τις εχθροπραξίες που ξέσπαγαν κατά περιόδους, με αντάλλαγμα το Ισραήλ να επιτρέπει την εισροή πρόσθετων κεφαλαίων στην αποκλεισμένη λωρίδα της Γάζας ή και περισσότερες άδειες εργασίας για τους κατοίκους της. Παρότι συμφωνίες αυτού του τύπου βοήθησαν στη διαχείριση των κύκλων της βίας, οδήγησαν παράλληλα, σύμφωνα με τους FT, και σε τέσσερις πολέμους: το 2009, το 2011, το 2014 και το 2021.

Τώρα πια, ο αξιωματούχος του Ισραήλ που μίλησε στην εφημερίδα εκτιμά ότι η τρομοκρατική ενέργεια του Σαββάτου σφραγίζει για πάντα το τέλος αυτής της πρακτικής, καθώς, όπως λέει «δεν θα υπάρξει πλέον ανακωχή, θα υπάρχουν μόνο αντίποινα». Κάτι που, από την άλλη πλευρά, μοιάζει να είναι και αυτό που επιδιώκει ο Ντέιφ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News