Περνάνε σιγά σιγά οι αυτοδιοικητικές εκλογές, επιστρέφουμε στα ζητήματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, με ακόμη μια βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στο δισάκι μας. Του ΣΥΡΙΖΑ, ο αρχηγός του οποίου τείνει να σπάσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ: Κάθε δημόσια δήλωση που κάνει χρειάζεται μετά και μια διευκρινιστική. Κατ’ ελάχιστον μία. Ή που αυτός δεν τα λέει καλά ή που εμείς έχουμε περιέλθει σε μαζική αδυναμία κατανόησης.

Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να πιστέψω ότι ο Στέφανος Κασσελάκης είναι υπέρ της ευγονικής με την κανονική, την εμπεδωμένη έννοια του όρου. Το λέω διότι έγινε χαμός την περασμένη εβδομάδα με τις δηλώσεις του ότι «με τον Τάιλερ θέλουμε να κάνουμε δύο παιδιά με παρένθετη μητέρα και να είναι αγόρια γιατί θα θέλαμε η προσωπικότητα του καθενός μας να μεταφερθεί στα παιδιά». Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και ποικίλες, κατά κανόνα αρνητικές.

Βέβαια, δεν είναι ακριβώς και ευγονική αυτό που είπε, είναι κάτι άλλο. Ο ίδιος, παρόλα αυτά, έκανε και την απαραίτητη διευκρινιστική, κάνοντάς τα λίγο χειρότερα από ό,τι πριν: θέλουμε αγόρια επειδή δεν ξέρουμε πώς να μεγαλώσουμε τα κορίτσια, είπε. Στ’ αλήθεια, τώρα; Βέλος στην καρδιά του ΛΟΑΤΚΙ κινήματος με την πρώτη βολή, ολόκληρη ομοβροντία με τη δεύτερη…

Το σκέφτηκα, άφησα να περάσουν και οι εκλογές, και καταλήγω ότι δυσκολεύομαι πάρα πολύ να καταλάβω τι είναι αυτό που πιστεύει για διάφορα πράγματα ο Στέφανος Κασσελάκης. Και δεν φταίω εγώ· νομίζω ότι φταίει ο ίδιος.

Θα αναρωτιόμουν αν φταίω εγώ, σε περίπτωση που όλοι οι άλλοι έβρισκαν τα όσα λέει λογικά και συνεπή και μη προβληματικά. Δεν ισχύει αυτό, όμως. Οι αντιδράσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα ήρθαν από όλες τις πλευρές: Από στελέχη της κυβέρνησης (που, εντάξει, πες τού την έχουν στημένη), από ανθρώπους που τον αντιπολιτεύτηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ (που εντάξει, πες κι αυτοί τού την έχουν στημένη), αλλά και από ανθρώπους που τον ήθελαν και τον στήριξαν φανατικά για αρχηγό του κόμματος. Αυτοί οι τελευταίοι προσπάθησαν να το πουν πιο ευγενικά και στρογγυλεμένα το «Στέφανε, σταμάτα να λες μπούρδες», αλλά το είπαν, δεν τους άφησε και πολλά περιθώρια.

Νομίζω ότι ο καημένος ο Κασσελάκης απλώς έχει βρεθεί στην πολύ άβολη θέση να πρέπει να εκπροσωπήσει θεσμικά ιδέες και αντιλήψεις που είναι αρκετά ξένες προς τις δικές του και αυτό δεν τον κάνει ούτε ιδεολογικά δεξιό ούτε τίποτε πιο ακραίο.

Δεν είναι θέμα ιδεολογίας. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι πρακτικά δεξιός, όχι ιδεολογικά. Το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, κι εμένα, να σας πω την αλήθεια μου, κατά βάθος δεν θα με χαλούσε να ήμουν ο Ελον Μασκ. Η διαφορά είναι ότι εγώ δεν ηγούμαι ενός αριστερού κόμματος. Το οποίο αριστερό κόμμα, ο ίδιος επιμένει ότι θα παραμείνει αριστερό και ως τέτοιο πρεσβεύει συγκεκριμένα πράγματα και έχει συγκεκριμένη κοινωνική ατζέντα. Οι δηλώσεις του δεν την ακύρωσαν απλώς αυτήν την ατζέντα, της έβαλαν δυναμίτη στα θεμέλια.

Και φτάνουμε στο σημείο να φωνάζουν ο Πλεύρης και ο Αδωνις για όσα είπε ο Κασσελάκης και να του τη βγαίνουν από αριστερά. Εμ, δεν φταίνε αυτοί· άμα δίνεις πασούλα στο σέντερ φορ του αντιπάλου στη μεγάλη σου περιοχή, πιθανότατα θα φας γκολ.

Ο θεσμός της παρένθετης μητέρας έτσι κι αλλιώς διχάζει· σε πολλές χώρες της Ευρώπης απαγορεύεται ρητώς, σε όσες επιτρέπεται (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα), υπάρχουν αυστηροί όροι και προϋποθέσεις, αλλά το βασικό ζήτημα παραμένει ανοιχτό παγκοσμίως και αυτό είναι η πραγματική συναίνεση και τα κίνητρα μιας γυναίκας να κυοφορήσει ένα παιδί άλλων ανθρώπων. Θεωρητικά απαγορεύεται να υπάρχει αμοιβή, άρα οικονομικό κίνητρο. Ονομάζεται «αλτρουιστική παρένθετη κύηση».

Στην πράξη, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι: Μόλις πρόσφατα αποκαλύφθηκε στην Κρήτη το κύκλωμα εμπορίας βρεφών στα Χανιά: Μία από τις γυναίκες που χρησιμοποιούνταν ως παρένθετες μητέρες είπε ότι είχε πάρει 18.000 ευρώ. Κανείς δεν ξέρει πόσες ακόμη χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλεία κύησης. Διότι αυτός είναι ο σωστός όρος: χρησιμοποιήθηκαν.

Προφανώς είναι δικαίωμα καθενός να θέλει να διαιωνίσει και το DNA του και την «προσωπικότητά του», αν και αυτό το δεύτερο δεν πηγαίνει απαραίτητα πακέτο με το γενετικό υλικό. Αν ρωτάτε εμένα, το βρίσκω πολύ ναρκισσιστικό να θέλεις να βλέπεις τον εαυτό σου στο παιδί σου, ίσως επειδή εγώ είμαι υπέρ της άποψης ότι παιδιά αποκτούμε (με όποιον τρόπο τα αποκτά καθένας) για να τα μεγαλώσουμε όχι για να αναπαραγάγουμε τον εαυτό μας.

Δικαίωμα καθενός επίσης να θέλει αγόρια, κορίτσια ή οτιδήποτε συνδυασμό των παραπάνω. Είσαι, όμως, αγαπητέ, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα εκπρόσωπος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, έχεις έναν διπλό ρόλο και ιστορική ευκαιρία και ευθύνη. Σκέψου λίγο πριν μιλήσεις. Δεν είμαστε στο Μανχάταν και δεν είσαι στο γραφείο σου και δεν μιλάς με τους φίλους σου, μιλάς στον ελληνικό λαό, που θέλεις να σε ψηφίσει.

Μιλάς στους αριστερούς, υποτίθεται, και στους ΛΟΑΤΚΙ, αλλά και στους άλλους προοδευτικούς ανθρώπους, που θέλεις, υποτίθεται, να τους μυήσεις στην κοινωνική σου ατζέντα και διά του παραδείγματος. Οταν όλοι αυτοί φωνάζουν για κοινωνική ισότητα και δικαίωμα στην τεκνοθεσία και τα λοιπά, βγαίνεις και τους λες για παρένθετες μητέρες και μεταφορά της προσωπικότητας και «ο Τάιλερ κι εγώ φοβόμαστε να μεγαλώσουμε κορίτσι επειδή έχει έμμηνο ρύση»;

Μετά λέτε ότι είμαστε εμπαθείς και θέλουμε να χτυπήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ μέσω του νέου του προέδρου. Αμ, δεν χρειάζεται. Χτυπιέται μόνος του, δείτε λίγο τα αποτελέσματα των εκλογών αλλά και τις δημοσκοπήσεις. Και ξεμένουν και από επιχειρήματα οι υποστηρικτές του. «Ναι, λέει μπούρδες. Αλλά μήπως όλοι δεν λέμε που και που;», διάβασα κάπου στα social, από ένθερμο φαν του Κασσελάκη. Καταπληκτική γραμμή υπεράσπισης!

Λέμε, φυσικά. Αλλά οι δικές μας δεν είναι επικίνδυνες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News