Με τη γερμανική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να πιέζει αφόρητα για μεταρρυθμίσεις και τους συντηρητικούς του Βατικανού να αντιδρούν, ο πάπας Φραγκίσκος, στα 86 του χρόνια βρίσκεται μπροστά σε ένα κομβικό σημείο της χριστιανικής ιστορίας: Θα επιτρέψει τις μεταρρυθμίσεις, ρισκάροντας ένα νέο σχίσμα;

Εξω από το γοτθικό καθεδρικό ναού της Κολωνίας, η Νεανική Χορωδία του Αγίου Στεφάνου τραγουδούσε «All You Need Is Love» καθώς ζευγάρια -άντρες με άντρες, γυναίκες με γυναίκες και γυναίκες με άντρες– παρατάχθηκαν για να λάβουν την ευλογία ρωμαιοκαθολικών ιερέων που φορουσαν διακριτικά στα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Δεν είναι σκηνή από ταινία, αλλά πραγματικό συμβάν. Η γερμανική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, γνωστή για τάση της να «σπρώχνει» τα όρια, πρωτοστατεί σε μια πραγματική εξέγερση. Το ερώτημα για 1,3 δισ. Ρωμιοκαθολικούς σε όλον τον κόσμο είναι αν η γερμανική εκκλησία διαπράττει παραβίαση, ή δείχνει έναν διαφορετικό, νέο δρόμο, σύμφωνα με ανάλυση της Washington Post.

Ο Πάπας Φραγκίσκος επέπληξε την καθολική ηγεσία της Γερμανίας. Είπε στον επικεφαλής της διάσκεψης των επισκόπων της πέρυσι ότι η Γερμανία έχει ήδη μια προτεσταντική εκκλησία, «δεν χρειαζόμαστε δύο». Τη Δευτέρα 2 Οκτωβρίου, ωστόσο, το Βατικανό κυκλοφόρησε ένα έγγραφο που φαίνεται να ανοίγει την πόρτα για την ευλογία των ενώσεων ομοφυλοφίλων, αλλά και τη χειροτονία των γυναικών ιερέων.

Στην επιστολή, με ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου, ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έγραφε ότι υπάρχουν «καταστάσεις» που μπορεί να μην είναι «ηθικά αποδεκτές», αλλά όπου ένας ιερέας μπορεί να αξιολογήσει, κατά περίπτωση, εάν μπορούν να δοθούν ευλογίες, εφόσον τέτοιες ευλογίες μένουν ξέχωρες από το μυστήριο του γάμου.

«Δεν μπορούμε να είμαστε δικαστές που απλώς αρνούνται, απωθούν και αποκλείουν», έγραψε ο ποντίφικας. «Ως εκ τούτου, η ποιμαντική σύνεση πρέπει να διακρίνει επαρκώς εάν υπάρχουν μορφές ευλογίας, που ζητούνται από ένα ή περισσότερα άτομα, που δεν μεταφέρουν την εσφαλμένη εντύπωση ενός γάμου. Γιατί όταν κάποιος αναζητά μια ευλογία, ζητά βοήθεια από τον Θεό».

Περίτεχνα διατυπωμένη η ανακοινωση, αλλά κάτω από τις πολλές λέξεις, εξαιρετικά σαφής.

Τα λόγια του έρχονται σε αντίθεση με μια δήλωση του Βατικανού του 2021, που επιβεβαίωνε την απαγόρευση ευλογίας ομόφυλων ζευγαριών. Ο Φραγκίσκος είχε απομακρύνει τον συντηρητικό αξιωματούχο που ήταν ο αρχιτέκτονας αυτής της δήλωσης και διόρισε στη θέση του έναν συμπατριώτη του Αργεντινό που φαινόταν να έχει διαφορετική άποψη.

Η επιστολή του Φραγκίσκου που κυκλοφόρησε τη Δευτέρα προσθέτει ότι ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ είχε καταδικάσει τη χειροτινία γυναικών ιερέων και ότι η απόφαση πρέπει να γίνει σεβαστή προς το παρόν, αλλά πρότεινε ότι το θέμα θα μπορούσε να ερευνηθεί περαιτέρω.

Τόσο ο ρόλος των γυναικών στην εκκλησία όσο και οι ευλογίες για τα ομόφυλα ζευγάρια, καθώς και η ύπαρξη έγγαμων ιερέων, είναι μεταξύ των διχαστικών θεμάτων στην ατζέντα του Βατικανού καθώς οι καθολικοί ηγέτες συγκεντρώνονται στη Ρώμη αυτή την εβδομάδα για την πιο κρίσιμη Σύνοδο από τη Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού, τη δεκαετία του 1960.

Ο Φραγκίσκος έχει ήδη αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα από τα δεξιά, με τους πιο σκληρούς συντηρητικούς επικριτές του να τον αποδοκιμάζουν ως αιρετικό. Οι ίδιοι λένε ότι η Σύνοδος αυτής της εβδομάδας δεν είναι παρά ένα προπέτασμα καπνού για τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.

Ο Φραγκίσκος έχει τροφοδοτήσει τις ελπίδες των προοδευτικών και τους φόβους των παραδοσιακών ότι η εκκλησία μπορεί, σε ορισμένα θέματα, να αρχίσει να κινείται προς την κατεύθυνση της Γερμανίας. Οι γερμανικές εκκλησίες προσκαλούν γυναίκες να πουν το κήρυγμα στη λειτουργία και να βαφτίσουν μωρά. Δεκάδες γερμανοί ιερείς και μοναχοί έχουν αποκαλύψει ότι είναι ομοφυλόφιλοι, ενώ σε ορισμένα καθολικά σχολεία και εκκλησίες έχουν αρχίσει να κυματίζουν σημαίες με το ουράνιο τόξο. Η πλειονότητα των Γερμανών επισκόπων έχει υποστηρίξει τις καθολικές ευλογίες των ομόφυλων ενώσεων, τις εκκλήσεις για γυναίκες διακόνους και τη χειροτονία ηλικιωμένων, παντρεμένων ανδρών.

Η σύνοδος που θα ξεκινήσει την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, την ημέρα της εορτής του Αγίου Φραγκίσκου, δεν είναι μια πολιτική διαδικασία, υποστηρίζουν οι αξιωματούχοι του Βατικανού, αλλά μια ευκαιρία για συζήτηση, για να «διακρίνουν» το θέλημα του Θεού για την κατεύθυνση της εκκλησίας.

Απαιτεί από τους συμμετέχοντες να προσπαθήσουν να μιλήσουν μεταξύ τους, κατανοώντας ότι αντιπροσωπεύουν ένα παγκόσμιο θεσμό που περιλαμβάνει Γερμανούς, Βέλγους και Ελβετούς επισκόπους που ήδη επιτρέπουν την ευλογία ομόφυλων ζευγαριών, καθώς και Αμερικανούς, Αφρικανούς και Ασιάτες επισκόπους που την αποδοκιμάζουν.

Ωστόσο, οι συντηρητικοί, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων επισκόπων από τις ΗΠΑ, διαμαρτύρονται ότι η Σύνοδος έχει «συνασπιστεί» εναντίον τους.
Αποκαλούν τη δομή της, η οποία για πρώτη φορά θα επιτρέψει σε λαϊκούς και γυναίκες να έχουν δικαίωμα ψήφου ίσο με τους καρδινάλιους και τους επισκόπους, ουσιαστικά αντικαθολική.

Οι συντηρητικοί φοβούνται ότι η διαδικασία της Συνόδου θα ανοίξει αυτό που θεωρούν ως κουτί της Πανδώρας, οδηγώντας τελικά σε άνευ προηγουμένου αλλαγή στην ιερατική αγαμία, στην αποδοχή της ομοφυλοφιλίας και στην ανάδειξη των γυναικών σε μια ιστορικά πατριαρχική εκκλησία. Προειδοποιούν ότι όλα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα νέο σχίσμα ή διάσπαση στο μεγαλύτερο χριστιανικό δόγμα στον κόσμο.

Ο Φραγκίσκος άνοιξε την προοπτική της αλλαγής νωρίς στην παπική του θητεία, λέγοντας «ποιος είμαι εγώ να κρίνω;» όταν ρωτήθηκε για τους ομοφυλόφιλους Καθολικούς. Αλλά ήταν εξαιρετικά προσεκτικός σχετικά με την αλλαγή του δόγματος. Για παράδειγμα, απέφυγε να επιτρέψει παντρεμένους ιερείς στην περιοχή του Αμαζονίου, όπου οι ακραίες ελλείψεις κληρικών φαινόταν θα δικαιολογούσαν μια τέτοια κίνηση.

Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις κερδίζουν έδαφος και σε άλλες χώρες, αλλά οι θεολόγοι βλέπουν αυτό που κάνει η Γερμανία ως μοναδικό. Το αποδίδουν σε μια κοινωνία που έχει αναδειχθεί ως μια από τις πιο προοδευτικές κοινωνικά στον κόσμο.

Μερικά από αυτά συμβαίνουν με πιο ήσυχους τρόπους σε χώρες όπως η Βραζιλία, αλλά οι Γερμανοί είναι Γερμανοί, άρα θέλουν επίσημη αναγνώριση, επισημαίνουν.

Οι πιέσεις στο Βατικανό είναι τεράστιες, καθώς η γερμανική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία κατατάσσεται μεταξύ των πλουσιότερων στον κόσμο και οι επισκοπές της είναι συνολικά πολύ πιο πλούσιες από το Βατικανό. Και με αυτόν τον πλούτο, η Γερμανία βοηθά στη χρηματοδότηση σεμιναρίων και ενοριών στη Λατινική Αμερική και την Αφρική.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News