Θα παραμείνει ενιαίος ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη μέρα; Δύσκολη απάντηση τώρα πια. Εως την Τρίτη πίστευα ότι κίνδυνος διάσπασης υπήρχε μόνο στην περίπτωση νίκης του Κασσελάκη. Στην περίπτωση νίκης της Εφης Αχτσιόγλου, πίστευα ότι το κόμμα θα κατάφερνε να παραμείνει ενιαίο. Γιατί; Μα διότι μου ήταν αδύνατο να φανταστώ τον Φίλη να σκύβει πειθήνια το κεφάλι μπροστά στον Στέφανο, ενώ δεν θεωρούσα διόλου απίθανο να δω την Ακρίτα να ξανα-αγαπά την Εφη. 

Κοντολογίς, οι μεν στοιχισμένοι πίσω από την Αχτσιόγλου διαθέτουν μια βαριά ιστορική και ιδεολογικοπολιτική πανοπλία που δεν τους αφήνει να κάνουν εύκολες πιρουέτες, ενώ οι οπαδοί του Κασσελάκη δεν ακολουθούν παρά μόνο μία ιδέα. Να βρουν κάποιον σαν τον Μητσοτάκη που δυνητικά μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη. Δεν ακολουθούν ούτε ιδεολογία ούτε πρόσωπα, ακολουθούν μόνο την προοπτική μιας μελλοντικής εξουσίας.

Ομως μετά την Τετάρτη, άλλαξα γνώμη. Βλέποντας το πρωτοφανές ξεκατίνιασμα που έλαβε χώρα ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα, είμαι πια σχεδόν βέβαιος ότι η διάσπαση είναι προ των Συριζαϊκών πυλών, ανεξαρτήτως του ποιος από τους δυο θα κερδίσει. Ετσι κι αλλιώς η παγκόσμια και η ελληνική Αριστερά έχει μακρά παράδοση σκληρών εμφυλίων και σεισμικών διασπάσεων. Πίστεψα προς στιγμήν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξεφύγει από αυτή την παράδοση, τώρα πια δεν το πιστεύω. 

Κατ’ αρχάς, η βεβαιότητα του στρατοπέδου Κασσελάκη ότι πάει για θρίαμβο, τους μετέτρεψε από ένα άμορφο σωρό που μαζεύτηκε για την εξουσία, σε φανατική ομάδα που πιστεύει ότι φέρνει την ανανέωση του ΣΥΡΙΖΑ και του πολιτικού συστήματος της χώρα, ενώ παράλληλα ηδονίζεται από την ιδέα να βρίσκεται στην ηγετική ομάδα αυτής της νέας κατάστασης. Τώρα πια, οι Κασσελακικοί βλέπουν τους παλιούς του ΣΥΡΙΖΑ που υποστηρίζουν Εφη, ως εκπροσώπους της πιο μαύρης και αδίστακτης αντίδρασης.

Οι περί την Αχτσιόγλου, πάλι, ζαλισμένοι από την απρόσμενη επιτυχία των αντιπάλων τους, εξοργισμένοι από μια προεκλογική εκστρατεία που όσο πιο απολίτικη είναι, τόσο πιο επιτυχημένη αποδεικνύεται, καταφεύγουν σε θεωρίες συνωμοσίας. Σκοτεινές δυνάμεις πάνε να αλώσουν και να αλλοιώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, φυτευτοί εξ Αμερικής παίζουν τον ρόλο της Πέμπτης Φάλαγγας μέσα στην ελληνική Αριστερά, κυνικοί συκοφάντες επιστρατεύουν ασύστολα ψεύδη για την συμπεριφορά της Εφης απέναντι στον Αλέξη. 

Ενώ οι της Αχτσιόγλου ξεκίνησαν με την πιο κοιμισμένη προεκλογική εκστρατεία, μεταβλήθηκαν όλοι τους σε καμικάζι που αυτοανατινάζονται ευχαρίστως με όσα λένε, αρκεί να πάρουν και τον εχθρό μαζί τους. Και οι του Κασσελάκη, ενώ ξεκίνησαν ως τυχάρπαστοι υποστηρικτές ενός ουρανοκατέβατου κατόχου της τέχνης του lifestyle και μόνο, κατέληξαν πολιτικά κουτσαβάκια που θέλουν να αποδεκατίσουν τους κομματικούς πατεράδες τους με κάθε τρόπο.   

Κι ενώ πλησιάζουμε στην κρίσιμη ώρα της κάλπης, τα πράγματα οξύνονται δραματικά. Βρισκόμαστε μπροστά σε πολιτικό, ιδεολογικό, αλλά πρωτίστως ψυχολογικό και ηθικό σχίσμα. Αμφιβάλλω αν αυτές οι δύο παρέες καθίσουν ξανά δίπλα-δίπλα στα ίδια έδρανα, όποιον κι αν έχουν στην πολυθρόνα του αρχηγού. Τα τελευταία εικοσιτετράωρα δεν διαφωνούν, μισούνται.  

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News