Αποσπάσματα σκέψης μετά το λαμπρά μοιραίο συμβάν της Αλωσης Κασσελάκη.

-Είναι έως και διδακτικό το πάθημά τους από τον Κασσελάκη. «Τώρα χλαις; Γιατί χλαις;», όπως άδει και ο μέγας Γονίδης με τη δική του προφορά στο «κ». Ετσι είναι. Αν κάποιος τρίτος αλώσει στο τσακ μπαμ μια σχέση, το σίγουρο είναι ότι ήταν αλωμένη πριν από την άλωσή της.

-Το πιο αστεία ενδιαφέρον ερώτημα είναι: «Από πού βρέθηκε ο Στέφανος Κασσελάκης;». Πιο δύσκολη είναι η απάντηση στο ερώτημα από πού βρέθηκαν όλοι αυτοί αναφορικά με τόσους και τόσους. Καπάρωσαν κάποτε μια ταμπέλα «Αριστερά» και βιοπορίστηκαν όλη τους τη ζωή περιφερόμενοι, αμπελοφιλοσοφούντες, φυσώντας αέρα σε φωτιές θυμών για να ανάβουν περισσότερο, «διαβάζοντας» τον κόσμο με ασοφία που «να μας στείλουν αδιάβαστους». Κοπτόμενοι για το «ψωμί του λαού» με παντεσπάνι κομματικής μονιμότητας στο στόμα. Βγάζοντας αφρούς για τον ιδιωτικό τομέα, για την επιχειρηματικότητα, για την ιδιοκτησία… «Από πού βρέθηκε ο Κασσελάκης;»… Αφήστε τα, μωρέ.

-Το επόμενο ενδιαφέρον τζούφιο ερώτημα-ανησυχία είναι, «και ποιος θα μάχεται στη Βουλή;». Και αναλύσεις για το πόσοι πρέπει να παραιτηθούν ώστε να εισέλθει ο Στέφανος και τέτοια διάφορα. Τι να την κάνουμε τη Βουλή; Ποιος παρακολουθεί Βουλή; Πλέον χαιρόμαστε performance, τύφλα να ’χει η Αμπράμοβιτς! Από καρδούλες μεταλλαγμένων σε «Σας αγαπώ», μέχρι στης Μακρονήσου την ολόμαυρη ράχη. Πόσο να αντέξουν κι άλλο παραστάσεις «Αριστερά» τύπου Φίλη, Σκουρλέτη. Η Βουλή παίζεται στα πρωινάδικα. Ποιος είναι αυτός ο τυχερός που θα τον κυνηγάει μικρόφωνο είναι το θέμα; Εν προκειμένω, τρεις! Στέφανος-σύντροφος-σκυλί καθ’ οδόν προς γυμναστήριο.

– Στιγμή που λάτρεψα: Στέφανος Κασσελάκης, τη νύχτα της μεγάλης υπεροχής κατευθύνεται περιχαρής, και δικαίως, στον κόσμο και στις κάμερες για να μοιραστεί τον θρίαμβό του. Αυτόματα, η Θεοδώρα Τζάκρη, παλιά καραβάνα της πολιτικής από κόμμα σε κόμμα, με έμπειρα βηματάκια σπεύδει φρουρά στο πλευρό του. Καλάθι! Με τη μία! Και άσε την Ακρίτα και άλλους να ψάχνουν επιχειρήματα μεταστροφής. Δεν είναι ο Κασσελάκης case study! Η Θεοδώρα Τζάκρη είναι, αγαπητοί μου! Γενικά, είναι τόσο διασκεδαστικό να βλέπεις πολιτικά όντα να μελετάνε σε ποιο στρατόπεδο πρέπει να ενταχθούν αλλά να υπάρχει παράθυρο και για όποιον τους προκύψει. «Θα διασπαστούν», λένε οι γύρω. Πάτε καλά; Εδώ κατάπιαν τον Καμμένο, στον Στέφανο θα γκώσουν; Εδώ προτάθηκε χέρι διεξόδου –ούτε οι καλόγριες για τον Χριστό τέτοιο νοιάξιμο– στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, εδώ θα κωλώσουν; Πάμε με φόρα για ενότητα!

-Ο Κασσελάκης το νέο; Ως έξυπνο περιτύλιγμα ενός τόσο μουχλιασμένου παλιού; «Αν ήξερα πόσο εύκολο είναι να κυβερνάς την Ελλάδα, θα το έκανα από τότε που ήμουν λοχίας». Γεώργιος Κονδύλης. Πρωθυπουργός, πολύ «κάποτε» (ή και μόλις «μια μέρα» πριν, αναλόγως πώς το βλέπει κανείς) της Ελλάδας, ο οποίος μνημονεύεται και για τις κινήσεις «πολιτικού εκκρεμούς».

–«ΕΚΤΑΚΤΟ: Ρελάνς Αχτσιόγλου μετά το κακό αποτέλεσμα με δήλωση βόμβα; Είμαι λεσβία». Εστάλη στο κινητό μου από φιλαράκο μου. Ο ένας το έστελνε στον άλλον. Οι Ελληνες δεν έχουν πια πλάκα, έχουν χιούμορ. Λατρεύω αυτή τη μεταστροφή μας μαζί με τόσες και τόσες άλλες.

-Και να σου πετάχτηκε και ο Κούγιας στο πανηγύρι μας. Να περιφρουρήσει ήθη και να προστατεύσει ψυχές παιδιών. Ενα χωριό η χώρα μας. Στην πλατεία του έχουμε ζήσει… Και τι δεν έχουμε ζήσει!.. Μέχρι τακουνιά live! Οπου «πλατεία», κάποτε οι τηλεοπτικοί μας δέκτες, τώρα το διαδίκτυο. Ολα σε τηλεοπτική μετάδοση εξελίχθηκαν «κάποτε» για μερικές οικογένειες. Ε, δεν ξεχνάμε και τόσο κύριε Κούγια! Καλά να είναι τα έρμα τα παιδάκια….

-Το σίγουρο είναι ότι σε τούτον τον τόπο δεν θα πλήξουμε ποτέ. Αρκεί να είμαστε ζωντανοί να απολαμβάνουμε θέαμα και να έχουμε τον Μητσοτάκη Πρωθυπουργό να κυβερνάει (προσπαθώντας με χρονίως «ακυβέρνητα»). Μεταξύ μας, και για να είμαστε ειλικρινείς, εκ του ασφαλούς αξίζει το θέαμα, αλλιώς θα ήμασταν χαμένοι για χαμένοι.

-Αν ήμουν πλακατζής ψηφοφόρος, θα έμπαινα σε πειρασμό να ψηφίσω Αχτσιόγλου, προκειμένου να ζήσω τις «ξανά μανά» μετατοπίσεις των ιδίων. Ούτε σε αγώνα τένις τόσο στροφή το κεφάλι!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News