Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ έφερε τον Στέφανο Κασσελάκη μπροστά και την Εφη Αχτσιόγλου δεύτερη, ενώ οι υπόλοιποι υποψήφιοι ακολουθούν με αρκετά μικρότερα ποσοστά. Ο ψηφοφόρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς έδειξε σαφώς την προτίμησή του και αν θέλουμε να ψάξουμε πίσω από τις επιλογές του, μάλλον θα βρούμε την ανάγκη να επενδύσει σε νέα πρόσωπα, τα οποία πιστεύει ότι θα ανανεώσουν –και θα σώσουν– την παράταξη.

Αν η επόμενη Κυριακή εξελιχθεί σε ντέρμπι μεταξύ αυτών των δύο, είναι μάλλον πολύ πιθανόν ότι θα βαίνει παράλληλα με την αναμέτρησή τους και μια ακόμα κούρσα. Η οποία δεν θα σέρνει πίσω της τις τοποθετήσεις και τις ιδέες τους για το κόμμα στο οποίο θέλουν να ηγηθούν, τις πολιτικές ευστοχίες και αστοχίες τους αντίστοιχα, θα σέρνει κοινωνικές αντιλήψεις που μυρίζουν ναφθαλίνη. Ηδη φάνηκε από το προηγούμενο διάστημα ότι αυτές οι αντιλήψεις τους περιτριγυρίζουν, τους δύο τους συγκεκριμένα.

«Μοδάτος Κασσελάκης – Φόρεσε ροζ γραβάτα και τρέλανε άνδρες και γυναίκες», έγραφε ένας τίτλος δημοσιεύματος. Είναι προφανές ότι εκείνος που τον έγραψε ήθελε να σχολιάσει την ενδυματολογική επιλογή του υποψήφιου με μια φιλικά προσκείμενη στην γκέι κοινότητα φράση, αλλά κατάφερε το αντίθετο συνθέτοντας έναν τίτλο όπου η ομοφοβία καλύπτεται κάτω από αμήχανες «χαριτωμενιές».

«Τον κύριο Κασσελάκη πώς θα τον αποκαλούν οι συνάδελφοί του, η Στέφανος ή ο Στέφανος; Ο κύριος Κασσελάκης είναι ο σύζυγος ή η σύζυγος; Εμείς που συμμετέχουμε στη ζωή κανονικά και με νύχια και με δόντια κάναμε κάτι, έχουμε και παιδιά, αγόρια και κορίτσια, και θέλουμε να είναι ευτυχισμένα, όχι μπερδεμένα» δήλωσε σε πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας, εκφράζοντας μια μάλλον δημοφιλή άποψη στην ελληνική κοινωνία. Η οποία αρνείται να αποδεχτεί τη διαφορετική σεξουαλική επιλογή και τη βλέπει σαν ακατανόητο αξιοθέατο και κακό παράδειγμα για τα παιδιά της.

Στα λόγια των πολλών, η ομοφοβία δεν καλύπτεται όπως στον παραπάνω τίτλο, της ροζ γραβάτας με το μαύρο υπονοούμενο. Ξεχύνεται απροκάλυπτα και λούζει με χλεύη κάθε Στέφανο που δηλώνει ευτυχισμένος με τον σύντροφό του και μετά την επικράτηση του στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, τον αγκαλιάζει έχοντας στη μέση τον σκύλο τους. Για του λόγου το αληθές, κάντε μια βόλτα στα κοινωνικά δίκτυα και θα δείτε ένα κάρο αναρτήσεις με φωτογραφία το εν λόγω στιγμιότυπο από την εκλογική βραδιά και λεζάντες με ομοφοβικά σχόλια να το συνοδεύουν.

Και πάμε τώρα στην Εφη Αχτσιόγλου. Ας θυμηθούμε πόσα πικρόχολα σχόλια δέχτηκε πριν από έναν χρόνο για ένα βιντεοσκοπημένο της μήνυμα σχετικά με τα επιδόματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, για το γεγονός ότι βγήκε άβαφη και απεριποίητη στο βίντεο. Εφτασαν ακόμα να μιλούν για ενδοοικογενειακή βία, επειδή η γυναίκα είχε μαύρους κύκλους στα μάτια.

Η ίδια έδωσε την πιο σωστή απάντηση, ευχαριστώντας ειρωνικά όσους ενδιαφέρθηκαν για την εξωτερική της εμφάνιση και ενημερώνοντάς τους ότι μια εργαζόμενη μητέρα: «…υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μην κοιμάται, να είναι κουρασμένη και να έχει σημάδια γιατί τα παιδάκια σε μικρές ηλικίες εκφράζουν έτσι την αγάπη τους. Κι ας τους χαλάει τα πρότυπα. Δεν πειράζει».

Φυσικά, ένα μεγάλο μέρος των δημοσιευμάτων που αφορούν την Εφη Αχτσιόγλου μιλάνε για τις αναλογίες της και για το πόσο ευπαρουσίαστη είναι. Και όπως συμβαίνει για κάθε γυναίκα πολιτικό, σε κάθε περίσταση αναλύεται η στυλιστική της επιλογή λες και διαβαίνει το χαλί των Οσκαρ. Είναι καλοντυμένη ή όχι; το ερώτημα που μας απασχολεί πάντα και πέρα από όλα τα υπόλοιπα.

Ακόμα και η δήλωση υποψηφιότητάς της αναλύθηκε με όρους σεξιστικούς. Κάποιοι τη θεώρησαν αδύναμη και υποτονική σε σχέση με τις δηλώσεις των ανδρών υποψηφίων, κάποιοι άλλοι χάρηκαν γιατί είδαν πίσω από την υποψηφιότητα της Αχτσιόγλου το φύλο, αλλά δυστυχώς όχι με τα σωστά κριτήρια.

Χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες ηγέτες κομμάτων, αυτό είναι σίγουρο. Αλλά εξίσου λυπηρό με το ότι μας λείπουν οι γυναίκες από θέσεις κομματικής ευθύνης είναι και το γεγονός ότι θέλουμε να τις τοποθετήσουμε εκεί παραβλέποντας τα ποιοτικά κριτήρια, βάζοντας μπροστά απλώς και μόνο την ποσοτική ανάγκη. Γυναίκα να ’ναι και ό,τι να ’ναι.

Ποιος θα είναι ο νικητής την επόμενη Κυριακή; Το θύμα του σεξισμού ή το θύμα της ομοφοβίας; Ιδού η απορία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News