Το διαμάντι των σχεδίων του προέδρου Σι Τζινπίνγκ για τη νέα Κίνα είναι η κατασκευή μιας «πόλης του μέλλοντος». Εδώ και έξι μήνες η Σιονγκάν, μια νέα πόλη, κατασκευάζεται έξω από το Πεκίνο, με έκταση υπερδιπλάσια της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για μια φαεινή ιδέα του κινέζου προέδρου, ο οποίος εξελίσσεται στον πιο ισχυρό ηγέτη της ασιατικής υπερδύναμης από την εποχή του Μάο.

Η Σιονγκάν προορίζεται από τον Σι για «μοντέρνα σοσιαλιστική μητρόπολη», οι δυνατότητες της οποίας «ξεπερνούν την αρχιτεκτονική φαντασία των Δυτικών πρωτευουσών». Οταν, λοιπόν, ο καταστροφικός τυφώνας Ντοκσούρι χτύπησε με μανία τη βόρεια Κίνα, στις αρχές του προπερασμένου μήνα, η Σιονγκάν κινδύνεψε από πλημμύρες εξίσου με την πρωτεύουσα.

Ο τυφώνας ήταν ο πιο ισχυρός που έχει πλήξει τη χώρα από το 1883, την παλαιότερη χρονιά για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. Οι αξιωματούχοι ανέλαβαν δράση υποσχόμενοι να προστατεύσουν πάση θυσία την πρωτεύουσα και τη Σιονγκάν. Οι Αρχές άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα δίκτυο φραγμάτων και δεξαμενών από τις 30 Ιουλίου, για να απορρίπτουν νερό από υπερχειλισμένα ποτάμια σε επτά καθορισμένες ζώνες πλημμύρας στο Χεμπέι, την επαρχία που περιβάλλει το Πεκίνο.

Ηταν η πλέον φιλόδοξη προσπάθεια της περιοχής για έλεγχο των πλημμυρών τα τελευταία 60 χρόνια. Ο γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Χεμπέι είπε ότι η επαρχία «θα χρησιμοποιηθεί αποφασιστικά ως τάφρος» για την πρωτεύουσα. Οι αξιωματούχοι δεσμεύθηκαν επίσης να προστατεύσουν το λιμάνι της Τιαντζίν, με πληθυσμό 15 εκατομμυρίων, στα ανατολικά, και το νέο διεθνές αεροδρόμιο Νταξίνγκ, στα νότια.

Οπτικά στοιχεία και μαρτυρίες από πρώτο χέρι που συγκέντρωσε η Washington Post δείχνουν ότι, ενώ η προσπάθεια εξέτρεψε το νερό από την Σιονγκάν και άλλες αστικές περιοχές, συνέβαλε άμεσα στην καταστροφή αγροτικών χωριών και κωμοπόλεων στην επαρχία Χεμπέι, βυθίζοντας σπίτια και μέσα διαβίωσης.

Οι δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν ότι οι ενέργειες των Αρχών οδήγησαν σε δραματική αύξηση της ποσότητας νερού σε αυτές τις περιοχές, καλύπτοντας τουλάχιστον 153 τ. χλμ. – περίπου 46.000 γήπεδα ποδοσφαίρου. Σε ένα από τα πιο ξεκάθαρα παραδείγματα, περισσότερα από 32 τ. χλμ. καλλιεργήσιμης γης, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό υψηλής ταχύτητας της Σιονγκάν, βρίσκονταν ακόμα κάτω από την επιφάνεια του νερού στις 5 Αυγούστου.

Η ιδέα ότι οι αγροτικές περιοχές είναι πιο κατάλληλες για να αντεπεξέλθουν στις πλημμύρες χρονολογείται ήδη από τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, όταν και χτίστηκαν οι περισσότερες από τις αντιπλημμυρικές ζώνες της χώρας – περιοχές που σκόπιμα πλημμυρίζουν, ώστε να απορροφήσουν το υπερβολικό νερό της βροχής.

Ομως αυτές οι περιοχές δεν είναι πλέον τόσο αραιοκατοικημένες όσο κάποτε. Οι τοπικές κυβερνήσεις επέτρεψαν σε πόλεις μέσα σε καθορισμένες ζώνες πλημμύρας να αναπτυχθούν και να εξαπλωθούν παρά τους κρατικούς κανονισμούς, που αποσκοπούν στον έλεγχο του αριθμού των κατοίκων που ζουν εκεί.

Αυτές οι περιοχές θα είχαν υποστεί κάποιον βαθμό πλημμύρας, δεδομένων των ιστορικών ποσοτήτων βροχοπτώσεων του προπερασμένου μήνα. Αλλά οι ειδικοί πιστεύουν ότι η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν οι Αρχές άνοιξαν τα αντιπλημμυρικά φράγματα, απελευθερώνοντας περισσότερα από 3,8 τρισ. λίτρα νερού – που ισοδυναμεί με την ποσότητα νερού από 1,6 εκατ. πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων– σε κοντινά χωριά και γεωργικές εκτάσεις.

Κάτοικοι αυτών των περιοχών που έδωσαν συνεντεύξεις στην Washington Post είπαν ότι δεν γνώριζαν ότι ζούσαν σε ζώνες αποθήκευσης πλημμυρών. Αλλοι είπαν ότι το κυβερνητικό προσωπικό ελέγχου των πλημμυρών δεν τους ειδοποίησε πριν πλημμυρίσουν τα σπίτια τους και καταστραφούν όλα τα υπάρχοντά τους.

Μπορεί να μη γίνει ποτέ γνωστό πόσοι έχασαν τη ζωή τους ή εκτοπίστηκαν ως αποτέλεσμα αυτών των αποφάσεων. Επισήμως, 29 άνθρωποι στην επαρχία Χεμπέι ανασύρθηκαν νεκροί, ενώ περίπου 1,75 εκατομμύρια Κινέζοι μεταφέρθηκαν σε άλλες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 900.000 από ζώνες όπου πλημμύρισαν σπίτια.

Η οικονομική ζημιά ανήλθε στα 12 δισ. ευρώ, σε μια επαρχία όπου τα αγροτικά εισοδήματα είναι κατά μέσο όρο χαμηλότερα από το ένα τέταρτο των εισοδημάτων στο Πεκίνο. Το υπουργείο Υδάτινων Πόρων της Κίνας και το Τμήμα Υδάτινων Πόρων της Χεμπέι δεν έχουν κάνει καμία επίσημη δήλωση για το μέγεθος της καταστροφής.

Καθώς η βροχή έπληττε τα βορειοανατολικά της Κίνας στα τέλη Ιουλίου, εκατοντάδες εργάτες στην Χεμπέι που μοχθούσαν στη βροχή για να ενισχύσουν τα αναχώματα και τα φράγματα ορκίστηκαν να μην αφήσουν «ούτε μια σταγόνα νερό» να εισέλθει στην υπό ανάπτυξη νέα πόλη της Σιονγκάν. Αλλα φράγματα άνοιξαν για να ωθήσουν τα νερά της πλημμύρας προς τα ανατολικά, προς γεωργικές εκτάσεις και χωριά στην κομητεία Μπαζού. Οι περιοχές βυθίστηκαν πολύ σύντομα.

Μια εβδομάδα αργότερα ο γραμματέας του κόμματος στη Χεμπέι, Νι Γιουεφένγκ –ο ίδιος που είχε δεσμευθεί να χρησιμοποιήσει την επαρχία του ως τάφρο για το Πεκίνο– επισκέφθηκε το σύστημα εκτροπής του φράγματος Μαϊγκουγίν και πραγματοποίησε συνάντηση για τις πλημμύρες. Επικροτώντας τα στελέχη που προστάτευαν τη Σιονγκάν, είπε ότι «υπό την ισχυρή ηγεσία» του προέδρου Σι είχαν προστατεύσει το «πρότζεκτ της χιλιετίας».

Οι κάτοικοι της επαρχίας είναι οργισμένοι και δεν το κρύβουν. Δεκάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν έξω από τα κυβερνητικά γραφεία της Μπαζού στις 5 Αυγούστου, σε μια σπάνια διαμαρτυρία. Ανοιξαν ένα μακρύ κόκκινο πανό με λευκά γράμματα που έγραφε: «Δώστε πίσω τα σπίτια μας. Είναι ξεκάθαρο ότι εκκενώσατε νερό, αλλά ακόμα επιμένετε ότι ήταν βροχή».

Οι κάτοικοι των χωριών και κωμοπόλεων της επαρχίας Χεμπέι είναι έξαλλοι, καθώς ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξε καμία κυβερνητική προειδοποίηση σχετικά με τη σκόπιμη πλημμύρα στα σπίτια τους. Ενας 70χρονος και η 64χρονη γυναίκα του δεν πρόλαβαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους όταν η πλημμύρα κάλυψε τον δεύτερο όροφο, και αναγκάστηκαν να περάσουν έξι ώρες στην ταράτσα τους, μέχρι να τους διασώσει ένας γείτονας με το καΐκι του.

Οι καταστροφές αποτελούν μια ακόμη πρόκληση για την κινεζική ηγεσία, η οποία αντιμετωπίζει τις χειρότερες οικονομικές προοπτικές της χώρας εδώ και τέσσερις δεκαετίες, με τους κατοίκους να απαιτούν να μάθουν γιατί αυτοί (και τα σπίτια τους) θεωρήθηκαν λιγότερο σημαντικοί.

Εβδομάδες μετά τις πλημμύρες, διαδηλωτές εξακολουθούσαν να συγκεντρώνονται στην Μπαζού απαιτώντας από την κυβέρνηση να τους αποζημιώσει. Διαδικτυακά, ο κόσμος συνεχίζει να ξεσπά: «Για να προστατεύσουν τις μεγάλες πόλεις, θυσιάζουν τα χωριά. Για να προστατεύσουν τις πόλεις, θυσιάζουν την ύπαιθρο» έγραψε πρόσφατα ένας χρήστης στο μπλογκ του Weibo. «Αυτό συνιστά υπό εκδήλωση προνόμιο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News