Το καλοκαίρι σιγά σιγά πλησιάζει στο τέλος του και ίσως αυτό να προξενεί μια ανακούφιση στο Μέγαρο Μαξίμου και το περιβάλλον του Μητσοτάκη. Ήταν μάλλον από τα δυσκολότερα των τελευταίων ετών, μετά τις εκλογικές νίκες φάνηκαν πολλές μαύρες τρύπες και πλέον υπάρχουν πολλά για να διορθωθούν και μάλιστα σύντομα και δίχως πολλές κουβέντες.
Για να μην ξεχνιόμαστε και επειδή το έχουμε εύκολο, ένα από τα πολλά και κρίσιμα που πρέπει να αλλάξουν είναι η Αστυνομία. Πρόσφατα είναι τα χάλια με τους Κροάτες, συμπτωματικά δεν ήταν και αυτά που φανερώθηκαν, δεν σηκώνουν καθυστερήσεις.
Υπό αυτήν την έννοια, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Οικονόμου, έχει αναλάβει θέλοντας και μη μία από τις δυσκολότερες και πιο απαιτητικές αποστολές της δεύτερης θητείας Μητσοτάκη. Δεν πρέπει απλώς να διαχειριστεί πρόσκαιρα μια κρίση, πρέπει να αναδιαρθρώσει και να αναδιοργανώσει το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας. Αν δεν το κάνει, γρήγορα και αποτελεσματικά, το πρόβλημα δεν θα κρύβεται. Άλλωστε, μην το λησμονούμε και αυτό: Η Ασφάλεια, ο Νόμος και η Τάξη ήταν ένα από τα προεκλογικά λάβαρα του Μητσοτάκη από την αρχή.
Θα πει λοιπόν κανείς διαβάζοντας και ακούγοντας όλα αυτά, «ωραία, και τι μπορεί λοιπόν να κάνει κανείς με την Αστυνομία;».
Προφανώς και οι λύσεις δεν είναι εύκολες. Κάποιες φορές όμως είναι απλές.
Μπορείς να ξεκινήσεις από το τι δεν πρέπει να κάνεις. Δεν πρέπει φέρ’ ειπείν, να τοποθετείς στη θέση του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας έναν αξιωματικό που η επιχειρησιακή εμπειρία του περιορίζεται στην Άρτα ή στην Αστυνομική Διεύθυνση Ηπείρου – εντελώς τυχαία τα παραδείγματα, αλλά όχι ξένα προς την πραγματικότητα.
Και αν το διευρύνουμε κάπως, δεν μπορεί να τοποθετούνται σε νευραλγικά πόστα και θέσεις επιχειρησιακής ευθύνης, στελέχη και αξιωματικοί όλων των βαθμίδων, που δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται και χρειάζονται GPS για να πάνε από τη Σόλωνος στο Κουκάκι.
Πώς θα μπορούσαν να αποφευχθούν αυτά; Δεν είναι και τόσο σύνθετο. Έμπειρα και μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη της Αστυνομίας επιμένουν: Προαγωγές και τοποθετήσεις με σύστημα μοριοδότησης. Η κάθε θέση και ο κάθε τομέας ευθύνης θα επανδρώνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης, επιχειρησιακής επάρκειας και διαπιστωμένης ικανότητας.
Και οι συνδικαλισταράδες και τα «δικά μας» τα παιδιά; Εδώ σε θέλω μάστορα.
Τι άλλο θα μπορούσε και θα πρέπει να γίνει; Δεν θα ήταν κακό, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί και να στελεχωθεί μία διεύθυνση διερεύνησης και διαλεύκανσης «ευαίσθητων» εγκλημάτων, όπως οι βιασμοί (πάσης φύσεως) και πάντως ανηλίκων. Δεν μπορεί προφανώς ο κάθε άσχετος και ακατέργαστος να διαχειριστεί και να συνομιλήσει με ένα θύμα σε ένα τέτοιο έγκλημα.
Και επίσης, δεν θα ήταν άσχημο να δημιουργηθεί και να στελεχωθεί μία πολυπλόκαμη διεύθυνση οργανωμένου εγκλήματος, σε ολόκληρη τη χώρα, ώστε να μην απαιτείται κάθε τόσο να τρέχουν από εδώ και από εκεί οι λίγοι και ικανοί σε αυτό το πεδίο, για να διαλευκάνουν υποθέσεις.
Ενδεικτικά είναι όλα αυτά και προέρχονται από έμπειρους και ικανούς αστυνομικούς λειτουργούς.
Δεν κρίνονται όμως αυτοί εν προκειμένω. Η κυβέρνηση κρίνεται και τα περιθώριά της δεν είναι ανεξάντλητα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News