Οι μπαταρίες πακτωμένες στο πάτωμα. Αυτό, ως κίνηση ντόμινο, ανεβάζει τον όγκο προς τα επάνω, ειδικά αν θες να έχεις και ένα πίσω κάθισμα σε διάταξη 2+2. Αν δεις την Lanzador από το πλάι, ακόμα και αν δεν σου είχαν πει πως θα είναι αμιγώς ηλεκτρική, το υποψιάζεσαι. Εφοδιασμένη με δύο ηλεκτροκινητήρες, αγνώστων για την ώρα περισσότερων στοιχείων, προφανώς τετρακίνητη, μικρότερη από την Urus, και με μία ισχύ που φιλοδοξεί να τη χρίσει ως την πιο δυνατή Lambo που έχει παραχθεί ποτέ.

ΟΚ, οι τίτλοι της είδησης είναι αυτοί. Το ζήτημα, ωστόσο, παραμένει στο κατά πόσον η διάδοχος μιας πάλαι ποτέ Miura και μιας Espada ή μιας σημερινής Huracan που φτύνει φλόγες στο πέρασμά της μπορεί να μεταφέρει το οδηγικό σασπένς και τη συνολική εμπειρία που διαθέτει το γενεαλογικό της «δένδρο». Η Lamborghini, όπως προφανώς και η γειτονική της Ferrari, όπως και γενικότερα όλοι οι κατασκευαστές υπεραυτοκινήτων φαραωνικών ιπποδυνάμεων, γνωρίζουν ότι πρέπει με κάποιο τρόπο να βρουν τρόπο να συνεχίσουν να προσφέρουν την ανατριχίλα, το δράμα και την απόκοσμη αίσθηση όταν έρθει η ώρα να στραφούν ομοθυμαδόν στις πρίζες. Εύκολο; Ξεκάθαρα, όχι. Ένας V12 που ωρύεται πίσω από την πλάτη σου, ο ήχος και η διαβάθμιση μιας μηχανικής μελωδίας, δεν μπορούν να αντικατασταθεί απλώς από την ώθηση μιας ηλεκτροκίνητης ρουκέτας εδάφους-εδάφους. Ωστόσο, εφόσον έτσι εξελίσσονται τα πράγματα, τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή αγορά και γενικότερα στη Δύση, είναι μια ευκαιρία για τους κατασκευαστές να ψαχτούν και να βρουν λύσεις που θα δικαιολογήσουν στους πελάτους τους την επιθυμία να συνεχίσουν να σκάνε μερικές εκατοντάδες χλιάδες ευρώ από το λογαριασμό τους για να αγοράσουν τα αυτοκίνητά τους. Κι όλο αυτό χωρίς μετά να κλαίνε στα πεζοδρόμια αναπολώντας το ρομαντισμό των όποιων Huracan, Ferrari F12 και των ομοίων τους.

Βασικά, η απάντηση λέγεται «αλγόριθμος». Δηλαδή, ένα ακόμα πιο περίπλοκο σύμπαν από σόφτγουερ, απ’ όσο ξέρουμε μέχρι στιγμής, που θα μπορεί να προσφέρει στα υπεραυτοκίνητά τους μια ουσιαστική οδηγική διαφοροποίηση από τον ηλεκτρικό «πολτό» της διπλανής πόρτας. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την εταιρεία, η Lanzador θα έχει μερικούς άσους στο μανίκι της, όπως το σύστημα LDVI (Lamborghini Dynamic Veicolo Integrata), ένα σύνολο από ακόμα περισσότερους αισθητήρες οδήγησης που θα λαμβάνουν και θα επεξεργάζονται διερυρυμένα δεδομένα με στόχο να γίνει πιο ακριβής η διάδραση μεταξύ των κινήσεων του οδηγού και της συμπεριφοράς του αυτοκινήτου. Πρέπει, διάολε, τα σούπερ σπορ να βρουν κάποιο τρόπο να διαχωριστούν ως εμπειρία από τα μαζικά ηλεκτρικά τα οποία, αν εξαιρέσεις το ντιζάιν και το λεγόμενο packaging, μοιάζουν πολύ μεταξύ τους ως εμπειρία οδήγησης.

Ο αλγόριθμος, λοιπόν, οφείλει να είναι πιο «έξυπνος», να μπορεί να μεταφράζει άμεσα και, όσο γίνεται με περισσότερη αίσθηση, ας πούμε, το ηλεκτρικό torque vectoring στον πίσω άξονα για να μπορείς να πλαγιολισθαίνεις στην έξοδο της καμπής. Και όλα αυτά χωρίς να νιώθεις ότι οδηγείς Playstation, απλώς σε ανεβασμένη «πίστα». Προσθέστε τα ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα, που ήδη φυσικά εφαρμόζονται αλλά αναμένεται να διευρυνθούν, για αυξημένη κάθετη δύναμη στις υψηλές ταχύτητες και έχετε ένα σύνολο που θέλει να πιστεύει πως το 2028 (που θα παρουσιαστεί η Lanzador) θα μπορέσει να προσφέρει την πολυπόθητη εξωτική εμπειρία οδήγησης που αναμένεται από μία Lambo που δεν θα φτύνει φλόγες στο πέρασμά της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News