Ηταν Νοέμβριος του 2022, παραμονή της έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ, όταν η Louis Vuitton κυκλοφόρησε την περιλάλητη φωτογραφία που έδειχνε τον Λιονέλ Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον έναν απέναντι στον άλλον, να παίζουν σκάκι στην επιφάνεια μιας βαλίτσας από τη νέα της συλλογή. Αυτή η εικόνα, που συγκέντρωσε περίπου 70 εκατομμύρια «likes» στους διαδικτυακούς λογαριασμούς των δυο σούπερ-σταρ, ήταν οι «χίλιες λέξεις» για την πιο πολυσυζητημένη αντιπαλότητα στην ιστορία των σπορ.

Κυριάρχησε στο ποδόσφαιρο για σχεδόν δυο δεκαετίες, και έφτασε στην κορύφωσή της όταν, το καλοκαίρι του 2009, ο Κριστιάνο πήγε να παίξει στην Ισπανία. Εκεί όπου, ήδη, έλαμπε ο ήλιος του «Λέο». Τα Clásico Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, ολόκληρο το πρωτάθλημα της La Liga, το ίδιο το άθλημα, απέκτησαν άλλη διάσταση. Εκατομμύρια φίλαθλοι σε όλο τον Κόσμο, που δεν υποστήριζαν ούτε τη Ρεάλ ούτε την Μπαρτσελόνα, έγιναν φανατικοί ενός ατέρμονου, καθημερινού ντιμπέιτ: Ρονάλντο ή Μέσι; Ποιος είναι ο GOAT, ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών;

Η σύγκριση είχε αρχίσει από την πρώτη τους, κιόλας, συνάντηση: στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, Μπαρτσελόνα – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Απρίλιο του 2008 στο «Καμπ Νου». Ο Πορτογάλος ήταν, ακόμη, στη Γιουνάιτεντ. «Είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο καλύτερος παίκτης από τον Λιονέλ Μέσι;», αναρωτιόταν ο Guardian, αλλά και πολλά άλλα αθλητικά πρωτοσέλιδα στην Ευρώπη.

Ο Ρονάλντο ήταν η προσωποποίηση της αυτοπεποίθησης που, ανέκαθεν, χαρακτήριζε τη Ρεάλ. Πάγος και δύναμη. Ο Μέσι, η επιτομή της κροϊφικής Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα. Αέρινος. Μαγικός. Διέφεραν στο στιλ παιχνιδιού, στον χαρακτήρα, στο life-style, παντού. Ο ένας (ο Πορτογάλος) φορούσε Nike. Ο άλλος (ο Αργεντινός), Adidas. Το παγκόσμιο κοινό του ποδοσφαίρου χωρίστηκε στα δυο. Αλλοι ταυτίστηκαν με τον «CR7», κι άλλοι με τον «Pulga». Τα social media… μεγάλωσαν με αυτή την αντιπαράθεση – το Facebook ήταν μόλις πέντε ετών όταν ο Ρονάλντο υπέγραψε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Οπως γράφει το Athletic, η διαρκής «μονομαχία» τους ήταν ό,τι πιο σημαντικό συνέβη στο άθλημα όλα αυτά τα χρόνια. Στον 21ο αιώνα, μόνον η απήχηση που είχε στους φιλάθλους ο Ντέιβιντ Μπέκαμ θα μπορούσε να συγκριθεί με τη δική τους.

Το Μουντιάλ του Κατάρ θα ήταν, υποτίθεται, η Δύση αυτής της αντιπαλότητας. Τον περασμένο Ιανουάριο ο Ρονάλντο… αυτοεξορίστηκε στη Σαουδική Αραβία, εξαργυρώνοντας τη φήμη του με το πιο ακριβό συμβόλαιο που δόθηκε, ποτέ, σε αθλητή. Εξι μήνες μετά, ο Μέσι εγκατέλειψε κι αυτός την κεντρική σκηνή του ποδοσφαίρου, για το MLS. Πλέον, τους χωρίζουν πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα. Ζουν σε δυο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Κι όμως, ο ανταγωνισμός τους συνεχίζεται, αν και έχει περάσει σε μια νέα, εντελώς διαφορετική φάση.

Ο σπουδαίος Αργεντινός πρωταγωνιστεί σε ένα παγκόσμιο αθλητικό πρότζεκτ, το οποίο φιλοδοξεί να μυήσει τους Αμερικανούς στο soccer, εν όψει και του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026 που θα συνδιοργανώσουν οι ΗΠΑ. Η αποστολή του είναι, στην ουσία, να δημιουργήσει μια νέα, τεράστια ποδοσφαιρική αγορά. Μοιάζει ακατόρθωτο, όμως φαίνεται πως για τον μικρόσωμο «μάγο» τίποτα δεν είναι αδύνατο.

Με το που πάτησε το πόδι του στο Μαϊάμι, ο σύλλογός του (Ιντερ Μαϊάμι), ο οποίος ιδρύθηκε μόλις πριν από 5 χρόνια, τριπλασίασε την αξία του και ξεπέρασε σε διαδικτυακούς ακόλουθους όλες τις ομάδες του αμερικανικού ποδοσφαίρου, του μπέιζμπολ και του χόκεϊ, αθλημάτων με βαθιές ρίζες στη χώρα. Αυτό το άσημο club της Φλόριντα πάει να γίνει, από το πουθενά, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα αθλητικά brand των ΗΠΑ. Διόλου παράδοξο, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Μέσι μετράει πάνω από 450 εκατομμύρια followers – αν μιλούσαμε για χώρα, θα ήταν η τρίτη πολυπληθέστερη στον Κόσμο.

Στη Σαουδική Αραβία η δουλειά του Ρονάλντο δεν είναι να φέρει χρήμα, αλλά να αναβαθμίσει τη λίγκα της. Κάτι που, όπως πιστεύουν οι εργοδότες του, θα διαφημίσει τη χώρα διεθνώς και θα καμουφλάρει τις «αμαρτίες» της, βελτιώνοντας την εικόνα της στο εξωτερικό. Λίγοι περίμεναν ότι επτά μήνες μετά την άφιξή του στο Ριάντ θα τον ακολουθούσαν τόσοι παίκτες – σύμβολα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ανάμεσά τους, ο κάτοχος της «Χρυσής Μπάλας», Καρίμ Μπενζεμά, ο πρώην αρχηγός της Λίβερπουλ, Τζόρνταν Χέντερσον, και ένα από τα βασικά στελέχη της πρωταθλήτριας Ευρώπης, ο Ριγιάντ Μαχρέζ. Για τον Φιρμίνο, τον Φαμπίνιο, τον Καντέ, τον Μανέ και πολλούς ακόμη ποδοσφαιριστές πρώτης γραμμής που αυτό το καλοκαίρι πήραν μεταγραφή σε σαουδαραβικό σύλλογο, το χρήμα δεν θα ήταν αρκετό ως κίνητρο, αν δεν είχε ανοίξει το δρόμο ο «CR7».

«Θα περίμενε κανείς, στα 38 του ο Ρονάλντο να κλείσει την καριέρα του στη Σπόρτινγκ Λισαβώνας, τον σύλλογο που τον ανέδειξε. Και ο Μέσι, στη Νιούελς Ολντ Μπόις, την ομάδα των παιδικών του χρόνων, αφού δεν ήταν δυνατή η επιστροφή του στην Μπαρτσελόνα», τονίζει στο Athletic ο Πολ Γουίντοπ, εκ των συγγραφέων του βιβλίου «Η Γεωπολιτική Οικονομία των Σπορ». Εκείνοι, όμως, «αναζήτησαν την επόμενη μεγάλη πρόκληση, που είναι, ίσως, μεγαλύτερη από όλες τις προηγούμενες». Σίγουρα, πιο απαιτητική.

Μέσι και Ρονάλντο, μαζί, έχουν να επιδείξουν, ένα τρόπαιο Παγκοσμίου Κυπέλλου, ένα Euro, ένα Κόπα Αμέρικα, 9 Κούπες Τσάμπιονς Λιγκ, 12 τίτλους στη La Liga, 12 «Χρυσές Μπάλες», και πολλές άλλες διακρίσεις. Αυτή τη φορά, όμως, ο στόχος τους δεν είναι να κατακτήσουν κι άλλα «ασημικά», αλλά κάτι πολύ δυσκολότερο: να αναδιαμορφώσουν τη γεωγραφία του ποδοσφαίρου.

Αν και βρίσκονται τόσο μακριά από την Ευρώπη, στη σκοτεινή πλευρά της μπάλας, εξακολουθούν να προσελκύουν το ενδιαφέρον του κόσμου. Περισσότερο από ό,τι ο Κιλιάν Εμπαπέ, ο Ερλινγκ Χάαλαντ, ο Νεϊμάρ, ο Χάρι Κέιν, ή οποιοσδήποτε άλλος σύγχρονος σούπερ-σταρ των γηπέδων. Και το ντιμπέιτ -«Ρονάλντο ή Μέσι;»- επαναδιατυπώνεται: ποιος από τους δυο θα είναι αυτός που θα χαράξει τα νέα σύνορα του αθλήματος;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News