Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη εν όψει των δημοτικών εκλογών του προσεχούς Οκτωβρίου έδωσε στο «Βήμα της Κυριακής» ο Κώστας Μπακογιάννης.

Ο δήμαρχος Αθηναίων έστειλε μήνυμα για τη μάχη κατά των νεοναζιστικών μορφωμάτων —λόγω και υποψηφιότητας Ηλία Κασιδιάρη— λέγοντας με νόημα πως «όπου λύνεις προβλήματα, το μαύρο εξαφανίζεται», μίλησε για το ανησυχητικό φαινόμενο του Airbnb — «η βραχυχρόνια μίσθωση δεν με απασχολεί μόνο στην οικονομική της διάσταση (την αύξηση των ενοικίων δηλαδή, με ό,τι αυτό επιφέρει για τη μεσαία τάξη και τους νέους, οι οποίοι τίθενται ουσιαστικά εκτός της στεγαστικής αγοράς στην πόλη) αλλά και στην κοινωνική της διάσταση, επειδή απειλεί τον ανθρώπινο ιστό εντός της πολυκατοικίας—, περιέγραψε μια σύγχρονη Αθήνα σε μετάβαση, αλλά σχεδόν αναπόφευκτα η συζήτηση με τον δημοσιογράφο Γρηγόρη Μπέκο επικεντρώθηκε και στον περιβόητο Μεγάλο Περίπατο με τα έργα στην Πανεπιστημίου που μετρούν πια τρία χρόνια και συνεχίζουν να καταταλαιπωρούν τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης.

Τρεις ερωτήσεις έγιναν για την Πανεπιστημίου —παραδόξως ο όρος «Μεγάλος Περίπατος» δεν αναφέρθηκε. Στην πρώτη ερώτηση ο δήμαρχος Αθηναίων περιέγραψε το έργο: «Θέλουμε έναν δρόμο ανοιχτό, ευρωπαϊκό, φιλικό, κλιματικά αποδεκτό, έναν δρόμο για όλους και για όλες. Δεν είμαστε βέβαια ακόμη εκεί. Υπενθυμίζω ότι η Πανεπιστημίου δεν είχε καν ράμπες για ανθρώπους με αναπηρία, δεν είχε καν οδεύσεις τυφλών. Ο δρόμος ανασχεδιάστηκε με βάση τους νέους κανόνες της ανθεκτικότητας και της βιωσιμότητας. Προβλέπονται λ.χ. 70 ψηλά πλατάνια και ψυχρά υλικά στα πεζοδρόμια. Να περπατάς και να μην καίγεσαι από την άσφαλτο, να μη σου κόβεται η αναπνοή».

Στη δεύτερη, για τον εκνευρισμό που έχει προκαλέσει στους Αθηναίους ο κ. Μπακογιάννης εμφανίστηκε πιο απολογητικός αλλά και επιχειρήσει να περάσει στην αντεπίθεση:

«Καταλαβαίνω, νιώθω κι εγώ την ενόχληση, τη σκόνη, την ταλαιπωρία. Εχουμε καθυστερήσει πάρα πολύ. Η Πανεπιστημίου, πέρα από την καθημερινή, πραγματική όχληση, πολλούς – καλοπροαίρετους – πληγώνει και θυμώνει.  Αλλά ας μιλήσουμε καθαρά. Κάποιοι προσπαθούν να την αναδείξουν, υπερβολικά και άδικα, καθόλου αθώα, σε συνώνυμο ανικανότητας, προχειρότητας, ακόμη και υποτίμησης του πολίτη. Πολιτικά – το τονίζω, πολιτικά – σηκώνουν μια σημαία ευκαιρίας. Ας φύγουμε όμως από τις σκοπιμότητες. Η Αθήνα δεν περιορίζεται σε έναν δρόμο, και η Πανεπιστημίου δεν είναι ο καθρέφτης μας. Το έργο της δημοτικής αρχής έχει πολύ περισσότερα σημαντικά σε κάθε γειτονιά να αναδείξει. Η Ομόνοια, το Σύνταγμα, το Θέατρο Λυκαβηττού, τα νέα νηπιαγωγεία και δεκάδες άλλα έργα δυσκολότερα από την Πανεπιστημίου έγιναν, παραδόθηκαν και βελτίωσαν τη λειτουργία της πόλης».

Όσον αφορά στην καθυστέρηση των έργων, ο κ. Μπακογιάννης παραδέχτηκε:

«Βασικά υποεκτιμήσαμε. Από τη γνωστή έλλειψη ευελιξίας των δημοσίων έργων, τη μεγάλη δική μας – και αδικαιολόγητη όπως αποδείχθηκε – πίεση να κάνουμε ανακοινώσεις προτού ολοκληρωθεί, έως κακούς υπολογισμούς στο τεχνικό μέρος. Κάναμε, πάθαμε, μάθαμε. Αυτό το λάθος δεν πρόκειται να επαναληφθεί»…

♦ Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του κ. Μπακογιάννη στο «Βήμα της Κυριακής».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News