Τι είναι η ευτυχία για έναν προπονητή ποδοσφαίρου; Η νίκη. Τα τρόπαια. Να κατασκευάσει μια ομάδα ελκυστική, που ακόμη κι όταν χάνει, θα είναι σημείο αναφοράς. Ή, να βλέπει ένα ολόκληρο γήπεδο να τον αποθεώνει. Εκείνον, περισσότερο από τους παίκτες του.

Ο Παναθηναϊκός δεν νίκησε χθες (Τρίτη) την Ντνίπρο (2-2), δεν κατέκτησε κάποιον τίτλο, δεν έπαιξε μπάλα που θα μείνει αξέχαστη, όμως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς βίωσε κάτι εξαιρετικά σπάνιο στο επάγγελμά του: την καθολική αναγνώριση από το κοινό, που είχε γεμίσει ασφυκτικά το «Απόστολος Νικολαΐδης». Στο τέλος του αγώνα δεν έκρυψε ότι «αυτή ήταν η πιο σημαντική βραδιά μου από τότε που βρίσκομαι εδώ. Τώρα μπορώ να ανασάνω, τώρα μπορώ να πάρω μία μεγάλη αναπνοή».

Οι προγραμματικές του δηλώσεις το καλοκαίρι του 2021, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, είχαν φανεί «κούφια λόγια» στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, σαν αυτά που είχαν ακούσει πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν, από πολλά διαφορετικά στόματα, μα έμειναν λόγια. Κανείς δεν πίστευε, τότε, ότι ένας τεχνικός που είχε εργαστεί στη Νίκη Βόλου, τον Ηρακλή, την Παναχαϊκή, την Κύπρο (ΑΠΟΕΛ) και το Ντουμπάι, θα πετύχαινε εκεί που απέτυχαν, παταγωδώς, ακριβοπληρωμένοι συνάδελφοί του με βαριά βιογραφικά. Οπως ο προκάτοχός του, Λάσλο Μπόλονι, ο οποίος είχε προωθήσει τον -18χρονο, τότε- Κριστιάνο Ρονάλντο στην πρώτη ομάδα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, και είχε δουλέψει, μεταξύ άλλων, σε συλλόγους της Γαλλίας και του Βελγίου.

Στο πρώτο εξάμηνο του Γιοβάνοβιτς ο Παναθηναϊκός κατέγραψε 10 ήττες. Η σύγκριση με το καταστροφικό πέρασμα του Μπόλονι ήταν αναπόφευκτη. Αλλά και πολύ βιαστική. Και άδικη. Ο σέρβος τεχνικός προσπαθούσε, ακόμη, να βάλει μια τάξη στο χάος που είχε αφήσει πίσω του ο διάσημος Ρουμάνος. Μόλις ολοκληρώθηκε αυτό το πρώτο στάδιο της δουλειάς του, όλα όσα είχε υποσχεθεί, άρχισαν να γίνονται πραγματικότητα. Την πρώτη σεζόν (2021-2022) ο Παναθηναϊκός κέρδισε το Κύπελλο Ελλάδας και βγήκε στην Ευρώπη. Την επόμενη έχασε τον τίτλο του πρωταθλήματος στις λεπτομέρειες (στις 32 από τις 36 αγωνιστικές βρισκόταν στην κορυφή της βαθμολογικής κατάταξης). Και χθες, εξασφάλισε τη συμμετοχή του σε ευρωπαϊκό όμιλο για πρώτη φορά μετά το 2016. Είτε του Τσάμπιονς Λιγκ, εφόσον αποκλείσει τη Μαρσέιγ και, στη συνέχεια, την ομάδα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει στα πλέι-οφ, είτε του Γιουρόπα Λιγκ.

Τα δυο τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός κάλυψε μια τεράστια απόσταση – η ομάδα που παρέλαβε ο Γιοβάνοβιτς δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη σημερινή. Οι νίκες έγιναν ρουτίνα, ο κόσμος επέστρεψε στο γήπεδο, έχοντας βρει ξανά τον χαμένο του ενθουσιασμό, και ο μεγαλομέτοχος, Γιάννης Αλαφούζος, που είχε (σχεδόν) εγκαταλείψει την ομάδα στην τύχη της, απογοητευμένος από τους προηγούμενους προπονητές, άρχισε πάλι να επενδύει σε καλύτερους και ακριβότερους παίκτες. Και αυτή τη φορά, με μια καλή πορεία στην Ευρώπη, θα πάρει τα λεφτά του πίσω.

Ο Γιοβάνοβιτς, που κάποτε έφτασε με τον ΑΠΟΕΛ στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ, έκανε πάλι το θαύμα του. Με τα σωστά και τα λάθη του, με τις εμμονές του (που όλοι οι προπονητές έχουν), αλλά με σχέδιο, συνέπεια, υπομονή και ταπεινότητα. Είναι ο άνθρωπος που έβγαλε από τον λήθαργο έναν μεγάλο σύλλογο. Και, επειδή παραείναι σεμνός για να το πει, ή, έστω, να το υπονοήσει, το διαδήλωσαν χθες στη Λεωφόρο οι θεατές, δείχνοντάς του την ευγνωμοσύνη τους.

Στα δυο ματς με την Ντνίπρο ο Παναθηναϊκός έκανε το καθήκον του. Τώρα, χωρίς το άγχος του «πρέπει», πάει για την υπέρβαση. Στον επόμενο γύρο θα αντιμετωπίσει την Ολιμπίκ Μαρσέιγ (ο πρώτος αγώνας στις 9 Αυγούστου στη Λεωφόρο, και η ρεβάνς μία εβδομάδα αργότερα στο «Βελοντρόμ»), τη μόνη γαλλική ομάδα που έχει κατακτήσει Κύπελλο Πρωταθλητριών (1993). Θα είναι πολύ διαφορετική από την περσινή Μαρσέιγ. Με νέο προπονητή, τον Ισπανό Μαρθελίνο, που προσλήφθηκε πριν από περίπου 40 μέρες, και νέους παίκτες, για τους οποίους αυτό το καλοκαίρι δαπανήθηκαν, στο σύνολο, πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ. Σε αυτή την αναμέτρηση ο Γιοβάνοβιτς και οι ποδοσφαιριστές του, απαλλαγμένοι από τον φόβο της αποτυχίας, θα προσπαθήσουν να γράψουν ιστορία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News