Μιράκολο… δεν είναι, όπως και αν το εξετάσεις. Μέσα σε λίγους μήνες, η «απειλητική για τη δημοκρατία» και «νεοφασίστρια» Τζόρτζια Μελόνι μεταμορφώθηκε σε αγαπημένη της Ουάσινγκτον και των Βρυξελλών. Πώς και εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα; Είναι πολύ απλό: η Μελόνι τάχθηκε αναφανδόν και εμπράκτως υπέρ της κυβέρνησης του Κιέβου στον πόλεμο με τη Ρωσία, και από εκεί και πέρα το νερό κύλησε στο αυλάκι χωρίς προβλήματα.

«Πλέον η Μελόνι έχει καθιερωθεί ως αξιόπιστος και βασικός Δυτικός εταίρος, τόσο στις συναντήσεις των G7 όσο και στις διάφορες συνόδους κορυφής του ΝΑΤΟ. Η επίσκεψή της στην Ουάσινγκτον επισφραγίζει την ιδιότητά της ως πολύτιμου μέλους της διεθνούς κοινότητας» έγραψε στους New York Times ο Ντέιβιντ Μπρόντερ, συγγραφέας βιβλίων περί ιταλικού νεοφασισμού και λαϊκισμού και σφοδρός πολέμιος του νατιβισμού.

Στην πραγματικότητα, ο Μπρόντερ ενστερνίζεται την παλαιοκομμουνιστική εκτίμηση ότι οι φασιστικοί ή ακροδεξιοί πολιτικοί οργανισμοί γεννιούνται από το καπιταλιστικό σύστημα και χρησιμοποιούνται από αυτό την κατάλληλη στιγμή. Ετσι, στο εν λόγω άρθρο του με τίτλο: «Αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία είναι τρομακτικό και εξαπλώνεται» έγραψε ότι «τα ακροδεξιά κόμματα δεν είναι πια περιθωριακά, αλλά όλο και πιο ευπρόσδεκτα στο mainstream επίπεδο – κοιτάξτε τη Μελόνι στην Ουάσινγκτον και θα καταλάβετε».

Κατά τα λοιπά, ο αρθρογράφος άσκησε κριτική στα κλασικά θέματα της αυταρχικής ατζέντας της Ακροδεξιάς, όπως είναι οι πολιτικές κατά της μετανάστευσης στην Ευρώπη, κατά των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ όσον αφορά τον γάμο, την υιοθεσία και την τεκνοποίηση κ.ά. Παρατήρησε, δε, ότι συγχωροχάρτι έχουν πάρει από τις ηγεσίες των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και άλλοι ακροδεξιοί – όχι μόνο η ιταλίδα πρωθυπουργός.

«Οι σύμμαχοι της Μελόνι βρίσκονται ήδη στην εξουσία στην Πολωνία, οι οποίοι και αυτοί νομιμοποιήθηκαν λόγω της υποστήριξής τους στην Ουκρανία. Στη Σουηδία ο κεντροδεξιός συνασπισμός βασίζεται στους νατιβιστές για να κυβερνήσει. Στη Φινλανδία το αντιμεταναστευτικό κόμμα συμμετέχει στην κυβέρνηση. Αν και αυτά τα κόμματα είχαν κάποτε απορρίψει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, σήμερα αναζητούν θέση στους ευρωατλαντικούς θεσμούς για να τους μεταμορφώσουν εκ των έσω».

Η Μελόνι και το κόμμα της, έγραψε ο αρθρογράφος των ΝΥΤ, αποτελούν μέσα για τη μεταμόρφωση της Ευρώπης: «Παρά τις μουσολινικές ρίζες της, αυτή η ιταλική κυβέρνηση δεν συνιστά επιστροφή στο παρελθόν. Αντίθετα, αποσκοπεί να καθορίσει το μέλλον της Ευρώπης. Οι Συντηρητικοί της Βρετανίας επαναλαμβάνουν ό,τι και η Μελόνι, περί ανάγκης αύξησης των γεννήσεων ως μέτρο κατά της μετανάστευσης. Γάλλοι πολιτικοί εναντίον  των μεταναστών, όπως ο Ερίκ Ζεμούρ, αναφέρουν την Ιταλία ως πρότυπο για την ένωση της Ακροδεξιάς. Και στη Γερμανία οι Χριστιανοδημοκράτες ετοιμάζονται να συνεργαστούν με την Εναλλακτική».

Το άμεσο μέλλον θα δείξει αν ο Μπρόντερ, σε ό,τι έχει να κάνει με τις προοπτικές της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, έχει επαφή με την πραγματικότητα και πόση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News