Ο Τζόρνταν Χέντερσον είναι από την Τετάρτη το νέο, περήφανο απόκτημα της Saudi Pro League. Προτού, καν, ανακοινωθεί η μεταγραφή του από τη Λίβερπουλ στην Αλ Ιτιφάκ είχε κυκλοφορήσει στα social media ένα video, που τον έδειχνε να προπονείται με την ομάδα της Σαουδικής Αραβίας στην Κροατία, όπου πραγματοποιεί την προετοιμασία της για την προσεχή σεζόν. Αργότερα, το βράδυ της Τετάρτης, ο παίκτης ανέβασε στον λογαριασμό του στο Instagram -μαζί με μερικά highlights από τη 12ετή καριέρα του στους «Reds»- έναν αποχαιρετισμό που κατέληγε στο ακόλουθο μήνυμα αιώνιας πίστης: «Θα είμαι για πάντα κόκκινος. Μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω. Σας ευχαριστώ για όλα. You’ll never walk alone».

Κάποτε θα συνέβαινε και αυτό: ένας άγγλος ποδοσφαιριστής, από την «ελίτ», να δελεαστεί από τα αδιανόητα ποσά που οι Σαουδάραβες προσφέρουν τον τελευταίο καιρό σε αθλητές διεθνούς φήμης, προκειμένου να παίξουν μπάλα στα δικά τους γήπεδα. Λίγοι, όμως, φαντάζονταν ότι θα μπορούσε να είναι ο Χέντερσον: ο αρχηγός ενός από τα κορυφαία club του Κόσμου και υπαρχηγός στην εθνική Αγγλίας, ο οποίος υπήρξε πρότυπο αφοσίωσης παίκτη στην ομάδα του.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο υπέκυψε στον πειρασμό στα 38 του, αφού προηγουμένως είχε εξαντλήσει τις πιθανότητες να συνεχίσει σε κάποιον μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο μετά την επεισοδιακή φυγή του από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Καρίμ Μπενζεμά, στα 35, ως ελεύθερος παίκτης (από τη στιγμή που αρνήθηκε την πρόταση της Ρεάλ Μαδρίτης για επέκταση της συνεργασίας τους). Ο Χέντερσον, όμως, είναι 33 -τα έκλεισε τον Ιούνιο- και το συμβόλαιό του με τη Λίβερπουλ έληγε σε δυο χρόνια. Αν αφήσουμε στην άκρη το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης, είχε κάθε λόγο να παραμείνει στο «Ανφιλντ» μέχρι το καλοκαίρι του 2025. Να αποχωρήσει με τιμές, όπως ο Ρομπέρτο Φιρμίνο τον περασμένο Μάιο, κι όχι… από την πίσω πόρτα.

Είναι πολλά τα λεφτά που του έταξαν οι Σαουδάραβες: 815.000 ευρώ την εβδομάδα για τρία χρόνια – πάνω από 40 εκατομμύρια ετησίως μαζί με τα μπόνους, σύμφωνα με το Athletic. Αλλά είναι πολλά και όλα όσα αφήνει πίσω του, ακολουθώντας το δρόμο του χρήματος. Ισως, πολύ περισσότερα.

• Το status που είχε στον κόσμο του ποδοσφαίρου, ως αρχηγός της Λίβερπουλ επί 8 χρόνια, σε 268 ματς. Μόνο τέσσερις παίκτες, στα 131 χρόνια της ιστορίας της, φόρεσαν το περιβραχιόνιο σε περισσότερους αγώνες. Υπήρξε η συνέχεια του Εμλιν Χιούζ, του Φιλ Τόμπσον, του Γρέιαμ Σούνες, του Στίβεν Τζέραρντ: των ιστορικών αρχηγών της ομάδας που σήκωσαν ευρωπαϊκή Κούπα.
• Τους οπαδούς, που τον λάτρεψαν. Για τους απανταχού φίλους της Λίβερπουλ, ο Χέντερσον ήταν η προσωποποίηση της αναγέννησής της. Οταν ο Κένι Νταλγκλίς τον έφερε στο Μέρσεϊσαϊντ, το καλοκαίρι του 2011, η ομάδα βίωνε τις χειρότερες μέρες της σύγχρονης εποχής της – τη σεζόν 2011-2012 τερμάτισε 8η στην Πρέμιερ Λιγκ. Αλλά εκείνος ο νεαρός, που τότε αγωνιζόταν ως εξτρέμ και δεν «γέμιζε το μάτι», έμελλε να κατακτήσει μαζί της κάθε λογής τίτλο. Μεταξύ άλλων, ήταν ο άνθρωπος που σήκωσε στον ουρανό του (άδειου, λόγω κορονοϊού) «Ανφιλντ» το τρόπαιο του πρωταθλήματος που ο σύλλογος πρόσμενε τρεις ολόκληρες δεκαετίες.
• Τον προπονητή που τον ανέδειξε. Στα χρόνια του Γίργκεν Κλοπ ο Χέντερσον εξελίχθηκε, από έναν φιλότιμο αλλά μετρίων δυνατοτήτων χαφ, στην επιτομή του «box-to-box» μέσου και σε ηγέτη της ομάδας του. Με αποκορύφωμα τη σεζόν που η Λίβερπουλ στέφθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας, κατά την οποία αναδείχθηκε σε «παίκτη της χρονιάς» στην Πρέμιερ Λιγκ. Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του και στην πορεία προς την κατάκτηση της έκτης ευρωπαϊκής Κούπας της Λίβερπουλ, την οποία ο «κάπτεν» αποτύπωσε στο κορμί του με τατουάζ. Το καλοκαίρι του 2021 ήταν ο Κλοπ εκείνος που έπεισε τον (τότε) αθλητικό διευθυντή του συλλόγου, Μάικ Εντουαρντς, να επεκτείνει το συμβόλαιο του Χέντερσον. Αλλά τώρα, η προσπάθεια του Γερμανού να αλλάξει γνώμη στον παίκτη (και να μην πάει στη Σαουδική Αραβία) δεν είχε την ίδια επιτυχία.
• Την προοπτική να συμμετάσχει με την εθνική ομάδα της Αγγλίας στο Euro του 2024. Ο Χέντερσον δεν είναι Κριστιάνο Ρονάλντο, που έχει εξασφαλισμένη τη θέση του στην εθνική Πορτογαλίας. Ούτε η Αλ Νασρ είναι Αλ Ιτιφάκ. Ο «CR7» αγωνίζεται μπροστά σε μεγάλα πλήθη, και διεκδικεί τρόπαια – ανάμεσά τους και το ασιατικό Τσάμπιονς Λιγκ. Ο τέως αρχηγός της Λίβερπουλ υπέγραψε στην ομάδα που την περασμένη σεζόν τερμάτισε 7η στη Saudi Pro League, και σε κάθε της εντός έδρας ματς «κόβει» (κατά μέσον όρο) 5.561 εισιτήρια. Στο Μουντιάλ του Κατάρ η Αλ Ιτιφάκ δεν καμάρωσε ούτε έναν ποδοσφαιριστή της.
• Τις ίδιες του τις αρχές. Για πολλά χρόνια ο Χέντερσον, με όπλο την αναγνωρισιμότητα και το κύρος του, πολεμούσε την ομοφοβία, τις κοινωνικές διακρίσεις και κάθε είδους αδικία. Είναι λογικό, τώρα να προκαλεί απορίες η απόφασή του να ζήσει σε μια χώρα που κατηγορείται για απροκάλυπτη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Υπάρχουν, όμως, κι εκείνοι που κατανοούν αυτή την επιλογή του. Οι συμμετοχές του στην ενδεκάδα της Λίβερπουλ μειώθηκαν στο 76% τη σεζόν 2021-2022, και στο 61% το 2022-2023. Τα χρήματα της Αλ Ιτιφάκ ήταν πάρα πολλά, για να τα αγνοήσει. Και στη Σαουδική Αραβία θα έχει για προπονητή τον Στίβεν Τζέραρντ: τον επί τέσσερα χρόνια συμπαίκτη του στη Λίβερπουλ, ο οποίος το 2015 του παρέδωσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού.

Για τους Αγγλους, η μεταγραφή αυτή ήταν ένα… πολιτισμικό σοκ. Δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν εμβληματικούς παίκτες τους να φεύγουν στο εξωτερικό. Αλλωστε, καμία λίγκα δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τους πληρώσει καλύτερα. Δεν βίωσαν σημαντικές απώλειες, ούτε στην επταετία της ποδοσφαιρικής άνοιξης της Κίνας. Τώρα, όμως, αναρωτιούνται: μετά τον Χέντερσον, ποιος;

Δώδεκα χρόνια στο «Ανφιλντ», τα 8 ως αρχηγός, 492 συμμετοχές, 39 γκολ, 74 ασίστ και οκτώ τρόπαια. Η μυθική καριέρα του τελευταίου μεγάλου αρχηγού στη Λίβερπουλ άξιζε έναν πιο ένδοξο επίλογο. Αλλά ο Χέντερσον προτίμησε να την εξαργυρώσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News