Τρεις προτεραιότητες έχουν οι ΗΠΑ σε επίπεδο γεωπολιτικής, αναφέρει άρθρο που δημοσιεύθηκε στους Financial Times. Να διατηρήσουν αρραγή την ενότητα της Δύσης απέναντι στη Ρωσία του Πούτιν, να συμπήξουν μέτωπο εναντίον της Κίνας χωρίς όμως να φθάσουν στην αντιπαράθεση μαζί της και, τέλος, να βρουν λύσεις στις υπαρξιακές απειλές που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, ξεκινώντας από την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Ο βασικός παράγοντας, λοιπόν, που θα καθορίσει τις εξελίξεις και θα οδηγήσει στα επιθυμητά για τις ΗΠΑ αποτελέσματα στη σφαίρα της γεωπολιτικής είναι η ήττα του Τραμπ στις εκλογές του 2024. Ξεκάθαρα πράγματα.

Ο Μπάιντεν ξεκίνησε την προεδρία του συγκαταβατικά απέναντι στον Πούτιν, αφού την προσοχή του τράβηξε αμέσως η Κίνα. Ωστόσο, ο κόσμος μας δεν μπορεί να αντέξει κάποια άμεση σινοαμερικανική σύγκρουση. Διά του Ουκρανικού κατέστη εφικτή η σύμπνοια ΗΠΑ και Ευρώπης, ενώ και οι προοπτικές της συνεργασίες τους διαγράφονται θετικές εφόσον ο Μπάιντεν επανεκλεγεί πρόεδρος. Ετσι, η Δύση θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο μέχρι το 2028, προβλέπει ο Εντουαρντ Λους, επικεφαλής της αμερικανικής έκδοσης της έγκριτης εφημερίδας.

Αν, παρ’ ελπίδα, ο Τραμπ επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, θα καταστρέψει αμέσως την ενότητα της Δύσης. Ηδη έχει υποσχεθεί να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία εντός 24 ωρών. Από μόνη της αυτή η θέση είναι σπουδαίο κίνητρο για τον Πούτιν να συνεχίσει να πολεμάει άλλους 18 μήνες, θεωρώντας ότι ο Τραμπ θα τον σώσει. Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αφού η μοίρα τους και η μοίρα της Ουκρανίας εξαρτώνται από τους αμερικανούς ψηφοφόρους, διαπιστώνει ο αρθρογράφος. Για να περάσει κατόπιν στις σινοαμερικανικές σχέσεις.

Σε αντίθεση με τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, ο οποίος κάποτε θα τελειώσει, ο ανταγωνισμός μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας είναι ατελεύτητος, παρατηρεί. Πλην της γενικής καταστροφής, δεν νοείται άλλο αποτέλεσμα στο πολεμικό σενάριο για την ηγεμονία του κόσμου. Από μόνη της αυτή η προοπτική συνιστά νέα πρόκληση για τις ΗΠΑ. Πρέπει να οπλιστούν με στρατηγική υπομονή και διπλωματική δεξιότητα. Αν και ο Σι κατηγορεί τις ΗΠΑ ότι τον περικυκλώνουν, ο Μπάιντεν θέλει να συνεργαστεί με την Κίνα όπου είναι εφικτό, να την ανταγωνιστεί όπου χρειάζεται και να την αντιμετωπίσει, αν δεν έχει άλλη επιλογή.

Η διαχείριση της απειλής της Κίνας είναι τεράστια πρόκληση. Και είναι προφανές ότι και σε αυτό το ζήτημα τυχόν νίκη του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές θα προκαλέσει χάος στην περίπλοκη διαδικασία εξισορρόπησης των σινοαμερικανικών σχέσεων που εφαρμόζει ο Μπάιντεν, γράφει ο Λους.

Οσο για την τρίτη πρόκληση της Δύσης, συνεχίζει, αυτή είναι η εξεύρεση λύσεων σε παγκόσμια προβλήματα, από την υπερθέρμανση του πλανήτη μέχρι την ενέργεια, τη φτώχεια κ.λπ. Στο επίπεδο αυτό υπάρχουν διάφορα προσκόμματα εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία και της αυξανόμενης έντασης με την Κίνα.

Ο λεγόμενος «παγκόσμιος Νότος» είναι η βασική ζώνη ανταγωνισμού των ΗΠΑ και της Κίνας με στόχο την επιρροή. Εκεί παρατηρούνται και οι μεγαλύτερες επιπτώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία: ο πληθωρισμός των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων, ο οποίος προκλήθηκε από τον πόλεμο και από τις κυρώσεις της Δύσης εις βάρος της Ρωσίας. Σε συνδυασμό με την αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων, φέρνουν τον «παγκόσμιο Νότο» στο χείλος νέας κρίσης χρέους.

Εν κατακλείδι, η γνώμη των FT είναι ότι οι ΗΠΑ και γενικά η Δύση πρέπει να προσφέρουν ανακούφιση στον «παγκόσμιο Νότο», και δεν θα χάσουν: πρέπει να χρηματοδοτήσουν πρότζεκτ πράσινης ενέργειας, υγειονομικής φύσεως, ελάφρυνσης χρέους κ.ά. παρόμοια, ώστε να αποκομίσουν κέρδη στο επίπεδο της γεωπολιτικής. Ο καλύτερος τρόπος για να περιοριστεί η απήχηση της Κίνας στον Τρίτο Κόσμο είναι οι ΗΠΑ και η Δύση να προσφέρουν λύσεις στα αυξανόμενα προβλήματά του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News