Η νέα ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ για τη ζωή του γάλλου αυτοκράτορα Ναπολέοντα Βοναπάρτη είναι μια από τις πιο αναμενόμενες κυκλοφορίες της χρονιάς· το παράξενο, όμως είναι ότι είχαν αποκαλυφθεί πολύ λίγες πληροφορίες γι’ αυτή. Οι μόνες λεπτομέρειες που έγιναν γνωστές ήταν η αρχική ανακοίνωση για την επιλογή του Χοακίν Φίνιξ για τον ρόλο του Ναπολέοντα και της Βανέσα Κίρμπι, ως της συζύγου του, Ιωσηφίνας· και ότι θα επικεντρώνεται στην άνοδο του αυτοκράτορα στην εξουσία και την επακόλουθη πτώση του, παράλληλα με την αποπνικτική σχέση του με την Ιωσηφίνα. Δόθηκαν επίσης στη δημοσιότητα μερικές φωτογραφίες ενός σκυθρωπού Φίνιξ, ντυμένου με μια βαρύτιμη μπροκάρ στολή με χρυσά σιρίτια.

Πέρα από αυτά, σχεδόν το μόνο που έγινε γνωστό ήταν η ημερομηνία της πρεμιέρας, στις 24 Νοεμβρίου 2023, και ότι ο 85χρονος πλέον σκηνοθέτης χρηματοδοτήθηκε από τα Apple Studios, που του διέθεσαν έναν φαινομενικά απεριόριστο προϋπολογισμό για να ζωντανέψει το έπος του Ναπολέοντα, μετά τις άλλες ταινίες μεγάλης κλίμακας του Σκοτ, όπως ο «Μονομάχος» (2000), το «Βασίλειο των Ουρανών» (2005) και το «Exodus: Gods and Kings». Οι ψίθυροι, όμως, για την παραγωγή από ενθουσιασμένους, που γνωρίζουν τα πράγματα εκ των έσω, υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε τελικά να είναι η ταινία που θα φέρει στον Ρίντλεϊ Σκοτ το πολυπόθητο Οσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, γράφει στην Telegraph ο Αλεξάντερ Λάρμαν. (Δείτε το trailer της ταινίας)

Ωστόσο, τα πράγματα έχουν πλέον αλλάξει δραματικά. Νωρίτερα φέτος, το πρώτο υλικό από την ταινία έκανε το ντεμπούτο του στο CinemaCon, μια εμπορική έκθεση, στο Λας Βέγκας. Το απόσπασμα που παρουσιάζεται, είναι μια βροντερή σκηνή μάχης όπου ο Ναπολέων παρασύρει τις ενωμένες δυνάμεις του ρωσικού και του αυστριακού στρατού σε μια παγίδα πριν τους ρίξει σε μια παγωμένη λίμνη. Καθώς ο Χοακίν Φίνιξ, ως γάλλος αυτοκράτορας δηλώνει: «Αφήστε τους να πιστεύουν ότι βρίσκονται σε προνομιούχο θέση», η κλίμακα και η αγριότητα της σφαγής στην οθόνη οδήγησε το Deadline, σημαντικό περιοδικό του κλάδου, να δηλώσει ότι «δίπλα σε άλλες αξιόλογες μεγάλες ταινίες με σκηνές μάχης όπως το “Braveheart” και το “1917”, ο “Ναπολέων” ξεχωρίζει» και το Variety να γράψει ότι «το καστ των πραγματικά χιλιάδων θα πρέπει να κόστισε πολλά λεφτά».

Η σεκάνς εμφανίστηκε επίσης στο πρώτο τρέιλερ της ταινίας, το οποίο κυκλοφόρησε στις 10 Ιουλίου. Σε δυόμισι λεπτά, έδωσε μια ουσιαστική εικόνα της ιστορίας, του τόνου και της προσέγγισης του Ρίντλεϊ Σκοτ στο πολυαναμενόμενο έπος του. Ξεκινά με το χάος της Γαλλικής Επανάστασης, όπου ο Ναπολέοντας, ένας τότε ακόμη σχετικά άγνωστος στρατηγός, αναλαμβάνει να καταστείλει τις ταραχές, πράγμα που κάνει με βάναυση βία, εκτοξεύοντας πυρά κανονιών στους πολίτες του Παρισιού.

Από εκεί, η δράση πάει πίσω και μπροστά στο χρόνο, παρουσιάζοντας την εισβολή του στην Αίγυπτο το 1798 –στρέφοντας τα όπλα του στις Μεγάλες Πυραμίδες της Γκίζας–, καθώς και το πραξικόπημα του επόμενου έτους και την επακόλουθη στέψη του ως Αυτοκράτορα της Γαλλίας. «Είμαι ο πρώτος που το παραδέχομαι όταν κάνω λάθος», μονολογεί ο Φίνιξ στο τέλος του τρέιλερ. «Απλώς δεν κάνω ποτέ»…

Μακάρι να μπορούσε να ειπωθεί το ίδιο και για άλλες ταινίες που παρουσιάζουν την άνοδο του Ναπολέοντα στην οθόνη. Μετά την πρώτη, θριαμβευτική κινηματογραφημένη εκδοχή της πρώιμης ζωής του από τον Αμπελ Γκανς, με τον απλό τίτλο «Ναπολέων» (1927), έγιναν πολλές προσπάθειες να μεταφερθεί η ιστορία του γάλλου αυτοκράτορα στην οθόνη· ωστόσο όλες, είτε έχουν αποτύχει εμπορικά είτε έχουν μείνει στην κόλαση της προπαραγωγής.

Οι περισσότερες μάλιστα από τις κινηματογραφικές εμφανίσεις του Ναπολέοντα ήταν είτε καρικατούρες του με το δίκοχο σε κωμωδίες, όπως οι «Υπέροχοι Ληστές και τα Κουλουβάχατα της Ιστορίας» (1981) και «Μπιλ και Τεντ, τα Κακά Παιδιά Πάνε Παντού» (1989), είτε στο πλαίσιο μιας άλλης ιστορίας, όπως στο «Πόλεμος και Ειρήνη» (1966) ή στο δράμα για τον μαρκήσιο Ντε Σαντ «Quills, η Πένα της Αμαρτίας» (2000).

Η μόνη σημαντική ταινία που γυρίστηκε για τη ζωή του το τελευταίο μισό του 20ού αιώνα ήταν η επική συμπαραγωγή Ιταλίας-ΕΣΣΔ «Βατερλό» (1970) σε σκηνοθεσία Σεργκέι Μποταρτσούκ, με πρωταγωνιστές τους Ροντ Στάιγκερ (Ναπολέων) και Κρίστοφερ Πλάμερ (ο εχθρός του, δούκας του Ουέλινγκτον). Η ταινία ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με τη Μάχη του Βατερλό τον Ιούνιο του 1815, και κόστισε το τεράστιο για την εποχή της  ποσό των 12 εκατ. στερλινών (περίπου 120 εκατ. σημερινές λίρες), καθιστώντας την μια από τις πιο ακριβές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ.

Ωστόσο, απέσπασε καυστικές κριτικές για την ασυνέπειά της και το γεγονός  ότι «οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες αποδεικνύονται ελάχιστα πιο ανθρώπινοι από τους υπόλοιπους», όπως κατηγορήθηκε από την κριτική, ενώ υπήρξε και τεράστια οικονομική αποτυχία. Ο σπουδαίος Στάνλεϊ Κιούμπρικ ήταν αυτός που εκνευρίστηκε περισσότερο από όλους για την καταστροφική υποδοχή της. Δύο χρόνια πριν είχε γυρίσει το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» (1968), που αποδείχτηκε σημαντική οικονομική επιτυχία για τα MGM Studios. Ετσι, ο λαμπρός αμερικανός σκηνοθέτης προσέγγισε το στούντιο με τα σχέδιά του για μια ταινία για τη ζωή του Ναπολέοντα, η οποία θα ήταν η πρώτη μεγάλη ταινία μετά από εκείνη του Γκανς, με πρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον ή τον Ντέιβιντ Χέμινγκς.

Σε αντίθεση, όμως, με τον προηγούμενο επικεφαλής της MGM, Ρόμπερτ Ο’Μπράιεν, που θαύμαζε την οραματική δουλειά του Κιούμπρικ, ο διάδοχός του Λούις Φ. Πολκ τζούνιορ ήταν προσανατολισμένος περισσότερο στα οικονομικά, και άρχισε να ακυρώνει κάθε παραγωγή που δεν εγγυόταν τεράστια επιτυχία, γράφει ο Λάρμαν στην Telegraph.

Μετά τον θάνατο του Κιούμπρικ, υπήρξε επίμονη συζήτηση ότι το έργο του Ναπολέοντα έπρεπε με κάποιο τρόπο να αναστηθεί. Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο οποίος γύρισε και το «Α.Ι. Τεχνητή Νοημοσύνη» (2001), μια άλλη σπουδαία ταινία την οποία είχε ξεκινήσει ο Κιούμπρικ, το 2013 είχε αρχίσει να αναπτύσσει μια μίνι σειρά βασισμένη στο αρχικό σενάριο του «Ναπολέοντα», με την πρόθεση να τη σκηνοθετήσει ο ίδιος.

Μάλιστα, τον περασμένο Φεβρουάριο, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, ο Σπίλμπεργκ δήλωσε  ότι «σε συνεργασία με την Κριστιάν Κιούμπρικ και τον (αδελφό της, παραγωγό) Γιαν Χάρλαν, ετοιμάζουμε μια μεγάλη παραγωγή για το HBO βασισμένη στο αρχικό σενάριο του Στάνλεϊ για τον Ναπολέοντα. Θα είναι μια μίνι σειρά επτά επεισοδίων», χωρίς να αναφέρει ποιος θα είναι ο σκηνοθέτης· κάποτε είχε ακουστεί ο Κάρι Φουκουνάγκα του «No Time to Die», αλλά το όνομά του απουσίαζε από την πρόσφατη ανακοίνωση.

Ο ίδιος ο γάλλος αυτοκράτορας, γράφει ο Λάρμαν στην Telegraph, θα μπορούσε να εκτιμήσει τη μεγάλη κοσμική ειρωνεία ότι, μετά από έναν αιώνα που αποδείχτηκε αδύνατο να αποτυπωθεί η ζωή του σε ταινία, δύο μεγάλα έργα ανταγωνίζονται τώρα για να προσφέρουν την οριστική περιγραφή της. Ωστόσο, τον Νοέμβριο, βλέποντας το πολυαναμενόμενο έπος του Ρίντλεϊ Σκοτ, θα διαπιστώσουμε αν έχει πράγματι λυθεί η «κατάρα του Ναπολέοντα», ή αν, δύο αιώνες μετά το θάνατό του, παραμένει ένα θέμα άπιαστο όσο ποτέ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News