Μια μέρα όλη κι όλη, που έπρεπε να πεταχτώ στη Μύκονο, με την επιστροφή στην Τήνο έπεσα επάνω στην Αναστασία Ψάλτη. Φρέσκια ανησυχίας, έπιασα κουβέντα μαζί της. Αυτή που μοιράζομαι με όλους σας. Γιατί; Μπορεί να φανεί χρήσιμη σε όλο και πιο πολλούς.

– Αναστασία, θα μοιραστώ μαζί σου κάτι. Από την πρώτη στιγμή που έριξε άγκυρα η ψυχή μου στην Τήνο, ένιωθα την ανάγκη να γράφω, να γράφω, να γράφω για το νησάκι «μου». Οι επίσης Τηνιακοί εξ έρωτος, με μάλωναν. «Αν μάθουν πολλοί τον θησαυρό των χωριών της Τήνου, χαθήκαμε». Εγώ όμως αυτό το ένιωθα μίζερο. Γιατί να συμπεριφερθείς μικρόψυχα σε ανθρώπους που διαφύλαξαν και διαφυλάσσουν τον θησαυρό σου; Ωστόσο, τα τελευταία καλοκαίρια έπιασα τον εαυτό μου να αγωνιά. Oχι για το γεγονός των πολλών αφίξεων, αλίμονο, ποιος παράδεισος μένει κρυφός στα χρόνια μας; Αλλά για τη διαχείριση του τουριστικού κύματος. Eχουμε, βλέπεις, απέναντί μας και μια Μύκονο που λειτουργεί σε όλους εμάς ως συναγερμός. Καταλαβαίνεις τι λέω ή φλυαρώ;

– Φυσικά και καταλαβαίνω, όλα αυτά τα πρωτοσυζητήσαμε πολλά χρόνια πριν, όταν βρεθήκαμε το 2013 στο ΤΑΜΑ, εκείνο το περιοδικό που μετέφερε στα πέρατα του κόσμου, μέσω των επισκεπτών, πολλά μυστικά του τόπου μας. Τα συζητήσαμε με ανθρώπους από το νησί μας αλλά και με «Τηνιακούς εξ έρωτος» (όπως θυμάμαι ότι είχες βαφτίσει εσύ τον εαυτό σου). Την αληθινή Τήνο, το φυσικό τοπίο, τον πολιτισμό μας, την Τέχνη, την ενδοχώρα, τις παραδόσεις μας. Αυτή την Τήνο, που είναι τύχη αλλά και επιλογή να ζούμε και που ανησυχούμε σήμερα ότι θα χαθεί, αν δεν διαχειριστούμε σωστά, εμείς οι κάτοικοι, την τόσο πιεστική τουριστική ροή που αντιμετωπίζει το νησί μας, χωρίς, δυστυχώς, να έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα. Αυτή την ανησυχία δεικνύει η κίνησή μας να δημιουργήσουμε αρχικά την ΚοινΣΕπ «Το Μπατίκι» και στη συνέχεια η δημιουργία του συνδυασμού «Αλλάζουμε», για τη συμμετοχή μας στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου.

– Τι περίεργη λέξη το «Μπατίκι»! Θέλω να μου περιγράψεις ακριβώς τη στιγμή, τον σπόρο που σε οδήγησε σε αυτή την κίνηση. Το στιγμιαίο συναίσθημα θέλω, όχι τη, στη συνέχεια, οργανωμένη σκέψη.

– Δεν ήταν σκέψη στιγμής, αλλά και ήταν… Θα σου το εξηγήσω… Πριν από περίπου τριάμισι χρόνια συμμετείχα ως πρόεδρος του Συλλόγου Μηχανικών Τήνου σε συναντήσεις με τους επαγγελματικούς φορείς του νησιού μας, στη Διαβούλευση του Περιφερειακού Χωροταξικού Σχεδίου για το Νότιο Αιγαίο και κατ’ επέκταση για την Τήνο. Στη συζήτηση αυτή, που αφορούσε στον τρόπο που εμείς, οι ντόπιοι, θέλουμε να αναπτυχθεί το νησί, διαπίστωσα ότι η απόλυτη πλειοψηφία των συμπατριωτών μου ήθελαν οικονομική ευμάρεια αλλά χωρίς να αλλάξει η ζωή μας, έβλεπαν τις αλλαγές που συνέβαιναν στο νησί μας και δυσανασχετούσαν. Μετά από κουβέντα μαζί τους προέκυψαν οι έννοιες της βιωσιμότητας και της αειφορίας. Και τότε μου ήρθε η σκέψη να δημιουργήσω μια μελέτη για την κυκλική διασύνδεση των παραγωγικών κλάδων, μια αναπτυξιακή μελέτη που θα βοηθούσε τον τόπο να διαχειριστεί αυτή την έντονη τουριστική ροή και να οδηγήσει σε θετικό αποτέλεσμα.

– Και η συνέχεια της ιστορίας μας; Πού αποτάθηκες; Ποιοι ενωθήκατε; Τι προσδοκάτε;

– Οι πρώτοι άνθρωποι στους οποίους μίλησα ήταν φίλοι. Επαγγελματίες, οικογενειάρχες, κάτοικοι του νησιού μας που ήδη μοιραζόμουν μαζί τους σε προσωπικές συζητήσεις τις ανησυχίες μου. Αποφασίσαμε να μπούμε μπροστάρηδες για χάραξη στρατηγικής που θα έπρεπε να έχει χαράξει ο Δήμος Τήνου, αλλά και κάθε δήμος, κάθε τόπος, κάθε νησί, για να προστατευθεί. Αποταθήκαμε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και στον καθηγητή Γιάννη Σπηλάνη και αναθέσαμε την ολοκληρωμένη Μελέτη Βιώσιμης Ανάπτυξης του νησιού υπό το πρίσμα της τουριστικής ροής που όλοι βιώνουμε. Μια μελέτη που, όπως αποδείχτηκε, είναι τόσο πρωτοποριακή που το Πανεπιστήμιο την πρότεινε στον Δήμο Σερίφου και απ’ ό,τι γνωρίζω ετοιμάζονται να υπογράψουν προγραμματική σύμβαση. Και επιπλέον, το «Μπατίκι» και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου από κοινού έχουν καταθέσει δυο προτάσεις σε διακρατικό πρόγραμμα Intereg για τη χρηματοδότηση που θα απαιτηθεί για να εφαρμοστεί η μελέτη που ετοιμάζουμε, στο νησί.

– Η Ελλάδα έχει άπειρα νησιά, ώστε το καθένα να έχει τη δική του θεματική. Ποια νομίζεις ότι πρέπει να ενισχυθεί ως θεματική της Τήνου;

– Είναι σαφές ότι είναι απαραίτητο να αναδειχθεί η Τήνος μέσα από μια ξεκάθαρη στρατηγική που να ξεκινά από την τοπική αυτοδιοίκηση και η οποία να βασίζεται στη δημιουργία της τοπικής μας ταυτότητας. Η ταυτότητα του νησιού μας δεν μπορεί παρά να συνδέει το περιβάλλον, φυσικό και οικιστικό, με τον εναλλακτικό τουρισμό, την τοπική παραγωγή, τη γεωργία και κτηνοτροφία, με τη γαστρονομία, τις τέχνες και τον πολιτισμό μας που έρχεται μέσα από τους αιώνες, με την παιδεία αυτού του τόπου και την εκπαίδευση των νέων μας, και τέλος όλα αυτά να λειτουργούν δημιουργικά μέσα από μια κυκλική διαδικασία διασύνδεσης των παραγωγικών κλάδων προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού μας.

– Πόσο δίκιο έχεις για αυτή την κυκλικότητα. Αλλιώς η ανάπτυξη είναι εύθραυστη και κουτσή. Ελα να μιλήσουμε και για δόμηση και παραλίες. Εκμετάλλευση παραλιών. Κι εδώ μας ακολουθεί ως ψυχικό τραύμα ο εφιάλτης της άναρχης δόμησης της απέναντι νήσου;

– Ρέα μου, η άναρχη δόμηση στη Μύκονο προέρχεται κυρίως από την έλλειψη ελέγχου κατά την εφαρμογή των νόμων και την μη εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας. Για μένα είναι ξεκάθαρο, πολιτική βούληση χρειάζεται. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την εικόνα του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος στο νησί μας, την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες μας, την ηρεμία που έχουμε σήμερα, θα πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση να έχει αυτό ως πρωταρχικό της στόχο. Αν όχι, τότε τα αποτελέσματα δυστυχώς θα είναι δυσάρεστα.

-Θέλω να μιλήσουμε και για ανεμογεννήτριες. Θεωρώ ότι είναι το πιο ενδιαφέρον, μινιμαλιστικού σχεδιασμού αντικείμενο για εξοικονόμηση ενέργειας. Και μου φαίνεται αστείο ότι έχουμε «χωνέψει» τερατώδεις κολώνες ΔΕΗ στη χώρα μας ή ας πούμε, τραγικούς ηλιακούς που ασχημονούν σε ταράτσες ως αναγκαίο κακό ενώ αντιθέτως, δεν μπορούμε σε ολόκληρο νησί να βρούμε ένα μέρος για το «μέλλον» στην ενέργεια. Τι λες εσύ για αυτό;

– Εχω αρθρογραφήσει χρόνια πριν για το θέμα, όταν οι αντιδράσεις για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών ήταν έντονες, με διαμαρτυρίες κατοίκων στους δρόμους. Το βασικό μας πρόβλημα, και αναφέρομαι στην Τήνο, είναι ότι οι υπεύθυνοι έως σήμερα δεν έχουν επικαιροποιήσει το νομοθετικό πλαίσιο με τρόπο τέτοιο που να το προστατεύει από την αλόγιστη εγκατάσταση μη συμβατών με την κλίμακα του τόπου εγκαταστάσεων βιομηχανικού τύπου, με μη αποδεκτές κατασκευές από όλους μας, και ταυτόχρονα να μπορεί να δίνει τη δυνατότητα εγκατάστασης μιας ήπιας μονάδας, κατά προτίμηση ιδιοκτησίας του Δήμου Τήνου, που θα λειτουργήσει καθοριστικά στην επίλυση βασικών θεμάτων παραγωγής ρεύματος και ενεργειακού κόστους για το νησί μας. Είναι πραγματικά κρίμα, ο δήμος του νησιού μας να απέχει από πρωτοβουλίες και δράσεις που μπορούν να δώσουν αποδεκτές λύσεις σε κρίσιμα προβλήματα. Αυτό πρέπει να αλλάξει.

– Ενα άλλο ζόρικο θέμα είναι το νερό, αλλά και οι παροχές νερού. Είναι τόσο «άλλ’ αντ’ άλλων» οι λογαριασμοί. Ποτέ δεν βρίσκει κανείς άκρη. Θυμάμαι πόσο απελπισμένοι ήταν ένα ζευγάρι Ελβετών, πόσο αδιέξοδα ένοιωθαν για το ό,τι δεν έβρισκαν άκρη. Αποδεδειγμένα κλειστά σπίτια με τρελές, δήθεν καταναλώσεις. Λάστιχα που ταξιδεύουν το νερό όπως όπως, από απομακρυσμένα σημεία χωρίς προστασία… Χάος. Ενώ στο νησί πληθαίνουν τα σπίτια σε κάθε είδους περιοχές. Τι λες γι΄αυτό;

– Το νερό είναι, ίσως μετά την υγεία, το σοβαρότερο πρόβλημα στο νησί μας. Ελλειψη προγραμματισμού και υποδομών δυστυχώς φέτος θα μας φέρει μπροστά σε πολύ δυσάρεστες συνθήκες. Δεν μπορώ να κρύψω ότι, εκτός από την έλλειψη προετοιμασίας, ο Δήμος Τήνου πάσχει και στα δίκτυα, τόσο στους οικισμούς όσο και στην πόλη. Οι απώλειες νερού ενδεχομένως ξεπερνούν και το 50% της ποσότητας που έχουμε ανάγκη. Και αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρώτη και βασική προτεραιότητα πρέπει να είναι να επιδιορθωθούν όλες οι βλάβες για να μη χάνουμε τόσο νερό και να μην επιβαρύνονται οι συνδημότες μας.

– Αποφάσισες να διεκδικήσεις τη δημαρχία της Τήνου. Εχεις την καριέρα σου, είσαι επιτυχημένη στον κλάδο σου, οικονομικά ανεξάρτητη. Μια γυναίκα απασχολημένη. Η πολιτική έχει υποχρεώσεις ουσιώδεις αλλά και πολλές -δυστυχώς στα δικά μου μάτια- καταναγκαστικές ώστε να είσαι -ντε και καλά- αρεστή, σε όλο και πιο πολλούς. Τι δεν σε φοβίζει και τι σε φοβίζει στην απόφασή σου της διεκδίκησης της Δημαρχίας;

– Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, ξέρεις την αγάπη μου για το νησί, αλλά και την επαγγελματική μου πορεία. Δεν φοβάμαι καθόλου να μπω μπροστά για όσα πιστεύω ότι πρέπει να γίνουν στην Τήνο, για να έχει μέλλον. Δημιουργήσαμε τον συνδυασμό «Αλλάζουμε» μαζί με ανθρώπους που μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες για το νησί μας, αλλά και τους ίδιους στόχους και την ίδια θέληση να δώσουμε λύσεις, να αλλάξουμε όσα μας ανησυχούν. Φόβο δεν έχω. Εχω μόνο τη λογική ανησυχία για μια προσπάθεια που ζητά να αλλάξουμε πρώτα εμείς, να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας για το νησί μας. Την ανησυχία αν θα πείσουμε τις συμπατριώτισσες και τους συμπατριώτες μας ότι η ώρα να αλλάξουμε είναι τώρα. Διαφορετικά, σε πέντε χρόνια θα έχουμε να διαχειριστούμε καταστάσεις που, δυστυχώς, θα είναι μη αναστρέψιμες.

– Τέλος, να σου πω έναν καημό μου, πέραν των πολλών που έχω; Τις γέφυρες μεταξύ των διεκδικητών, την επομένη κάθε είδους εκλογών. Για ό,τι τους ενώνει και όχι μάχες για ό,τι τους χωρίζει. Μικρός τόπος και ευλογημένος η Τήνος μας. Και της χρωστάμε ενώσεις για το κοινό καλό, το υγιές μέλλον και την γαλήνια ανάπτυξη. Η δική σου ευχή ποια είναι;

– Δεν είναι ευχή, είναι στόχος αυτό που περιγράφεις. Με κάθε τρόπο επιζητώ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αφήσουμε οριστικά πίσω τις προσωπικές ατζέντες, τη μικρο-συναλλαγή και τον παλαιοκομματισμό. Ζήτησα απ όλους να ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ, να πιστέψουμε στη συνεργασία για το καλό του τόπου μας, γιατί πιστεύω ότι μόνο η κοινωνική συνοχή την οποία έχει το νησί μας και η αλληλεπίδραση μεταξύ των ικανών, θα μας βοηθήσει να βγούμε από τη δύσκολη θέση που βρισκόμαστε σήμερα με τα τόσα σοβαρά προβλήματα και ελλείψεις. Και μια και αναφέρθηκες σε ευχή, ευχή μου είναι να συνειδητοποιήσουμε, όλες και όλοι, ότι τίποτα δεν θα αλλάξει, αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς.

– Από το στόμα σου και στης Παναγίας της Τήνου το αφτί. Αμαρτία αυτό που είπα! Η Παναγία έχει σοβαρότερα να σταθεί, το μέλλον κάθε τόπου είναι στα χέρια των κατοίκων του και μόνο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News