Τα δημοκρατικά αναχώματα υποχώρησαν δύο φορές μέσα σε έναν μήνα, έγραψε η Corriere della Sera. Πρώτη φορά στο Σόνεμπεργκ, ένα γραφικό μέρος της Θουριγγίας που μέχρι τότε ήταν γνωστό μόνο για τις αρκούδες του, όταν ο υποψήφιος του AfD εξελέγη δήμαρχος με το 53% των ψήφων. Και δεύτερη φορά την περασμένη εβδομάδα, σε ένα χωριό 10.000 κατοίκων στη Σαξονία-Αγχαλτ, όπου και εκεί εξελέγη δήμαρχος του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος. Και στις δύο περιπτώσεις απέτυχε η προσπάθεια όλων των δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου να στηρίξουν τον δικό τους κοινό υποψήφιο.

Μικρές μεν όσον αφορά το μέγεθός τους ήταν οι δύο εκλογικές νίκες των ακροδεξιών, ωστόσο προκάλεσαν τεράστιο αντίκτυπο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το ζήτημα δεν είναι οι δύο θώκοι που χάθηκαν, αλλά το γεγονός ότι αυτές οι εκλογικές επιτυχίες σηματοδοτούν κάτι βαθύτερο. Οι εθνικές δημοσκοπήσεις λένε ότι, αν γίνονταν εκλογές την Κυριακή, το AfD θα έπαιρνε το 21% των ψήφων και θα ήταν δεύτερο πίσω από τη Χριστιανοδημοκρατία και σε απόσταση… βολής (η διαφορά τους θα ήταν μόλις 5 μονάδες). Τρίτοι θα ήταν οι Σοσιαλδημοκράτες με 19%. Στα εδάφη, δε, της πρώην Λαοκρατικής Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία), το AfD θα έπαιρνε περί το 30% των ψήφων.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο, όμως στη Γερμανία του ναζιστικού παρελθόντος τρομάζει περισσότερο. Ιδίως επειδή έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: την ξενοφοβία, τον αντισημιτισμό, το μίσος για το Ισλάμ. Εκεί η ριζοσπαστικοποίηση του είδους θεωρείται πρόκληση. Οι εβραίοι ήδη έχουν αντιδράσει, καθώς ο Μπγιόρν Χόκε, εκ των ηγετικών στελεχών του AfD, διανθίζει τον λόγο του με τσιτάτα των Ταγμάτων Εφόδου. Μάλιστα, το συγκεκριμένο άτομο ενδέχεται να τεθεί υπό παρακολούθηση από το Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος, καθώς τον θεωρεί «πιθανό κίνδυνο για τη Δημοκρατία».

Το πολιτικό και δημοσιογραφικό προσωπικό του γερμανικού δημοκρατικού τόξου έχει πανικοβληθεί. Η Süddeutsche Zeitung γράφει περί «απόγνωσης» και «συνθηκολόγησης». Τα δημοκρατικά κόμματα αλληλοκατηγορούνται για αυτό που συμβαίνει. Η ιδέα να τεθεί εκτός νόμου το AfD (βασικά εκπορευόμενη από τους συγκυβερνώντες Πράσινους) προδίδει την παντελή απουσία, τόσο προτάσεων προς τον λαό όσο και έργων, σχολίασε η Corriere. Τα πυρά δέχεται και ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς, επειδή τα νομοσχέδιά του είναι αντιλαϊκά, με αποκορύφωμα αυτό περί εξοικονόμησης ενέργειας, που αναγκάζει όλες τις οικογένειες να αλλάξουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τα συστήματα θέρμανσης των οικιών.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο (με τη στάμπα των Πρασίνων στη «φιλοσοφία» του) τροποποιήθηκε προτού κατατεθεί και υπερψηφιστεί, ωστόσο ο νεόκοπος νόμος κηρύχθηκε την περασμένη Πέμπτη αντισυνταγματικός από το Δικαστήριο της Καρλσρούης με την αιτιολόγηση ότι δεν συζητήθηκε επαρκώς στη Βουλή. Αυτό το γεγονός αποτέλεσε αφορμή για αναζωπύρωση των πληθωριστικών φόβων σε περιβάλλον ύφεσης. Και το ίδιο το SPD, το κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας, παραδέχθηκε ότι συνέβαλε με τη διακυβέρνησή του στην «επιδείνωση των ανησυχιών των πολιτών».

Αυτό το πολιτικό κενό, που πιστοποιείται από το χάσμα μεταξύ των πολιτικών αποφάσεων και των λαϊκών επιθυμιών, φαίνεται να καλύπτει το AfD, ιδίως στις ανατολικές επαρχίες της χώρας, εκεί όπου οι άνθρωποι αισθάνονται υποτιμημένοι από το κεντρικό κράτος. Η λύση για την αναχαίτιση του AfD περνάει μέσα από τον επαναπροσδιορισμό της γερμανικής εθνικής ενότητας σε βάση δημοκρατική. Οι Γερμανοί του δυτικού τμήματος πρέπει να προσεγγίσουν τα αδέλφια τους της Ανατολής, αντί να γελάνε μαζί τους, κατέληξε η Corriere.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News