Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου είναι λίγο πολύ σαφή και δίχως πολλά περιθώρια παρερμηνειών, όμως τα συμπεράσματα είναι αξιοσημείωτα.
Η νίκη της ΝΔ αναμενόμενη, οι απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ και η περιδίνηση του σε κάποιες νέες και μάταιες αναζητήσεις επίσης ήταν προβλέψιμες, το ΠαΣοΚ έχει δρόμο.
Τα ενδιαφέροντα εντοπίζονται στα χαμηλά και στην συσπείρωση των αντισυστημικών και έξαλλων στα άκρα της Δεξιάς – λαϊκιστικής, εθνοχριστιανικής και νεοναζιστικής.
Και εκεί οφείλουν κάποιοι να κάνουν τις διαπιστώσεις τους. Θα ήταν καλό να τις αξιολογήσουν και, στον βαθμό που μπορούν, να αναλάβουν και τις ευθύνες τους.
Αν το καλοσκεφθεί κανείς (δεν θέλει και πολύ), οι εκλογές της προηγούμενης Κυριακής στις οποίες οδηγηθήκαμε επειδή δεν βγήκε κυβέρνηση στις 21 Μαΐου λόγω της απλής αναλογικής, έγιναν για να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να δούμε την ορμητική είσοδο στη Βουλή των Σπαρτιατών και να ακούσουμε τον επικεφαλής τους να ευχαριστεί και να ευγνωμονεί τον Ηλία Κασιδιάρη.
Είναι και αυτό ένα μεγάλο κατόρθωμα του Αλέξη Τσίπρα κι ευθύνεται και γι’ αυτό, μαζί με όλα τα άλλα. Δίχως τη ματαιότητα της απλής αναλογικής θα είχαμε ξεμπερδέψει από πολλές απόψεις από τις 21 Μαΐου και πολλά θα ήταν διαφορετικά. Ας τα πουν κι αυτά κάποιοι εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ.
Από μία διαφορετική σκοπιά βέβαια, διαπιστώνεται και κάτι ακόμη. Ότι όλη η φασαρία, η συζήτηση, η αναστάτωση και οι νομικές ακροβασίες για τον αποκλεισμό των νεοναζιστών από τη Βουλή, αποδείχθηκε μια τρύπα στο νερό.
Οι νέες μασκαρεμένες εκδοχές τους είναι πλέον στη Βουλή, ο Κασιδιάρης είναι ο ιδεολογικός τους φάρος και άντε να δούμε τι μεγάλες στιγμές θα ζήσουμε. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει επιλεγεί κάτι πιο τολμηρό (π.χ. αύξηση του ορίου για την είσοδο στη Βουλή, που τώρα με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας θα αρχίζει να συζητείται).
Μπορεί να πει κανείς ότι τώρα είναι αργά, αν και οφείλει κανείς να επιμένει ότι ποτέ δεν είναι.
Πάντως, από μία άλλη άποψη, κάποιοι που φώναζαν για το «μπουρδέλο» τη Βουλή, τώρα θα έχουν την ευκαιρία να το απολαύσουν.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News