Οι πολιτικοί ανήκουν στην κατηγορία των θηλαστικών που πιάνουν αμέσως τις αλλαγές στο περιβάλλον. «Μας βαρεθήκανε…». Μου το έλεγε ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στην ερώτηση πώς βλέπει την ατμόσφαιρα στην προεκλογική καμπάνια στην επαρχία. Και δεν το έλεγε κομματικά, αλλά προσωπικά, που το κάνει ακόμα πιο σκληρό.

«Μας βαρεθήκανε…». Μετά το δημοψήφισμα του 2015, την αλλαγή εξουσίας του 2019 και τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο του 2023, πόσοι ακόμα υπάρχουν που θα κάτσουν στον καναπέ για να ακούσουν τη Φωτίου να συγκρούεται με τον Μαρκόπουλο; Ακόμα και οι καινούργιοι που έριξε στη μάχη ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν με στρατιώτες που δεν κρατιούνται να πάνε στο μέτωπο, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει.

Δεν τον τελείωσαν οι πολιτικοί, αλλά οι πολίτες. Κουρασμένοι από κρίσεις, ανασφάλεια και συγκρούσεις, οι πολίτες δεν έχουν την ανάγκη να ξέρουν το όνομα του υφυπουργού των Μεταφορών. Θέλουν να ξέρουν ότι το Μετρό θα λειτουργήσει. Η κανονικότητα που επαναλαμβάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι σλόγκαν, αλλά ανάγκη. Με τη διαφορά ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο να είναι αυτός που θα δώσει την κανονικότητα.

Υπό άλλες συνθήκες, η σκέψη «με διαφορά +20% στις δημοσκοπήσεις τι μπορεί να προκύψει;» θα είχε νόημα. Μετά την 21η Μαΐου, όταν στις εκλογές η Ελλάδα είχε πάει με δημοσκοπική διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σκάρτο 5% και κατέληξε σε γεμάτο 20%, όλα είναι δυνατά. Αν όχι το αντίστροφο, κάτι που θα το πλησιάζει.

Οι εκλογές της Κυριακής θα είναι οι εκλογές των μαγιό. Από το πόσοι ψηφοφόροι της ΝΔ θα πουν «το ματς έληξε εδώ και ένα μήνα, ας ξεκινήσουμε νωρίς να μην μας πιάσει η κίνηση». Και πόσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, τραγουδώντας το «Ημουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός, και έχω γίνει παραπαίδι, έχω γίνει παραγιός», θα ξεκινήσουν για μπάνιο αδιαφορώντας αν το 20% θα γίνει 18% ή 21%. Και επειδή από χαρακτήρα είμαστε λαός που προτιμάει τις σίγουρες νίκες από τις ένδοξες ήττες και επειδή τα γήπεδα γεμίζουν τόσο στα ντέρμπι όσο και στα ματς που η ομάδα θα κερδίσει 6-0, το πλεονέκτημα έχει η ΝΔ.

Φάνηκε άλλωστε στις συγκεντρώσεις. Οχι από τον κόσμο που μάζεψαν, που σαν κριτήριο έχει πάψει να έχει σημασία, αλλά στην ατμόσφαιρα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλούσε για την επόμενη μέρα. Ο Αλέξης Τσίπρας δεχόταν το χειροκρότημα των οπαδών. Θυμίζοντας λιγότερο συγκέντρωση ενός κόμματος που διεκδικεί την εξουσία και περισσότερο το «Last Waltz» των Band.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News