Το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου, την προηγούμενη εβδομάδα, είχε ως τραγική κατάληξη τον χαμό εκατοντάδων κατατρεγμένων ανθρώπων, ανδρών αλλά και γυναικόπαιδων, από την Αίγυπτο, τη Συρία και, κυρίως, από το Πακιστάν. Ο επίσημος απολογισμός ήταν έως την Τετάρτη  82 νεκροί και 104 επιζώντες, ενώ στο σκάφος φέρεται ότι επέβαιναν περισσότεροι από 700 άνθρωποι.

Σύμφωνα με αξιωματούχους του Ισλαμαμπάντ, τουλάχιστον 300 πακιστανοί υπήκοοι έχασαν τη ζωή τους, σε μια από τις χειρότερες ναυτικές τραγωδίες στα νερά της Μεσογείου τα τελευταία πολλά χρόνια, με τραγικούς πρωταγωνιστές πρόσφυγες και μετανάστες.

Ομως, «παρότι συγκλονιστική, αυτή η καταστροφή στη Μεσόγειο είναι πολύ οικεία σε ένα παγκόσμιο κοινό που είναι σε μεγάλο βαθμό αναίσθητο στα δεινά εκείνων που επιχειρούν την επικίνδυνη διέλευση» γράφει ο Ισάν Θαρόρ της Washington Post. Οπως οικεία είναι και η απάνθρωπη πορεία που εξαναγκάζονται να ακολουθoύν αυτοί οι άνθρωποι, τελικός προορισμός της οποίας συχνά είναι ο θάνατος.

Η δεύτερη ναυτική τραγωδία –πολύ λιγότερο οικεία και άκρως κινηματογραφική, και γι’ αυτό, ενδεχομένως, πιο ενδιαφέρουσα για πάρα πολλούς– άρχισε να εκτυλίσσεται την περασμένη Κυριακή, όταν ένα τουριστικό υποβρύχιο που είχε καταδυθεί με προορισμό το ναυάγιο του «Τιτανικού» χάθηκε στα βάθη του Ατλαντικού Ωκεανού.

Στον «Τιτάνα», όπως ονομάζεται το υποβρύχιο, είχαν επιβιβαστεί πέντε άνθρωποι καταβάλλοντας έκαστος το ποσό των 250.000 δολαρίων, ούτως ώστε να λάβουν μέρος στην τουριστική/εξερευνητική αποστολή της OceanGate Expeditions, μιας ιδιωτικής εταιρείες που ειδικεύεται στη διοργάνωση ταξιδιών στο ναυάγιο του «Τιτανικού».

Παρότι τα ονόματα των επιβαινόντων δεν κοινοποιήθηκαν από τις Αρχές, επιβεβαιώθηκε σύντομα ότι επρόκειτο για τον βρετανό επιχειρηματία και εξερευνητή Χάμις Χάρντινγκ, τον γάλλο δύτη Πολ-Ανρί Ναρζολέ, τον διευθύνοντα σύμβουλο της OceanGate Στόκτον Ρας, τον πακιστανό επιχειρηματία και έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην πατρίδα του, Σαχζάντα Νταγούντ, καθώς και τον έφηβο γιο του, Σουλεϊμάν.

«Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ορισμένοι Πακιστανοί επεσήμαναν το δυσοίωνο θέαμα συμπατριωτών τους από τα αντίθετα άκρα ενός τεράστιου κοινωνικοοικονομικού χάσματος να χάνονται σε βάθη ωκεανών την ίδια περίοδο» γράφει ο Ισάν Θαρόρ, συνδέοντας τις δύο ναυτικές τραγωδίες, παρότι βρίσκονται η μία στον αντίποδα της άλλης.

Αναφερόμενος στις ορδές φτωχών ανθρώπων που εξακολουθούν να εξαναγκάζονται να εγκαταλείπουν το Πακιστάν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στο εξωτερικό, ο δημοσιογράφος της Washington Post σημειώνει πως η χώρα βρίσκεται εν μέσω μια καταστροφικής κρίσης, με υψηλότατο πληθωρισμό, ελλείψεις τροφίμων, διακοπές ρεύματος και αυξανόμενη ανεργία.

«Είναι πολύ κακό που η απόλυτη αποτυχία της κυβέρνησης να εκπληρώσει το μέρος του κοινωνικού της συμβολαίου, παρέχοντας οικονομική ασφάλεια στους πολίτες της, αναγκάζει απελπισμένους ανθρώπους –ακόμα και μορφωμένους– να εγκαταλείπουν τη χώρα» επισήμανε την περασμένη Δευτέρα στο κύριο άρθρο της η πακιστανική εφημερίδα Dawn, καταγγέλλοντας συγχρόνως ότι «μια ανίκανη, αδιάφορη κυβέρνηση έχει κάνει ελάχιστες προσπάθειες για να πατάξει ένα τεράστιο δίκτυο διακινητών, ανθρώπων που “γδέρνουν” απελπισμένα άτομα και τα βάζουν σε ένα μονοπάτι γεμάτο κινδύνους».

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Σεχμπάζ Σαρίφ, κήρυξε την περασμένη Δευτέρα ημέρα εθνικού πένθους, ενώ οι Αρχές σε διάφορες περιοχές της χώρας συνέλαβαν άτομα ύποπτα για διασυνδέσεις με δίκτυα εμπορίας ανθρώπων. «Οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι μαζί σας και ευχόμαστε να αναπαυθούν οι ψυχές που έφυγαν» σημείωσε από την πλευρά του ο πρόεδρος της πακιστανικής γερουσίας.

Ωστόσο, αυτά τα λόγια μάλλον ακούγονται κούφια σε πολλούς Πακιστανούς «οι οποίοι ζουν σε μια κοινωνία που, σύμφωνα με κάποια κριτήρια, είναι η πιο άνιση στη Νότια Ασία, όπου κυριαρχούν επί μακρόν πανίσχυροι ηγεμόνες, οιονεί φεουδάρχες» σημειώνει ο Θαρόρ, αναφέροντας πως ο ίδιος ο Σεχμπάζ Σαρίφ «είναι γόνος μιας πολιτικής δυναστείας που έχει τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα». Προσθέτει, δε, ότι στον ίδιο κόσμο ανήκει και η οικογένεια Νταγούντ, ο κύριος εκπρόσωπος της οποίας χάθηκε (μαζί με τον ανήλικο γιο του) στα βάθη του Ατλαντικού Ωκεανού.

Ο Σαχζάντα Νταγούντ είναι αντιπρόεδρος της Engro Corp., ενός μεγάλου ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων, θυγατρική της οικογενειακής εταιρείας Dawood Hercules, επικεφαλής της οποίας είναι ο πατέρας του, Χουσεΐν Νταγούντ. Πρόκειται για μια επιχείρηση πολλών δισ. δολαρίων, που εκτείνεται σε διάφορους τομείς της οικονομίας του Πακιστάν (κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, λιπάσματα, τρόφιμα, ενέργεια, κ.ά.), με αποτέλεσμα να δικαιούται παχυλές κρατικές επιδοτήσεις.

Ο Θαρόρ υπενθυμίζει ότι τόσο ο Νταγούντ όσο και ο πακιστανός πρωθυπουργός περιλαμβάνονται μεταξύ των δεκάδων πακιστανών μεγιστάνων και πολιτικών με υπεράκτιους τραπεζικούς λογαριασμούς, σύμφωνα με τα Panama Papers που διέρρευσαν το 2016.

Ο Σαχζάντα Νταγούντ μετείχε συχνά και στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, διαφημίζοντας το όραμά του για ένα «αειφόρο μέλλον» και επιχειρηματικά μοντέλα που συμβάλλουν στην ανάταση «κοινοτήτων χαμηλών εισοδημάτων». Η ευρύτερη οικογένεια Νταγούντ διακρίνεται επίσης για τη φιλανθρωπική δράση της στο Πακιστάν αλλά και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ακόμη και στη Βρετανία, τόπο μόνιμης κατοικίας του Σαχζάντα Νταγούντ και της άμεσης οικογένειάς του.

«Οι εκατοντάδες Πακιστανοί που χάθηκαν στη Μεσόγειο κυνηγούσαν μόνο μια αναλαμπή αυτής της ζωής» αρκείται να σχολιάσει ο Ισάν Θαρόρ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News