Οι έμπειροι πολιτικοί αποφεύγουν να διακόπτουν τον αντίπαλό τους όταν κάνει λάθος. Δεν απαιτεί, άλλωστε, ιδιαίτερη σοφία: αρκεί να του έχεις εμπιστοσύνη. Κατά τη διάρκεια του εθνικού πένθους για την ανείπωτη τραγωδία στα ανοιχτά της Πύλου, η Κουμουνδούρου και ο Αλέξης Τσίπρας έστησαν μια «παράσταση». Ηταν προφανές ότι επρόκειτο για μια απόπειρα προεκλογικής εκμετάλλευσης.

Ο τίτλος της «παράστασης», με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης να κάνει ότι συγκαλεί σύσκεψη στην Καλαμάτα (μπαίνοντας αυτοβούλως σε μια κυβερνητική συνάντηση συντονισμού), θα μπορούσε να είναι «Ο Τσίπρας ως ευαίσθητος ειδήμων».

Μόνο που τα δύο αυτά στοιχεία, πρώτον, ότι ο κ. Τσίπρας έχει το ηθικό πλεονέκτημα, και, δεύτερον, ότι διαθέτει τις γνώσεις και τη μεθοδικότητα να χειριστεί σύνθετα προβλήματα, προσκρούουν σε μια δύσκολη για τον ίδιο πραγματικότητα: η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν πιστεύει ότι διαθέτει κάτι από τα δύο. Παρότι πριν από δέκα ή οκτώ χρόνια ένα σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας θέλησε όντως να το διερευνήσει.

Η ΝΔ δεν χρειάστηκε να κάνει κάτι άλλο από το να σιωπήσει κατά τις ημέρες του εθνικού πένθους, αφήνοντας τον κ. Τσίπρα να ξεδιπλώσει την επικοινωνιακή του πρωτοβουλία στον τόπο του συμβάντος. Και όντως αυτό συνέβη. Με τη λογική «είμαι μηχανικός και ξέρω», ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκε στον υπηρεσιακό υπουργό Πολιτικής Προστασίας Ευάγγελο Τουρνά και εμμέσως στους άνδρες του Λιμενικού με προφανή στόχο να πείσει την κοινή γνώμη για δύο πράγματα. Πρώτον, ότι ο ίδιος θα έσωζε το πλοίο (άγνωστο αν θα το έκανε ως μηχανικός ή ως πιο ευαίσθητος από τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό) και, δεύτερον, ότι για την τραγωδία ευθύνεται ο Μητσοτάκης.

Ως προς το δεύτερο στοιχείο, η γραμμή πέρασε αμέσως στα social media από τα τρολ του κόμματος, ενώ οι πιο επινοητικοί καλούσαν και σε συγκεντρώσεις, ανακαλύπτοντας… «Τέμπη των προσφύγων». Αν δεν ήταν τόσο βαρύ το κλίμα, θα μιλούσαμε απλά για μια τελευταία, σουρεαλιστική αναλαμπή της αντιπολίτευσης που έκανε επί τέσσερα χρόνια η Κουμουνδούρου με το «#Μητσοτάκη γ@μιέσ@ι». Με τη διαφορά ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι υπηρεσιακή.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν να μεταδώσει ξανά ο κ. Τσίπρας το πνεύμα της ευκολίας και της αδικαιολόγητης αυτοπεποίθησης που έγινε το σήμα κατατεθέν του ΣΥΡΙΖΑ. Πνεύμα το οποίο συνοψίζεται σε δύο σύντομες φράσεις του αλησμόνητου προπονητή ποδοσφαίρου Νίκου Αλέφαντου. Η πρώτη είναι το ερώτημα: «στα εξηγώ ωραία;». Και η δεύτερη η κατάφαση «μάθε μπαλίτσα απ’ τον άρχοντα». Συνοψίζουν ιδανικά τον τρόπο με τον οποίο ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να «μεταλαμπαδεύσει» σε ανθρώπους με αληθινή γνώση (και πραγματική ευθύνη), το πώς σώζεις ένα υπερφορτωμένο αλιευτικό χωρίς τον κίνδυνο η ίδια η παρέμβασή σου να οδηγήσει σε ναυάγιο —όπως έχει συμβεί, δυστυχώς, στο παρελθόν.

Το trademark ύφος του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως όταν συνοδεύεται από τις έμμεσες κατηγορίες της Κουμουνδούρου προς τους λιμενικούς οι οποίοι έχουν σώσει χιλιάδες ζωές στη θάλασσα, πετυχαίνει πια τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Ισως γιατί οι πολίτες -ιδίως στα σύνορα και στα νησιά- έχουν διαμορφώσει πρωτογενώς άποψη για το πόσο δύσκολο πρόβλημα είναι το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό. Ενώ έχουν ζήσει και την τριπλή αποτυχία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο ζήτημα την περίοδο 2015-2019.

Η τριπλή αποτυχία

Στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου απέτυχε καταρχάς στη φύλαξη των συνόρων. Απέτυχε ακόμη στην προσπάθεια για τη διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες: τα hotspot στη Μόρια και στο Βαθύ της Σάμου δεν ντρόπιασαν μόνο την Ελλάδα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Ενώ παρά τις προσπάθειες του Λιμενικού, ο αριθμός των ανθρώπων που έχαναν την ζωή τους στη θάλασσα ήταν ασύλληπτος.

Ενδεικτικά, σύμφωνα με τον Guardian (με βάση τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης – ΔΟΜ), από τις αρχές του 2015 ως τις 22 Ιανουαρίου του 2016, που σημειώθηκε ένα ακόμη πολύνεκρο ναυάγιο «900 άνδρες, γυναίκες και παιδιά έχασαν τη ζωή τους» στη λεγόμενη διαδρομή της Ανατολικής Μεσογείου. Το 2016, παρότι οι ροές μειώθηκαν κατακόρυφα σε σύγκριση με το 2015, ο αριθμός των νεκρών αυξήθηκε.

Eπί των ημερών Τσίπρα – Καμμένου (τα τέσσερα χρόνια από το 2015 ως και το 2018) οι νεκροί στο Αιγαίο ήταν χιλιάδες. Ωστόσο, η μόνη διαχείριση από την τότε κυβέρνηση ήταν μια επικοινωνιακή επίδειξη ανθρωπιάς πάνω στην τραγωδία. Η οποία μπορεί να έφερε στη Λέσβο τον Πάπα, τη Σούζαν Σαράντον και τη βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας, αλλά δεν προσέφερε τίποτα απολύτως στους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News