Τα δύο φραστικά επεισόδια σε βάρος Προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας, μοιάζουν να οριοθετούν μια πολιτική περίοδο με ειδικά χαρακτηριστικά. Στα περιστατικά αυτά που στέκουν στα χρονικά όρια της εποχής που συζητάμε, άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνθηκαν προς το πρόσωπο που συμβολίζει την ενότητα του έθνους με τον τρόπο που βρίζουν στο γήπεδο οι χούλιγκαν των ποδοσφαιρικών ομάδων.

Το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου του 2011 (όπως θυμήθηκε το 2021 εδώ στο Protagon ο Mιχάλης Μιχαήλ) συνέβησαν τα εξής: «Ο Κάρολος Παπούλιας με τον Πάνο Μπεγλίτη (…) βλέπουν από τη μια πλευρά διαμαρτυρόμενους “αγανακτισμένους” για το Μνημόνιο στους οποίους συμμετείχε και ο πρόσφατα αποδημήσας βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Τάσος Κουράκης και από την άλλη ακροδεξιούς-χρυσαυγίτες, απόστρατους, και “φιλάθλους” του Ηρακλή που φωνάζουν συνθήματα για “κατοχική” κυβέρνηση. Ολοι τους παρακάμπτουν τα μέτρα ασφαλείας και την αμηχανία (αν όχι την ανοχή) των αστυνομικών δυνάμεων. Και φωνάζοντας συνθήματα κατά των επισήμων, διακόπτουν τη στρατιωτική παρέλαση».  

Ο Παπούλιας πριν αποχωρήσει ανέφερε μεταξύ άλλων: «Εμείς πολεμήσαμε για την Ελλάδα. Δεκαπέντε χρονών και πολεμούσα το ναζισμό και τους Γερμανούς, μη μου λένε τώρα “Παπούλια προδότη’’. Ποιος είναι προδότης;». Ηταν το προοίμιο της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ που τον έφερε μετά από μερικούς μήνες στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στις 14 Ιουνίου του 2023 στην Καλαμάτα, με τις προσπάθειες των διασωστών να συνεχίζονται μετά την ανείπωτη τραγωδία στη θάλασσα, η κυρία Σακελλαροπούλου πλησίασε και άνοιξε διάλογο με δύο άτομα που την αποδοκίμαζαν από μακριά με οξύτατες εκφράσεις.

Προσπάθησε να συζητήσει μαζί τους πολιτισμένα. Ακουσε με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία ότι κάνει «τυμβωθηρία» (άγνωστο τι εννοούσαν) και «τυμβωρυχία», ενώ τα δύο αυτά άτομα είχαν το θράσος να της φωνάξουν «ντροπή, ντροπή σας!» κουνώντας το δάχτυλο. Δεν μπορούσαν πια να αντέξουν τον ήρεμο διάλογο.

Ενδιαμέσως, όταν οι δύο ρώτησαν την Πρόεδρο γιατί εκείνη τους πλησίασε («εσείς ήρθατε να μας μιλήσετε»!) παρότι την αποδοκίμαζαν με την ησυχία τους από μακριά, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου τους έδωσε ένα μάθημα: «Οταν ακούω φωνή έχω μια προσέγγιση δημοκρατική. Δεν μου αρέσει ο μονόλογος. Σας ακούω, σας είπα και την άποψη μου. Είναι δικαίωμά σας να έχετε τη γνώμη σας».

Ο «νεολαίος» του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα θα αντιληφθεί ίσως κάποτε ότι η Πρόεδρος υπερασπιζόταν εκείνη τη στιγμή και το δικό του δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, παρότι εκείνος της φώναζε και την αποδοκίμαζε από μακριά. Γιατί εκείνη την ώρα δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ότι ο σεβασμός προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν είναι θέμα καλών τρόπων αλλά δημοκρατικής συνείδησης.

Κάποιοι σχολιαστές είπαν ότι η Πρόεδρος κακώς τους πλησίασε και άνοιξε διάλογο μαζί τους. Το σκεπτικό τους ήταν ότι ακόμη και στο γήπεδο, οι παίκτες και οι προπονητές τηρούν την πρόνοια να μην ανοίγουν ποτέ διάλογο με την αφηνιασμένη κερκίδα των χούλιγκαν. «Τι νόημα έχει;», σχολίασαν.

Κι όμως, στο επεισόδιο της Καλαμάτας η κυρία Σακελλαροπούλου ανέλαβε το ρίσκο και τελικά παρέδωσε ένα μάθημα πολιτισμού και δημοκρατίας. Απόδειξη πως όταν δεν τους άρεσαν τα επιχειρήματά της, τα δύο άτομα παράτησαν τον διάλογο και άρχισαν πάλι -όπως και πριν- να φωνάζουν! Ηταν αποκαλυπτικό: τόσο άντεξαν τη δημοκρατία και τη διαφορετική άποψη.

Το κοινό στοιχείο των δύο συμβάντων, του 2011 και το 2023, ήταν ότι η στοχοποίηση και η γηπεδική συμπεριφορά προς τον/την Πρόεδρο της Δημοκρατίας νομιμοποιήθηκαν κανονικότατα στη συνέχεια από ένα κόμμα εξουσίας. Κάτι αδιανόητο για την περίοδο πριν από το 2011 –και θα ευχόταν κανείς και μετά το 2023.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News