Με… αυτόπτες μάρτυρες τον Κιλιάν Εμπαπέ, τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς και τον θρύλο του αμερικανικού φούτμπολ, Τομ Μπρέιντι, ανάμεσα στους 15.000 θεατές που κατέκλυσαν το κεντρικό κορτ του Ρολάν Γκαρός, ο Νόβακ Τζόκοβιτς κατέκτησε το 23ο και σπουδαιότερο Γκραν Σλαμ τρόπαιο της μυθικής του καριέρας. Αυτό που τον ανέβασε στην κορυφή της λίστας με τους πολυνίκες των GS. Ο Ράφα Ναδαλ έχει 22, ενώ ο Ρότζερ Φέντερερ αποχώρησε από τη δράση με 20. Ο επόμενος, ο Πιτ Σάμπρας, βρίσκεται πολύ πιο πίσω (14).

Στο σύγχρονο τένις τα κερδισμένα major τρόπαια είναι ο πιο σημαντικός στατιστικός δείκτης – το μέτρο της αξίας του αθλητή. Ο «Τζόκερ», όμως, υπερτερεί και σε αρκετούς ακόμη. Κατέχει το ρεκόρ με τις περισσότερες εβδομάδες (388) στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης (στην οποία επέστρεψε το πρωί της Δευτέρας), τις περισσότερες κούπες στα Masters 1000, και εμφανίζει τα καλύτερα ρεκόρ στις αναμετρήσεις του με όλους τους βασικούς του αντιπάλους.

Επιπλέον, την Κυριακή έγινε ο πρώτος τενίστας στα χρονικά του αθλήματος που έχει θριαμβεύσει και στα τέσσερα μεγαλύτερα τουρνουά, τουλάχιστον από τρεις φορές σε κάθε ένα. Εχει στη συλλογή του, 10 Αυστραλιανά Οπεν, επτά Γουίμπλεντον, τρία Ρολάν Γκαρός και τρία Αμερικανικά Οπεν. Μόνο τρεις μεγάλες κυρίες των κορτ το έχουν πετύχει στο παρελθόν: η Μάργκαρετ Κορτ, η Στέφανι Γκραφ και η Σερένα Γουίλιαμς. Τον Φέντερερ θα τον θυμόμαστε για την αρχοντιά και τη φινέτσα του. Επαιξε το πιο θεαματικό τένις ever. Τον Ναδάλ, για τη δύναμη της ψυχής και την αντοχή του. Αλλά οι αριθμοί μαρτυρούν πως ο GOAT του αθλήματος, ο καλύτερος όλων των εποχών, είναι ο Τζόκοβιτς.

Πριν από μια δεκαετία μόνον οι φανατικοί θαυμαστές του πίστευαν ότι ο σέρβος πρωταθλητής θα μπορούσε να προσπεράσει τον Φέντερερ και τον Ναδάλ, μαζί. Τα κατάφερε, όχι μόνο χάρη στο ταλέντο του, αλλά (κυρίως) στο γεγονός ότι συνέχισε -και συνεχίζει- να βελτιώνεται. Δεν έγινε τυχαία ο γηραιότερος τενίστας που κατέκτησε το Ρολάν Γκαρός (36 ετών και 20 ημερών). Μέχρι τα 30 του είχε κερδίσει 12 major τρόπαια, και είχε ηττηθεί σε 9 τελικούς. Μετά τα 30 κέρδισε άλλα 11, με μόλις δυο ήττες. Μετράει 21 διαδοχικές νίκες σε Γκραν Σλαμ τουρνουά, και έχει θριαμβεύσει στα τρία τελευταία (και στα έξι από τα οκτώ πιο πρόσφατα) στα οποία συμμετείχε.

«Είναι απίστευτος, ακόμα κινείται στο γήπεδο σαν γάτα», τόνισε μετά τον τελικό στο Παρίσι ο προπονητής του, Γκόραν Ιβανίσεβιτς. Με την εμπειρία του καταφέρνει να μην σπαταλά δυνάμεις. Αλλά, ίσως, το πιο σημαντικό είναι πως παραμένει… διψασμένος για διακρίσεις. Παραδέχεται ότι ο χρόνος δεν τον έχει αφήσει ανέγγιχτο («η αλήθεια είναι ότι το σώμα μου ανταποκρίνεται διαφορετικά σε σχέση με το παρελθόν – πριν από πέντε δέκα χρόνια αποθεραπευόμουν πιο γρήγορα και δεν ένιωθα τον πόνο που νιώθω σήμερα»), όμως δεν σκοπεύει να σταματήσει στο ορατό μέλλον: «Αν κερδίζω σλαμς, γιατί να σκέφτομαι το τέλος της καριέρας μου; Ηδη, ανυπομονώ για το Γουίμπλεντον», ξεκαθάρισε με το γαλλικό τρόπαιο στα χέρια.

Στο Λονδίνο ο «Νόλε» θα είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Αν δεν μεσολαβήσει κάποιος τραυματισμός, έχει πολλές πιθανότητες να συμπληρώσει εφέτος το λεγόμενο «ημερολογιακό Γκραν Σλαμ», κατακτώντας, μετά το Οπεν της Αυστραλίας και το Ρολάν Γκαρός, τα δυο μεγάλα τουρνουά που ακολουθούν (Γουίμπλεντον και Αμερικανικό Οπεν). Να γίνει ο πρώτος τενίστας μετά τον Ροντ Λέιβερ (1969) που θα «σαρώσει» και τις τέσσερις κορυφαίες διοργανώσεις μέσα στην ίδια σεζόν.

Αν και ο Ναδάλ θα έχει ευκαιρίες να μεγαλώσει τη συλλογή του στην τελευταία του χρονιά στα κορτ (2024), οι «ειδικοί» του σπορ πιστεύουν πως ούτε ο Τζόκοβιτς θα κλείσει την καριέρα του χωρίς να προσθέσει στο παλμαρέ του κι άλλους Γκραν Σλαμ τίτλους. Εναν, δυο, τρεις, τέσσερις, ή και περισσότερους. Εχει μια φοβερή ικανότητα να κρατάει το καλύτερό του τένις για τα πιο σημαντικά ματς. «Εχει ένα λογισμικό στο μυαλό του, στο οποίο γυρίζει τον διακόπτη όταν πρόκειται να αγωνιστεί σε ένα σλαμ», τόνισε ο Ιβανίσεβιτς.

Αυτό συνέβη και στο Παρίσι. Τις προηγούμενες εβδομάδες δεν ήταν σε καλή κατάσταση, ενώ αντιμετώπιζε και ένα πρόβλημα στον αγκώνα, το οποίο τον ανάγκασε να αποσυρθεί από το Οπεν της Μαδρίτης. Εκεί, όμως, στο Ρολάν Γκαρός, σε κάθε παιχνίδι εμφανιζόταν όλο και καλύτερος. Ο αντίπαλός του στον τελικό, ο 24χρονος Νορβηγός, Κάσπερ Ρουντ (Νο4), ήταν ο κορυφαίος στο χώμα, από το 2020 μέχρι χθες. Μετρούσε 87 νίκες. Περισσότερες από τον Στέφανο Τσιτσιπά (68), τον Κάρλος Αλκαράθ (64) και τον ίδιο τον Τζόκοβιτς (54). Επαιξε καταπληκτικά, όμως ο Σέρβος… τον κατασπάραξε (3-0 σετ).

«Πολλά συγχαρητήρια για αυτό το εκπληκτικό επίτευγμα», έγραψε στο Twitter ο Ράφα. «Το 23 είναι ένας αριθμός που πριν από μερικά χρόνια ήταν αδιανόητος, κι εσύ τα κατάφερες! Απόλαυσέ το με την οικογένεια και την ομάδα σου». Για πρώτη φορά μετά το 2003 ο ισπανός τενίστας βρέθηκε εκτός top-100 (στο Νο 136). Το top-5 συμπληρώνουν, πίσω από τον Τζόκοβιτς, οι Κάρλος Αλκαράθ, Ντανίλ Μεντβέντεφ, Κάσπερ Ρουντ και Στέφανος Τσιτσιπάς.

Οι νεαροί πρωταθλητές συνηθίζουν να ονειρεύονται πως, κάποτε, θα γίνουν εκείνοι οι καλύτεροι όλων των εποχών. Αλλά, για κακή τους τύχη, τα «ιερά τέρατα» του τένις -ο Τζόκοβιτς, η Σερένα Γουίλιαμς, ο Ναδάλ και ο Φέντερερ- έχουν ανεβάσει τον πήχη στην στρατόσφαιρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News