Διάσημοι – ξεδιάσημοι, το παράπονο το έχουμε εύκολο όλοι και με αυτό θα ξεκινήσω. Και θα σας πω μια μικρή ιστορία από το πιο πρόσφατο αεροπορικό ταξίδι μου, μιας και τις τελευταίες ημέρες τα παράπονα για πτήσεις έχουν την τιμητική τους.

Εχουμε μπει στο αεροπλάνο, ξεκινάει για τον διάδρομο απογείωσης και μόλις φτάνει, κάνει μεταβολή. «Ζητούμε συγγνώμη», ανακοινώνει ο πιλότος, «πρέπει να επιστρέψουμε στη βάση για έναν τεχνικό έλεγχο». Φυσικά όλοι εκνευριστήκαμε λίγο, όπως και να έχει, δεν θέλεις να καθυστερείς, και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ξέραμε πόσο και αν τελικά θα φεύγαμε. Αλλά για να λένε οι άνθρωποι πρέπει να γίνει τεχνικός έλεγχος, κάτι θα διαπίστωσαν και καλά κάνουν και δεν απογειώνονται πριν το τσεκάρουν. Κανένας επιβάτης δεν θα ήθελε να σηκώσουν ένα αεροπλάνο στον αέρα με την αμφιβολία ενός προβλήματος. Ετσι δεν είναι;

Δεν ήταν καθόλου έτσι για την κυρία που καθόταν πίσω μου. Τριάντα λεπτά κράτησε ο έλεγχος, τριάντα λεπτά μουρμούραγε ακατάπαυστα παράπονα. Οτι αυτό που μας συμβαίνει είναι απαράδεκτο, και όταν κλείνεις εισιτήριο πληρώνεις για να μη σου συμβούν αυτά λίγο πριν απογειωθείς και ότι θα έπρεπε να είχαν ελέγξει το αεροσκάφος από πριν. Η κυρία ήξερε και από έλεγχο αεροσκαφών, αλίμονο. Ολα τα ξέρει ο άνθρωπος που έχει το παράπονο εύκολο.

Οπως και η Ζέτα Μακρυπούλια ξέρει από διαδικασία check-in και αν μπορείς να μπεις στο αεροπλάνο σε περίπτωση που καθυστερήσεις μερικά λεπτά στην τουαλέτα ή όπου αλλού αποφασίσεις να πας, την ώρα που οφείλεις να είσαι έτοιμος για επιβίβαση. Οπως και η Μαρία Σολωμού ξέρει πώς μπορείς να ταξιδέψεις αεροπορικώς με τον σκύλο σου και μένει ενεή όταν φτάνει στον γκισέ και της λένε ότι το ζώο δεν μπαίνει στο αεροσκάφος γιατί δεν έχει μαζί της το βιβλιάριό του.

Δεν λέω ότι όλα στην αεροπορική βιομηχανία είναι σωστά καμωμένα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο επιβάτης έχει απόλυτο δίκιο και να παραπονιέται και να θυμώνει. Και φαντάζομαι ότι οι άνθρωποι που εργάζονται στην εξυπηρέτηση των αεροδρομίων περνάνε καθημερινά από την ψυχοφθόρα κατάσταση του να εξηγούν και να προσπαθούν να καλμάρουν εκνευρισμένους ταξιδιώτες, είτε εκείνοι έχουν δίκιο είτε όχι. Σε πολλές περιπτώσεις, βρίσκουν λύση και για εκείνους που δεν έχουν καθόλου δίκιο.

Αλλά ο εκνευρισμένος διάσημος ταξιδιώτης έχει κάτι που μας εκνευρίζει όλους. Βλέπει τη διασημότητά του ως μέσο επίλυσης του προβλήματος που θεωρεί ότι έχει. «Βγήκε μόνο όταν πήγα να σηκώσω story επιτόπου. Πανικός», είπε η Μαρία Σολωμού περιγράφοντας την εμπειρία της κατά το check-in της ίδιας και του σκύλου. Ο φόβος της ανάρτησης, δηλαδή, σε ένα δημοφιλές προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα ήταν εκείνο που έκανε τους υπαλλήλους να τρέξουν, κι αυτό σε ελεύθερη μετάφραση αποδίδεται με το «ξέρετε ποια είμαι εγώ;».

Ξέρουμε ποια είσαι. Επίσης, αντιλαμβανόμαστε, περίπου, από όσα είπες, τι σου συνέβη. Δεν φρόντισες να ενημερωθείς σωστά για το τι προβλέπεται κατά την επιβίβαση ή όταν ταξιδεύεις με ζώο αεροπορικώς και φτάνοντας στο αεροδρόμιο, περίμενες να σε αντιμετωπίσουν σαν τη Μαρία Αντουανέτα και να σου βρουν λύση. Κι επειδή δεν σου βρήκαν, γιατί έπρεπε να ακολουθήσουν τους κανονισμούς, θεώρησες σωστό να βγεις να το πεις και στην τηλεόραση, σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις που ζητάνε να δώσεις.

Και μετά πέφτεις κι από τα σύννεφα που οι απανταχού δικαστές των κοινωνικών μέσων (εκεί όπου φοβερίζεις ότι θα ανεβάσεις story με τη δυσάρεστη εμπειρία σου), πέφτουν επάνω σου και να σε δικάσουν ανηλεώς, πίσω από τη βολική ανωνυμία τους. Η οποία, στην τελική, ξεκινάει από την ίδια βάση με τη δική σου τοποθέτηση στον κόσμο. Εσύ νομίζεις ότι ως βασίλισσα έχεις πάντα δίκιο και τη δύναμη να το επιβάλεις, εκείνοι νομίζουν ότι ως αυλικοί μπορούν να σου ρίξουν βέλη με δηλητήριο, όταν η υπεροψία σου ξεπερνάει το όριο που τους βολεύει.

ΥΓ. Αλλος διάσημος για την πτήση του; Περιμένουμε δυσαρεστημένους σελέμπριτι να συμπληρώσουν τη λίστα των παραπόνων. Γιατί άλλο καημό δεν είχαμε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News