Στη μέση της απόστασης που χωρίζει τις εκλογές της 21ης Μαΐου από τις επόμενες, η αίσθηση ότι οι περισσότερες από τις πολιτικές δυνάμεις θα ήθελαν να μην είχαν μπει ποτέ σε αυτή την περίοδο γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Η καθεμία για τους δικούς της λόγους.

Η Νέα Δημοκρατία, θριαμβεύτρια στις πρώτες εκλογές, σύρεται αναγκαστικά στις δεύτερες για να εξαργυρώσει το αποτέλεσμα με την κοινοβουλευτική κυριαρχία που της στέρησε η απλή αναλογική. Με τη μικρή, αν και όχι ανύπαρκτη πιθανότητα να μην το πετύχει ή να κινείται σε οριακά ποσοστά αυτοδυναμίας. Αυτή τη μικρή πιθανότητα, άλλωστε, προσπαθεί να εξαφανίσει με την προεκλογική καμπάνια της και τον «μπαμπούλα» των τρίτων εκλογών «μέσα στον Αύγουστο»…

Στη χειρότερη θέση από όλα τα κόμματα βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Το στραπάτσο του Μαΐου ίσως να μην είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να του τύχει αυτό το καλοκαίρι. Δεχόμενος πιέσεις και από τα δεξιά του (ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ) και από τα αριστερά του (από το ΚΚΕ του διόλου ευκαταφρόνητου +2%, το σχεδόν 3% της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ακόμη και από το περίπου 2,5% του Βαρουφάκη), το να κρατήσει τις δυνάμεις του στο ταπεινωτικό 20% μοιάζει, με αυτά τα δεδομένα, πολύ δύσκολο. Το αποτέλεσμα που τον σόκαρε, ίσως και να τον ανακουφίσει το βράδυ της 25ης Ιουνίου. Και ας μην –μπορεί να– είναι ο διακηρυγμένος στόχος του. Και ας αντιστοιχεί πια σε λιγότερες έδρες.

Το ΠΑΣΟΚ είναι θεωρητικά σε καλύτερη φάση. Καλείται ωστόσο να αποδείξει αν έχει όντως δυναμική ή αν κάπου εδώ είναι και το ταβάνι του. Δύσκολα θα αποσπάσει ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία, ενώ έχει να αντιμετωπίσει τον αγώνα που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκρατήσει τους δικούς του. Και για τον Νίκο Ανδρουλάκη, ωστόσο, η 25η Ιουνίου είναι ένα ορόσημο, που μπορεί να φέρει νέα χαμόγελα ή και (νέα) αμφισβήτηση. Ενώ σίγουρα θα «φέρει» μικρότερη κοινοβουλευτική ομάδα…

Δυναμική από τις προηγούμενες εκλογές έχει και το ΚΚΕ. Θεωρητικά, ωστόσο, δεν πρέπει να περιμένει πολλά, πέρα από το να κρατήσει τις δυνάμεις του. Οπως και με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, τα ίδια ποσοστά θα δώσουν στα κάτω του 10% κόμματα από 3-4 λιγότερες έδρες στο επόμενο κοινοβούλιο.

Με αυτά τα δεδομένα, οι μόνοι που προσμένουν με λαχτάρα στις εκλογές της 25ης Ιουνίου είναι οι σχηματισμοί που έμειναν οριακά εκτός Βουλής στις 21 Μαΐου: η Πλεύση Ελευθερίας – Ζωή Κωνσταντοπούλου, το ΝΙΚΗ και, σε δεύτερη μοίρα, το ΜέΡΑ 25 του Γιάνη Βαρουφάκη. Είναι η ευκαιρία τους, εκείνη που έχασαν πριν από λίγες ημέρες για να ανακατέψουν και άλλο την τράπουλα των εκλογών και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Είναι και τρεις (3) ακόμη λόγοι για τους οποίους θα ήθελαν να αποφύγουν αυτές τις εκλογές όλοι οι άλλοι. Μάλλον και εμείς…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News