Η νέα μόδα της Generation Z ή των Zoomers, όπως αποκαλούνται όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και 2012, φαίνεται πως είναι το αποκαλούμενο «bed rotting», η «σήψη» ή μάλλον το «σάπισμα στο κρεβάτι», δηλαδή το να περνούν εκεί πολλές περισσότερες ώρες από όσες χρειάζονται για να κοιμηθούν, ακόμη και μία ολόκληρη ημέρα αργίας. Κάνοντας τι; Οτιδήποτε, με κάποιους να βλέπουν σειρές τη μία μετά την άλλη ή να κοιτάζουν το ταβάνι, και άλλους να διαλογίζονται, να χουζουρεύουν, να χάνονται στο Διαδίκτυο, να παραγγέλνουν φαγητό από έξω.

Οπως αναφέρει η Αντριάνα Ντίαζ της New York Post, τα διάφορα βίντεο υπέρ του «σαπίσματος στο κρεβάτι» που αναρτώνται στο TikTok μετρούν, πλέον, εκατοντάδες εκατομμύρια θεάσεις. Θα μπορούσε να γίνει λόγος απλώς περί οκνηρίας των Zoomers, όμως, σύμφωνα με πολλούς από τους θιασώτες του «bed rotting», πρακτικά πρόκειται για μια μορφή αυτοφροντίδας, με στόχο την ανάκτηση δυνάμεων, σωματικών και ψυχικών, έπειτα από μια απαιτητική εβδομάδα διαρκούς στρες και, πιθανώς, μια βραδιά μέθης στο τέλος αυτής.

Πρόκειται, όμως, πράγματι για ένα νέο φαινόμενο; «Σίγουρα δεν είναι καινούργιο. Το να ξαπλώνεις στο κρεβάτι και να παραγγέλνεις φαγητό, να βλέπεις τηλεόραση ή να κοιμάσαι είναι κάτι που κάνουν εδώ και αιώνες οι φοιτητές και οι νέοι επαγγελματίες. Το μόνο νέο ή ευρηματικό σχετικά με το “σάπισμα στο κρεβάτι” είναι ο χαρακτηρισμός του ως “αυτοφροντίδας”, γεγονός που το καθιστά πολύ πιο αποδεκτό. Κάτω από την ομπρέλα των πρακτικών ευεξίας, δεν αποτελεί πλέον μια ποταπή, οκνηρή, οριακά καταστροφική συνήθεια. Είναι μια απαραίτητη κατάρρευση – μια μορφή επαναφοράς. Αυτό είναι πραγματικά λογικό στον υπερβολικά γεμάτο ερεθίσματα, αδυσώπητα απαιτητικό και εξαντλητικό κόσμο του 2023» γράφει η Σάρα Μπρέγκελ του Fast Company.

Εξηγεί ότι δεν πρέπει να υποτιμάται το γεγονός πως το «σάπισμα στο κρεβάτι» ικανοποιεί μια πραγματική ανάγκη: «Οι άνθρωποι φαίνεται να το χρειάζονται περισσότερο τώρα από ποτέ. Βρισκόμαστε εν μέσω μιας πανδημίας, κακής ψυχικής υγείας και πρωτοφανών επιπέδων στρες. Η εξουθένωση, οι οικονομικές δυσκολίες, οι πολιτικές αναταραχές και οι αποθαρρυντικοί αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα εξακολουθούν να υφίστανται. Oσον αφορά το στρες στον χώρο εργασίας, νέα έρευνα επισημαίνει ότι η Gen Z είναι η πιο πληττόμενη. Οπότε, αν το να κρατάει κάποιος τα σεντόνια του ζεστά επί ένα 24ωρο επρόκειτο ποτέ να χαρακτηριστεί ως κάτι το αποδεκτό, τώρα είναι μια αρκετά καλή στιγμή» συνοψίζει η δημοσιογράφος του αμερικανικού περιοδικού.

Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι οι ειδικοί πιστεύουν το αντίθετο, δηλαδή πως το να περνάει κάποιος μια ολόκληρη ημέρα στο κρεβάτι, κάθε άλλο παρά θεραπευτικό είναι. Η Σάρα Μπρέγκελ ζήτησε τη γνώμη της Νάταλι Σάβελ, μιας ψυχοθεραπεύτριας από τη Βαλτιμόρη, οι πελάτες της οποίας συνήθως υποφέρουν από επίμονο και ενίοτε παραλυτικό άγχος. Η αμερικανίδα ειδικός εξήγησε ότι η χαλάρωση στο κρεβάτι μπορεί να φαίνεται θεραπευτική, αλλά δεν είναι.

«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι βοηθούν τον εαυτό τους επειδή ένας πιεσμένος εγκέφαλος θέλει απλώς να “κλείσει”, αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι υγιείς τρόποι διέγερσης και ξεκούρασης»  είπε. Ζήτημα αποτελεί επίσης το γεγονός ότι ενώ αρχικά η τάση για «σάπισμα» ενδέχεται να οφείλεται όντως σε εξουθένωση ή υπερβολικό στρες, στη συνέχεια δύναται να καταστεί συνήθεια.

Αλλά το ότι οι Zoomers ρέπουν στο «σάπισμα» δεν είναι δικό τους λάθος. Οφείλεται στο ότι είναι διαρκώς διασυνδεδεμένοι και σε κίνηση, σε συνδυασμό με το γεγονός πως ο σύγχρονος πολιτισμός δεν προσφέρει στους ανθρώπους χρόνο, ώστε να ανακτούν με υγιείς τρόπους τις σωματικές και ψυχικές δυνάμεις τους. Παρότι κυριαρχεί το άγχος, δεν υπάρχουν κατάλληλες δομές για την αντιμετώπιση του.

Οπότε τι είναι καλύτερο, προτιμότερο, περισσότερο θεραπευτικό από το «σάπισμα στο κρεβάτι»; Ο χρόνος στη φύση, η αποσύνδεση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το Διαδίκτυο γενικότερα, ακόμη και το κλάμα είναι, κατά τη γνώμη της αμερικανίδας ψυχοθεραπεύτριας, πολύ πιο αποτελεσματικές μορφές αυτοφροντίδας από το να κουλουριάζεται κανείς κάτω από τα σκεπάσματά του και να κοιτάει το κινητό του ολημερίς. Πρόσθεσε, όμως, πως εάν δεν αλλάξει σύγχρονος τρόπος ζωής, με τους ολοένα πιο φρενήρεις ρυθμούς, τις αναρίθμητες υποχρεώσεις και τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, το φαινόμενο του «σαπίσματος στο κρεβάτι» θα συνεχίσει να υφίσταται.

Αλλά το να ωραιοποιείται, ακόμη και να εξιδανικεύεται αυτό, σίγουρα δεν είναι καλή ιδέα. Πριν γίνει hashtag στο TikTok, το να ξαπλώνει κάποιος στο κρεβάτι όλη την ημέρα θεωρούταν συνήθως σημάδι ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, είτε αυτό ήταν ένα χανγκόβερ, ήπια (ή βαθιά) κατάθλιψη, εξάντληση, σύμπτωμα μιας νόσου, ή, έστω, μια φυσιολογική αντίδραση σε πρωτόγνωρα επίπεδα στρες.

Ενώ το «σάπισμα στο κρεβάτι» μπορεί να είναι πιο αποδεκτό, πιο αναγκαίο ή και επιθυμητό και πιο της μόδας από ποτέ άλλοτε, εξακολουθεί να μην είναι ένας υγιής μηχανισμός αντιμετώπισης του στρες, της εξουθένωσης ή του παραλυτικού άγχους. «Κανείς δεν πρέπει να κρίνεται επειδή απολαμβάνει μια μέρα αδιάκοπου τίποτα – όλοι το έχουμε κάνει – αλλά το να το ονομάζουμε αυτοφροντίδα ή να προσπαθούμε να χαρακτηρίσουμε ως φυσιολογική τη συχνότητα με την οποία οι νέοι, υγιείς άνθρωποι χρειάζονται μια ολόκληρη μέρα ξεκούρασης, είναι ανησυχητικό. Θα έπρεπε να μας δηλώνει πως δεν είναι καλά» υπογραμμίζει η δημοσιογράφος του Fast Company.

Σχετικά τις αρνητικές συνέπειες του «bed rotting», ειδικά όσον αφορά την καριέρα (και όχι μόνον) των Zoomers, η Ζανέτ Σετέμπρε, επίσης της New York Post, επικαλείται τη γνώμη του Σκοτ Γκαλογουέι, καθηγητή Μάρκετινγκ στη Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, και όλα όσα είπε, μετέχοντας σε επιχειρηματικό συνέδριο της Wall Street Journal.

«Δεν πρέπει ποτέ να είστε στο σπίτι. Αυτό λέω στους νέους. Το σπίτι είναι για επτά ώρες ύπνου και τίποτε άλλο» λέει σε ένα βίντεο, το οποίο, μάλιστα, η εφημερίδα ανάρτησε στο TikTok. «Ο χρόνος που περνάτε στο σπίτι σχετίζεται αντιστρόφως με την επιτυχία σας επαγγελματικά και ερωτικά. Πρέπει να είστε εκτός σπιτιού» προειδοποιεί, γνωρίζοντας πως οι άνθρωποι που εργάζονται έξω από το σπίτι έχουν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.

Αναφερόμενος σε μια άλλη νέα μόδα των καιρών μας, την τηλεργασία, μιλώντας στο CNN, σημείωσε πως «αν είστε νέοι και φιλόδοξοι, μπείτε στο γραφείο. Η πορεία της καριέρας σας είναι συνάρτηση σχέσεων. Υπάρχουν δύο ή τρία άτομα με τα κατάλληλα προσόντα για κάθε δουλειά και αυτός που αποφασίζει ποιος θα πάρει την προαγωγή θα επιλέξει το άτομο με το οποίο έχει την καλύτερη σχέση».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News