Το Νοέμβριο του 2014 και κατά τη διάρκεια δημοπρασίας του οίκου Sotheby’s, ένας «φιλότεχνος» αγόρασε τηλεφωνικώς μια «νεκρά φύση» του Βίνσεντ βαν Γκογκ. Πρόκειται για έργο των τελευταίων ετών του μεγάλου ζωγράφου. Ο αγοραστής, που πλήρωσε 62 εκατ. δολάρια, ήταν Κινέζος. Περίεργο; Οχι.

Οπως έγραψε η Corriere della Sera, «ήταν η εποχή που οι κινέζοι επιχειρηματίες συναγωνίζονταν ποιος θα αγοράσει πρώτος πολυτελή αντικείμενα ή ακίνητα στη Δύση. Ηταν άμιλλα επενδύσεων προς τιμήν του Κόμματος και προς δόξαν της οικονομικής δεινότητας της Κίνας». Ο πρώτος άνθρωπος της ιστορίας μας –διότι υπάρχουν και άλλοι– ήταν ο Γουάνγκ Ζονγκτζούν, παραγωγός του φιλμ «Fury», στο οποίο έπαιζε και ο Μπραντ Πιτ.

Ο εν λόγω μπίζνεσμαν κράτησε μερικούς μήνες τον πίνακα στο σπίτι του στο Χονγκ Κονγκ, αλλά κατόπιν ο πίνακας εξαφανίστηκε! Ο ίδιος είπε ότι δεν είχε αγοράσει το έργο και ότι άλλος ήταν ο πραγματικός αγοραστής. Δεν αποκάλυψε το όνομά του. Η ιστορία κίνησε το ενδιαφέρον των New York Times.

To τιμολόγιο των 61.765.000 δολαρίων του Sotheby’s εκδόθηκε επ’ ονόματι κάποιου Χαϊλόνγκ Λιού, ιδιοκτήτη χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, που κατοικεί στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Στην πραγματικότητα, όμως, ο συγκεκριμένος Λιού ζει σε πολυκατοικία της Σαγκάης. Ούτε αυτός ήταν ο πραγματικός ιδιοκτήτης του πίνακα. «Τα ίχνη οδηγούν στον Κροίσο Ζιάο Τζιανχούα, ιδιοκτήτη περιουσιακών στοιχείων αξίας 6 δισ. δολαρίων, άνθρωπο του Κόμματος».  

Ο Τζιανχούα το 1989 βρέθηκε «επαναστατημένος» στην Τιενανμέν, όμως τη γλίτωσε. Θεωρείται οικονομική ιδιοφυΐα επειδή έφτιαξε ένα δίκτυο χρηματιστηριακών γραφείων προτού καν τριανταρίσει. Το 2017, στα 46 του, απέκτησε την εταιρεία Tomorrow Group, η οποία έχει μετόχους της μέλη του Κόμματος. Ζούσε στο Χονγκ Κονγκ, σε μία σουίτα του πολυτελούς ξενοδοχείου Four Seasons, έχοντας σωματοφυλακή… γυναικών. Ολα δούλευαν ρολόι για τον κινέζο κρατικοκαπιταλιστή, όμως τον Ιανουάριο του 2017 μια επίλεκτη ομάδα κινέζων αστυνομικών εισέβαλε στον χώρο του, αφού πρώτα εξόντωσε τις φρουρούς του.

Αυτοί οι κομάντος άρπαξαν τον χρηματιστή των υψηλόβαθμων συντρόφων και τον μετέφεραν με αναπηρικό αμαξίδιο, προφανώς ναρκωμένο, μακριά από το ξενοδοχείο. «Το μακρύ χέρι του Πεκίνου είναι ασταμάτητο σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου διακυβεύεται η πολιτική ασφάλεια. Ο Τζιανχούα ήξερε πολλά για τον μυστικό πλούτο που συγκέντρωναν οι κομμουνιστές καπιταλιστές. Πάρα πολλά, μάλλον. Τότε, στην ιστοσελίδα της εταιρείας του εμφανίστηκε ένα πολύ περίεργο μήνυμα: «Δεν με απήγαγαν και με πήγαν στην Κίνα. Είμαι στο εξωτερικό για θεραπεία και θα επιστρέψω αμέσως μετά».

Κατόπιν έπεσε πηχτό σκοτάδι. Υστερα από λίγα χρόνια, το 2019, έγινε γνωστό ότι ο μάγος των υψηλών οικονομικών αποδόσεων «συμφώνησε να συνεργαστεί με τις κινεζικές αρχές» στην έρευνα για τα παιχνίδια στο Χρηματιστήριο της Σαγκάης. Η «θεραπεία», ειρωνεύτηκε η Corriere, «έληξε για τον Τζιανχούα τον περυσινό Αύγουστο, όταν κινεζικό δικαστήριο ανακοίνωσε την καταδίκη του σε κάθειρξη 13 ετών, καθώς βρέθηκε ένοχος χειραγώγησης της αγοράς και διαφθοράς κυβερνητικών στελεχών».

Στο τέλος του σχολίου τους οι Ιταλοί θυμήθηκαν το Βαν Γκογκ και τον χαμένο πίνακα: «Ο Λιού δεν τον είχε ποτέ. Ποιος τον είχε αποκτήσει; Ο Τζιανχούα ή ο Ζονγκτζούν; Το θέμα δεν έχει ξεκαθαρίσει. Το μόνο που έγινε γνωστό είναι ότι ο δεύτερος, ο παραγωγός ταινιών, δεν τα πήγε καλά με την επιχείρησή του. Οι συντάκτες των ΝΥΤ εικάζουν ότι το έργο του Βαν Γκογκ θα πωληθεί ξανά, γύρω στα 70 εκατ. δολάρια, όμως δεν ξέρουν ποιος το κατέχει αυτή τη στιγμή και θα εισπράξει το ζεστό χρήμα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News