Τι κάνουν οι συνταξιούχοι μυστικοί πράκτορες; Κάθονται αναπαυτικά στα (ένδοξα) αυγά της αποστρατείας τους ή μαζεύονται γύρω από ένα τραπέζι και αναλύουν τη διεθνή πολιτική με ζέση; Το δεύτερο κάνουν, υπό την προϋπόθεση ότι όλοι τους υπηρέτησαν σε χώρες φιλικές μεταξύ τους και συμμαχικές, κατά το παρελθόν έστω (διότι ο κόσμος αλλάζει ταχύτατα και οι άλλοτε σταθερές της γεωπολιτικής δέχονται την επίθεση της καλπάζουσας σχετικότητας – αυτή την αλήθεια, εξάλλου, την παραδέχονται οι ίδιοι οι πράκτορες, πρώην και νυν).

Η Repubblica πέτυχε συναθροισμένους σε ένα τέτοιο τραπέζι ανταλλαγής σημαντικών απόψεων τέσσερις κυρίους, πρώην στελέχη μυστικών υπηρεσιών ισάριθμων κρατών. Στη Ρώμη. Οχι σε καφενείο, βέβαια, αλλά στην έδρα του ιδρύματος Med-Or. Τι εστί Med-Or; Οπως λέει η ιστοσελίδα του, «καινοτόμος, παγκόσμια και συνεργατική πρωτοβουλία που επιδιώκει να συνδυάσει τις δυνατότητες της βιομηχανίας και του ακαδημαϊκού χώρου με σκοπό την ανάπτυξη γεωοικονομικών και κοινωνικοπολιτιστικών συμπράξεων».

Μεγαλεπήβολο πρότζεκτ; Μάλλον, αφού το εν λόγω ίδρυμα «δημιουργήθηκε από την κορυφαία εταιρεία αεροδιαστημικής και άμυνας Leonardo, την άνοιξη του 2021». Τάργκετ γκρουπ του Med-Or είναι η Μεσόγειος, η Βόρεια Αφρική, το Κέρας της Αφρικής, η Εγγύς, Μέση και Απω Ανατολή. Μεγάλος χάρτης αυτός, με πολλά ευαίσθητα σημεία επάνω του. Η Leonardo τυγχάνει ιταλική εταιρεία (και η Ιταλία τυγχάνει χώρα με συμφέροντα στις προαναφερθείσες περιοχές, ζωτικότατα σε ορισμένες εξ αυτών).

Η Repubblica συνομίλησε με τον Αλεξ Γιάνγκερ, πρώην πράκτορα της βρετανικής ΜΙ6, με τον Νταβίντ Μεϊντάν, πρώην πράκτορα της ισραηλινής Μοσάντ, με τον Τούρκι Αλ-Φαϊζάλ, πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας, και με τον Ελληνοαμερικανό Τζον Νεγκροπόντε, τον πρώτο διευθυντή της αμερικανικής National Intelligence, που είναι η «ομπρέλα» όλων των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.

Οσα είπαν στους Ιταλούς οι βετεράνοι πράκτορες μπορούν να συνοψιστούν στο εξής κεφαλαιώδες: η πολιτική γεωγραφία του κόσμου αλλάζει με ευθύνη της επιθετικής Ρωσίας που εισέβαλε στην Ουκρανία και συνέπηξε άνευ προηγουμένου συμμαχία συμφερόντων με την Κίνα – η σύγκρουση δεν αφορά μόνο την Ευρώπη, αλλά επηρεάζει τον λεγόμενο «παγκόσμιο Νότο» και απειλεί τη φιλελεύθερη δημοκρατία. Η Repubblica σχολίασε ότι το κοινό σημείο των τεσσάρων βετεράνων της κατασκοπείας είναι «το στραμμένο προς την Κίνα βλέμμα τους, εν αναμονή των κινήσεων του Σι Τζινπίνγκ στο Ουκρανικό».

Ο Νεγκροπόντε ήταν σαφέστατος: «Η ρωσική εισβολή απειλεί τη βάση της αρχιτεκτονικής της ειρήνης, δηλαδή την κυριαρχία των κρατών, συνεπώς και την παγκόσμια τάξη». Χαρακτήρισε απρόκλητη την επιθετικότητα της Ρωσίας και επισήμανε τον μείζονα κίνδυνο: «Είναι δύσκολο να αποκατασταθεί η συνεργασία μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων». Σε ό,τι αφορά τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, είπε ότι στο τραπέζι των συνομιλιών δεν πρέπει να πέσουν προτάσεις με «τιμωρητική προσέγγιση της Ρωσίας».

Λάβρος πολέμιος του Πούτιν και της Ρωσίας εμφανίστηκε ο Γιάνγκερ, αφού δήλωσε ότι απαιτείται «συλλογική αντίσταση στη βία του Πούτιν». Φάνηκε, δε, αντίθετος με την άμεση ειρήνευση: «Τέλος του πολέμου αυτή τη στιγμή σημαίνει παράδοση της νίκης στη Ρωσία, δηλαδή παράδοση του 20% του ουκρανικού εδάφους. Ο μόνος τρόπος για δίκαιη και σταθερή λύση είναι να αποδεχθεί συμβιβασμό ο Πούτιν, ο οποίος δεν έχει με το μέρος του τον χρόνο».

Πιο διαλλακτικοί εμφανίστηκαν ο Σαουδάραβας και ο Ισραηλινός, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, βασικά για λόγους περιφερειακής ασφαλείας. Ο πρώτος είπε ότι η χώρα του καταδίκασε τη Ρωσία στο πλαίσιο του ΟΗΕ, στηρίζει την Ουκρανία «από ανθρωπιστικής απόψεως» και προτίθεται να συνεργαστεί προς εξεύρεση ειρηνευτικής λύσης. Ο δεύτερος δήλωσε «προσεκτική υποστήριξη» στην Ουκρανία και συγχρόνως ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να εμπλακεί σε σύγκρουση με τη Ρωσία, αφού «η Συρία είναι δίπλα μας». Εστίασε, δε, στην ανησυχία που προκαλεί στο Ισραήλ «η όλο και μεγαλύτερη συνεργασία της Ρωσίας με το Ιράν».

Οι δύο μη ΝΑΤΟϊκοί εκπρόσωποι στο πάνελ των πρακτόρων υποστήριξαν τη θέση ότι η Δύση πρέπει να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν ότι η Κίνα μπορεί να επηρεάσει θετικά τον Πούτιν ως μεσολαβήτρια. Ο Νεγκροπόντε είπε πως η δήλωση του Σι ότι η πυρηνική απειλή δεν είναι αποδεκτή «είναι ένα πολύ θετικό βήμα», όμως ο Βρετανός υπενθύμισε «τη στενή συμμαχία της Κίνας με τη Ρωσία, από το πετρέλαιο μέχρι τα εμπορεύματα».

Το Μεσανατολικό ήταν άλλο ένα θέμα που εθίγη στην κουβέντα, στο οποίο φάνηκαν οι αποκλίσεις. Από όσα είπε ο Φαϊζάλ φάνηκε ότι η Σαουδική Αραβία επιδιώκει να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τους γείτονες του βασιλείου, δηλαδή να επιδιώξει προσέγγιση τόσο με το Ιράν όσο και με το Ισραήλ – με το δεύτερο «για το Παλαιστινιακό», όπως τόνισε με έμφαση. Ο Μεϊντάν δήλωσε απαισιόδοξος για την έκβαση του ζητήματος και κάλεσε τους Παλαιστίνιους «να γίνουν μέρος των ‘‘Συμφωνιών του Αβραάμ’’». Νεγκροπόντε και Γιάνγκερ περιορίστηκαν σε ευχολόγια, με τον πρώτο να υπαινίσσεται τη σταδιακή απεξάρτηση της Συρίας από τη Ρωσία.

Κλου της συζήτησης, το τελευταίο ερώτημα που υπέβαλε στους πρώην κατασκόπους η Repubblica: «Ποια hotspots κοιτάτε στον παγκόσμιο χάρτη ώστε να καταλάβετε κατά πού φυσάει ο άνεμος;» Ο Βρετανός απάντησε: «Το web». Ο Ισραηλινός: «Τον λαϊκισμό στα σόσιαλ μίντια και τα της συνεργασίας Ρωσίας-Ιράν». Ο Σαουδάραβας έκανε μια ωραία ντρίμπλα στην άμμο: «Μα, μας έχουν περικυκλώσει τα hotspots!» Ωστόσο, ο Αμερικανός είπε μόνο δύο λέξεις με νόημα: «Την Ουκρανία»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News