Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος πρότεινε διαδοχικά τέσσερις διαφορετικές κυβερνήσεις (νικητών, ανοχής, ηττημένων και στο τέλος ειδικού σκοπού) επέλεξε για εκπρόσωπο την Τσαπανίδου και επένδυσε στον διαδικτυακό πολακισμό με την Ακρίτα και τον Μιθριδάτη, είναι το κεντρικό πρόσωπο της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως και αυτός που κρατάει το μαχαίρι και το καρπούζι στο κόμμα, τόσο στην πορεία ως τις 25 Ιουνίου όσο και στο σκηνικό του μετά —θα επανέλθουμε στο τέλος για τις πιθανές κινήσεις του.

Το πλεονέκτημα του Τσίπρα σε αυτή τη φάση είναι ότι έχει κάποιους να κατηγορήσει, έμμεσα ή άμεσα, για την εκλογική κατάρρευση. Με χρονολογική σειρά, μετά την ψυχρολουσία της υπόθεσης Γεωργούλη, ακολούθησαν τα εξής. Ο Γιάννης Δραγασάκης άνοιξε θέμα φορολόγησης των γονικών παροχών και των μερισμάτων ενώ η Πόπη Τσαπανίδου φώναζε «Πρόεδρε έλα, έλα με φόρα».

Μόλις έκαναν την εμφάνισή τους οι «Δήμητρες» του Βαρουφάκη, ο Τσακαλώτος προσπάθησε να δικαιολογήσει ένα «θεωρητικό κείμενο» που μιλούσε για τοπικά νομίσματα. Στη συνέχεια η Ακρίτα και τα τρολ επιτέθηκαν στον Διονύση Σαββόπουλο ερεθίζοντας τους κεντρώους και δίνοντας πάσα για να καρφώσουν -σε ένα θριαμβευτικό φινάλε αυτοκαταστροφής- ο Γιώργος Κατρούγκαλος και η Θεανώ Φωτίου.

Ο Κατρούγκαλος θύμισε την ιδεοληπτική φορολόγηση της μεσαίας τάξης και των ελευθέρων επαγγελματιών την περίοδο 2016-2019 ξύνοντας πληγές και σπέρνοντας τον τρόμο ανάμεσα σε εκατομμύρια ανθρώπους που μόλις έβλεπαν να παίρνουν μια ανάσα. Η Φωτίου, τοποθετώντας τη μεσαία τάξη στις 5.000 ευρώ ετησίως -λιγότερα από όσα βγάζει η ίδια σε ένα μήνα- ίσως να σκέφτηκε ότι δεν είναι το ίδιο ο λαός και οι ιδεολογικοί του καθοδηγητές. Αλλά δυστυχώς γι αυτήν δεν το είδαν έτσι και οι ψηφοφόροι. Αντίθετα, θυμήθηκαν την απουσία επαφής του ΣΥΡΙΖΑ με την πραγματικότητα. Πιθανόν κι ένα χαρμάνι Αριστεράς του χαβιαριού μαζί με καμμένα γεμιστά.

Μετά τις εκλογές και τις 21 μονάδες διαφορά υπέρ της ΝΔ, ο αρχηγός και τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ χαράσσουν ο καθένας τη δική του στρατηγική και αναζητούν συμμάχους. Τα στελέχη της εσωκομματικής τάσης της «Ομπρέλας», που λέγεται ότι είχαν θέσει τον πήχη της αμφισβήτησης του Αλ. Τσίπρα στις οκτώ μονάδες διαφοράς, πάγωσαν κάθε ενέργεια μετά το σοκ του αποτελέσματος. Περιμένουν πλέον να κάνουν «ταμείο» μετά την 25η Ιουνίου.

Αμέσως μετά όμως, η παρέμβαση Παπαδημούλη, που κάποιοι υποψιάστηκαν ότι ήταν κίνηση της «Ομπρέλας», τάραξε τα νερά. Αναφέροντας ότι η Eφη Αχτσιόγλου, ο Αλέξης Χαρίτσης και ο Νάσος Ηλιόπουλος πρέπει να βγουν πιο μπροστά, ο Παπαδημούλης έδωσε την εντύπωση ότι προσπαθεί να προδιαγράψει την επόμενη ημέρα. Παράλληλα τσίγκλισε προσωπικές φιλοδοξίες και αναζωπύρωσε κόντρες.

Γιατί εξερράγη η Δούρου 

Η Ρένα Δούρου, η οποία χαρακτήρισε «αηδιαστικές» τις δηλώσεις Παπαδημούλη, είναι βέβαιο ότι δεν είδε με καλό μάτι το γεγονός ότι εκείνος ανέφερε πρώτη την Εφη Αχτσιόγλου. Αλλωστε, η Αχτσιόγλου την ξεπέρασε σε σταυρούς στον Δυτικό Τομέα Αθήνας. Είχε προηγηθεί πριν από ένα χρόνο η επικράτησή της έναντι της Δούρου και στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, όπου η Αχτσιόγλου βγήκε πρώτη σε ψήφους για την Κεντρική Επιτροπή.

Οι γνωρίζοντες τα εσωτερικά του κόμματος εξηγούν ότι η Δούρου δεν έχει εγκαταλείψει ποτέ τη φιλοδοξία να παίξει ρόλο στα πράγματα, την οποία είδαν να διαμορφώνεται για πρώτη φορά πριν από την τραγωδία στο Μάτι. Τότε, που ως Περιφερειάρχης Αττικής η Δούρου ήταν προστατευμένη από τη φθορά των αντιλαϊκών μέτρων που εφάρμοζε η κυβέρνηση Τσίπρα στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου. Και έκανε τις δικές της κινήσεις.

Στην ίδια γραμμή με την Δούρου βρέθηκε ο «προεδρικός» Νίκος Παππάς που μίλησε για ανοησίες από πλευράς Παπαδημούλη. Βεβαίως δεν θα περίμενε κανείς κάτι λιγότερο από έναν πολιτικό που καταδικάστηκε με ψήφους 13-0 από το Ειδικό Δικαστήριο και ο αρχηγός του κόμματος τον συμπεριέλαβε κανονικά στα ψηφοδέλτια… σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Η σκέψη για προσωρινό χάος 

Μέσα σε αυτό το σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας δέχεται έντονη κριτική -μεταξύ άλλων- και για την επιλογή της Πόπης Τσαπανίδου για τη θέση της εκπροσώπου του κόμματος. Παρότι η ίδια διέψευσε τις πληροφορίες ότι υπέβαλε την παραίτησή της, πληθαίνουν οι φωνές στην Κουμουνδούρου που φέρονται να ζητούν την άμεση απομάκρυνσή της. Τα βέλη, τα οποία κατευθύνονται και προς στη πλευρά Τσίπρα (που την επέλεξε), κάνουν λόγο για «θεατρινισμούς» και «απολιτίκ άγνοια» που (θεωρούν κάποιοι ότι) δεν έχουν σχέση με το κόμμα.

Η κάθε πλευρά ετοιμάζεται, λοιπόν, για την επόμενη μέρα, μετά την 25η Ιουνίου. Το πιο προωθημένο σενάριο που κυκλοφόρησε τις τελευταίες ημέρες λέει ότι ο Αλ. Τσίπρας, σε μια ακόμη κίνηση τακτικισμού, αν επαναληφθεί ένα κακό αποτέλεσμα, θα μπορούσε ακόμη και να παραιτηθεί και στη συνέχεια να επενδύσει στο χάος που θα επακολουθήσει. Να περιμένει, δηλαδή, να τον καλέσουν πίσω για να σώσει το κόμμα.

Ως τότε, ενόψει της νέας κάλπης, θα πρέπει να μαζέψει κατά μερικές δεκάδες δισ. ευρώ τις προεκλογικές παροχές του κόμματος σηματοδοτώντας μια στροφή στον ρεαλισμό. Παράλληλα θα χρειαστεί να βρει έναν τρόπο να καλύψει την αποφορά που αναδίδει στη δημόσια σφαίρα η απόλυτη ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τον διαδικτυακό οχετό των τρολ αλλά και τη σύγχρονη εκδοχή της «Αυριανής».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News