Πρώτα προσπέρασε τον Λουίς Σουάρες και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, που είχαν πετύχει 31 γκολ σε μια σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ. Στη συνέχεια, τον Μοχάμεντ Σαλάχ (32 γκολ το 2018). Στο ματς εναντίον της Φούλαμ, την περασμένη Κυριακή, ισοφάρισε το ρεκόρ των 34 τερμάτων του Αντι Κόουλ (1993-1994) και του Αλαν Σίρερ (1994-1995). Μάλιστα, οι δικοί τους θρίαμβοι επιτεύχθηκαν σε πρωτάθλημα 42 αγώνων, όχι 38. Και θα είναι τεράστια έκπληξη, αν ο φοβερός Ερλινγκ Χάαλαντ δεν βελτιώσει αυτή την επίδοση, που «άντεξε» για σχεδόν τρεις δεκαετίες, στα έξι παιχνίδια που έχει μπροστά της η Μάντσεστερ Σίτι μέχρι το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2022-2023. Το πρώτο από αυτά, Σίτι – Γουέστ Χαμ, διεξάγεται απόψε (22:00) στο «Ετιχαντ».

Συνολικά, σε όλες τις διοργανώσεις, ο νορβηγός στράικερ έχει σκοράρει -μέχρι στιγμής- 50 γκολ: 34 στην Πρέμιερ Λιγκ, 12 στο Τσάμπιονς Λιγκ, τρία στο Κύπελλο Αγγλίας και ένα στο Λιγκ Καπ. Εφόσον είναι υγιής, θεωρείται βέβαιο ότι θα τα κάνει 51, 52, 53, 54… Εκτός από τις έξι αναμετρήσεις στο πρωτάθλημα, στο πρόγραμμα της Σίτι υπάρχουν άλλα τρία τέσσερα ματς: δυο ή τρία στο Τσάμπιονς Λιγκ, και ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας.

Πενήντα γκολ σε μια σεζόν, και μάλιστα σε τόσο δύσκολη πίστα, είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο κατόρθωμα. Η προηγούμενη φορά που επιτεύχθηκε, ήταν πριν από 92 ολόκληρα χρόνια. Ο… Χάαλαντ του 1931 λεγόταν Τομ «Πόνγκο» Γουόρινγκ, και ήταν Αγγλος από το Μπίρκενχεντ. Ενας sui generis παίκτης της Αστον Βίλα, για τον οποίο η Ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου έχει πολλά και απίθανα να διηγηθεί, όπως τονίζει το Athletic.

Δεν γέμιζε το μάτι για αθλητής, και η αγάπη του για το αλκοόλ ήταν ο κυριότερος λόγος. Ο αστικός μύθος αναφέρει πως κάθε Δευτέρα πρωί, πριν αρχίσει η προπόνηση, τριγυρνούσε στις εξέδρες του «Βίλα Παρκ», αναζητώντας μπουκάλια μπίρας που είχαν αφήσει μισοάδεια οι θεατές των σαββατιάτικων αγώνων. Αν δεν τα άδειαζε όλα, μέχρι την τελευταία γουλιά, δεν έβρισκε ησυχία.

Ολοι γνώριζαν -και ανέχονταν- τον εκκεντρικό του χαρακτήρα, από την πρώτη στιγμή που έγινε μέλος της ομάδας. Ο γραμματέας του συλλόγου ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε ότι δεν επρόκειτο για έναν συνηθισμένο άνθρωπο. Οταν τον επισκέφθηκε στο σπίτι που του είχε παραχωρήσει η Αστον Βίλα, για να σιγουρευτεί ότι ο παίκτης έχει όλα όσα χρειάζεται, τον βρήκε να κάθεται στο σαλόνι περικυκλωμένος από δεκάδες κοτόπουλα, τα οποία εξέθρεφε.

Ο,τι του ερχόταν στο νου, το εκστόμιζε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Οταν, σε κάποια προπόνηση, ο προπονητής του έκανε παρατήρηση, επειδή δεν άφηνε τη θέση του (σέντερ-φορ) για να γυρίσει στην άμυνα και να βοηθήσει τους συμπαίκτες του, εκείνος απάντησε: «Αν θέλετε να κάνω δυο δουλειές, να μου δίνετε 60 σελίνια σε κάθε ματς (έπαιρνε τα μισά)». Μια μέρα του 1931, που ο φημισμένος τεχνικός, Χέρμπερτ Τσάπμαν, επισκέφθηκε με την ομάδα του (Αρσεναλ) το «Βίλα Παρκ» για έναν αγώνα πρωταθλήματος, ο Γουόρινγκ τον πλησίασε και του είπε: «Θα ήθελες να με αποκτήσεις, Χέρμπερτ, έτσι δεν είναι; Είμαι καλύτερος απ’ όλους τους δικούς σου (παίκτες)».

Εξω από τις γραμμές του γηπέδου έμοιαζε, μονίμως, ζαλισμένος – εξ’ ού και το προσωνύμιο «Πόνγκο» (ήταν το όνομα ενός χαζού σκύλου – καρτούν εκείνης της εποχής). Στους αγώνες, όμως, έκανε θραύση. Ηταν ταχύς, δυνατός και γενναίος, με δυο πόδια και ανίκητος στον αέρα. Η ικανότητά του στο σκοράρισμα και οι υπέροχες προσποιήσεις του, που προκαλούσαν σύγχυση στους αντιπάλους του, τον είχαν αναδείξει σε ατραξιόν από τον καιρό που αγωνιζόταν στην Τράνμερε. Οταν η Βίλα τον αγόρασε, το 1928, πάνω από 23.000 οπαδοί της γέμισαν τις εξέδρες για να τον δουν στο πρώτο του παιχνίδι με τους «Χωριάτες», στο οποίο αγωνίστηκε με την ομάδα των αναπληρωματικών. Ηταν «γήινος», και αυτός υπήρξε ένας επιπλέον λόγος για να τον λατρέψει το κοινό.

Τη σεζόν 1930-1931 σκόραρε 49 φορές στο πρωτάθλημα και μια στο Κύπελλο. Συνολικά, με τη φανέλα της Αστον Βίλα πέτυχε 167 γκολ, και άλλα τέσσερα στις πέντε συμμετοχές του στην εθνική ομάδα της Αγγλίας. Δεν έχασε τη λάμψη του, ακόμη κι όταν αποχώρησε από το «Βίλα Παρκ», και ολοκλήρωσε την καριέρα του στα 39, τον Απρίλιο του 1946.

Υπήρξε ό,τι πιο κοντινό προς τον μυθικό Ντίξι Ντιν, τον εμβληματικό επιθετικό της Εβερτον, ο οποίος το 1927-1928 είχε πετύχει 60 γκολ σε 39 ματς πρωταθλήματος (και 82 σε όλες τις διοργανώσεις). Μέχρι την Κυριακή, που ο Χάαλαντ συμπλήρωσε, κι αυτός, 50 τέρματα σε μια σεζόν. Για να αρχίσει η συζήτηση στα media και τα social media: θα μπορούσε ο 22χρονος γκολτζής – φαινόμενο να καταρρίψει το ρεκόρ του Ντιν;

Ο προπονητής του στη Σίτι, Πεπ Γκουαρντιόλα, απέφυγε να δώσει μια ευθεία απάντηση. Τόνισε, όμως, ότι αυτή είναι η πρώτη χρονιά του Χάαλαντ στην Πρέμιερ Λιγκ, και πως ο παίκτης του θα γίνεται όλο και καλύτερος. Ο Σίρερ, ο θρύλος της Νιούκαστλ, που σήμερα είναι τηλεσχολιαστής, έγραψε στη στήλη που διατηρεί στην ιστοσελίδα «The Athletic» ότι, αν παραμείνει υγιής, μπορεί να ξεπεράσει τα 60 γκολ του Ντιν. Συμπληρώνοντας ότι και τα 40 γκολ του Γκερντ Μίλερ στην Μπουντεσλίγκα θεωρούνταν απλησίαστα, ώσπου (πρόπερσι) ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι σκόραρε 41.

Το ίδιο πιστεύουν και οι «ειδικοί». Λένε πως, από έναν πιτσιρικά που έχει πετύχει πάνω από 200 τέρματα πριν κλείσει τα 23, όλα πρέπει να τα περιμένει κανείς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News