Οταν ψηφίζουν οι Αμερικανοί, επιλέγουν μεταξύ υποψηφίων προέδρων και όχι μεταξύ υποψηφίων αντιπροέδρων. Την επόμενη φορά, όμως, τον Νοέμβριο του 2024, τα δεδομένα θα είναι διαφορετικά. Γιατί η ηλικία του Τζο Μπάιντεν (άνω των 80) αλλά και του πιο πιθανού αντιπάλου του, του Ντόναλντ Τραμπ (σχεδόν 77), καθιστούν πολύ πιθανό το ενδεχόμενο ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου, όταν θα αναλάβει τα καθήκοντά του να είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία στην ιστορία της χώρας.

Επομένως, αποκτά ιδιαίτερη σημασία το ποιος θα κληθεί να αντικαταστήσει τον επόμενο γηραιό, πιθανότατα, αμερικανό πρόεδρο, εφόσον κάποια στιγμή δεν θα είναι πλέον σε θέση (για λόγους υγείας) να ασκεί τα καθήκοντά του.

Την προειδοποίηση απευθύνει ο Τόμας Φρίντμαν, κορυφαίος αρθρογράφος των New York Times. Οντας υποστηρικτής των Δημοκρατικών, το πρώτο που επισημαίνει είναι πως, από τη στιγμή που ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την επανεκλογή του, ο Τζο Μπάιντεν «πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει», ούτως ώστε να ηττηθεί ο Τραμπ και ο τραμπισμός γενικότερα. Λόγω, όμως, της προχωρημένης ηλικίας του, οι αμερικανοί ψηφοφόροι θα κληθούν να ψηφίσουν για αντιπρόεδρο όσο και για πρόεδρο, ενδεχομένως περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην αμερικανική ιστορία.

Γι’ αυτό είναι τόσο κρίσιμη η Κάμαλα Χάρις για τις προεδρικές εκλογές του 2024. Αποτελεί, ωστόσο, γεγονός ότι έως σήμερα η αμερικανίδα αντιπρόεδρος δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις, και αυτό πρέπει απαραίτητα να αλλάξει εάν οι Δημοκρατικοί θέλουν να αποτρέψουν την επιστροφή στην εξουσία ενός πρώην προέδρου που στη χειρότερη περίπτωση υποκίνησε, ενώ στην καλύτερη δικαιολόγησε, την εισβολή στο Καπιτώλιο την 6η Ιανουαρίου του 2021.

Ενόψει των εκλογών του 2020, η Κάμαλα Χάρις επιλέχθηκε ως υποψήφια για την αντιπροεδρία από τον Τζο Μπάιντεν, κυρίως επειδή τον συμπλήρωνε στη σχέση του με ορισμένες καθοριστικές ομάδες ψηφοφόρων, όπως οι γυναίκες και οι μειονότητες, αλλά όλοι γνώριζαν πως είχε πληγεί βαριά κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών στο Δημοκρατικό Κόμμα για το προεδρικό χρίσμα. Η προεκλογική εκστρατεία της δεν είχε τον αναμενόμενο αντίκτυπο, λόγω αμφιβολιών όσον αφορά το κύριο πολιτικό της μήνυμα, αλλά και σοβαρών οργανωτικών προβλημάτων.

Ωστόσο, η νίκη που κατάφερε ο Τζο Μπάιντεν με εκείνη στο πλευρό του προκάλεσε ενθουσιασμό, καθώς επρόκειτο να καταστεί η πρώτη γυναίκα, η πρώτη Αφροαμερικανίδα, αλλά και η πρώτη Ινδοαμερικανίδα αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεδομένου ότι ο Τζο Μπάιντεν ήταν ήδη κάποιας ηλικίας το 2020, ορισμένοι υπέθεσαν ότι θα ήταν, τρόπον τινά, ένας μεταβατικός πρόεδρος, που θα άνοιγε τον δρόμο για τις νέες γενιές, προσφέροντας στην Κάμαλα Χάρις τη δυνατότητα να διεκδικήσει τη θέση του έπειτα από μία και μόνη θητεία.

«Αρχικά, η αμερικανίδα αντιπρόεδρος ανέλαβε σημαντικούς φακέλους, όπως το Μεταναστευτικό, αλλά τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Eτσι, σιγά-σιγά έπεσε στη σκιά, καταλήγοντας κυρίως να ηγείται αντιπροσωπειών σε κηδείες στις οποίες ο Μπάιντεν δεν ήθελε να πάει» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Πάολο Μαστρολίλι της La Repubblica στην ανταπόκρισή του από τη Νέα Υόρκη.

Είναι αλήθεια πως, όσον αφορά τις κύριες προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση Μπάιντεν, όπως η διαχείριση της πανδημίας, η οικονομική ανάκαμψη με επενδύσεις για την ανοικοδόμηση της Αμερικής, ο πληθωρισμός, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η γεωπολιτική αντιπαράθεση με την Κίνα και τις λοιπές απολυταρχίες, η συμμετοχή της Κάμαλα Χάρις υπήρξε αξιοσημείωτα περιορισμένη.

Μια σειρά από παραιτήσεις στενών συνεργατών της αποκάλυψαν εντάσεις εντός του επιτελείου της. Συγχρόνως, άρχισαν να εκφράζονται αμφιβολίες για τις πολιτικές της θέσεις, με τους επικριτές της να τη χαρακτηρίζουν πολύ αριστερή ή περιορισμένων ικανοτήτων ώστε να κερδίσει την ψήφο του 49% των Αμερικανών που αυτοχαρακτηρίζονται πολιτικά ανεξάρτητοι.

Ολα αυτά ο Φρίντμαν τα επισημαίνει, φυσικά, στο άρθρο του, αλλά προσθέτει ότι η κατάσταση πρέπει να αλλάξει άμεσα εφόσον ο Τζο Μπάιντεν επιθυμεί όντως να πετύχει μια αποφασιστική νίκη, καθοριστική για την επιβίωση και το μέλλον της Αμερικανικής Δημοκρατίας.

Εννοείται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ γνωρίζει πως η Κάμαλα Χάρις αποτελεί, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, ένα από τα αδύναμα σημεία της υποψηφιότητας Μπάιντεν (μαζί με τα χρόνια που φέρει στις πλάτες του), άρα ενδέχεται να επιλέξει και εκείνος μια μετριοπαθή (σε σχέση με εκείνον) γυναίκα ως υποψήφια αντιπρόεδρό του, τη Νίκι Χάλεϊ για παράδειγμα, η οποία θα μπορούσε να προσελκύσει όσους δηλώνουν πολιτικά ανεξάρτητοι, καθώς και τους μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς που δεν συμπαθούν τον Τραμπ αλλά και δεν πείθονται από την υποψηφιότητα Μπάιντεν, κυρίως λόγω της ηλικίας του.

Ως εκ τούτου, ο αμερικανός πρόεδρος θα πρέπει να δείξει άμεσα στους Αμερικανούς γιατί η Χάρις είναι η καταλληλότερη για να τον αντικαταστήσει σε περίπτωση που χρειαστεί (εάν κερδίσει μια δεύτερη θητεία στον Λευκό Οίκο), αναθέτοντάς της, για παράδειγμα, σημαντικά καθήκοντα, όπως η διαχείριση της μετάβασης στην Τεχνητή Νοημοσύνη, ούτως ώστε να μπορέσει να αποδείξει την αξία της και κυρίως τις ικανότητές της στους εν δυνάμει ψηφοφόρους της.

«Μην κάνετε λάθος, η αντιπροεδρία θα έχει πραγματικά σημασία, σε μια εκλογική αναμέτρηση που θα έχει πραγματικά σημασία. Γιατί δεν θέλω ο Μπάιντεν να κερδίσει αυτές τις εκλογές με 50,1%. Θέλω η νίκη του να είναι μια καθολική απόρριψη του τραμπισμού και της πολιτικής του διχασμού. Θέλω να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα σε όλον τον κόσμο […] ότι υπάρχουν πολύ περισσότεροι Αμερικανοί στην Κεντροδεξιά και στην Κεντροαριστερά, πολύ περισσότεροι άνθρωποι που είναι έτοιμοι να συνεργαστούν για το κοινό καλό, παρά άνθρωποι που μισούν και διχάζουν» εξηγεί ο Τόμας Φρίντμαν ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News