Δεν υπάρχουν σήμερα σοβαρά θέματα για τα οποία ο νομοθέτης χρειάζεται την αναθεώρηση του Συντάγματος, εκτίμησε ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Βαγγέλης Βενιζέλος, κατά την τοποθέτησή του στο 8o Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών. Να ανασκάψουμε το Σύνταγμα πριν το αλλάξουμε, ήταν παραίνεσή του, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι δεν μπορεί να ξεκινήσει καμία διαδικασία (αναθεώρησης) πριν από το τέλος Νοεμβρίου 2024.

Συνδέοντας την ενδεχόμενη αναθεώρηση με το πολιτικό σκηνικό, ο κ. Βενιζέλος επεσήμανε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα και αυτό είναι η έλλειψη της συναίνεσης που απαιτείται για να βρεθούν οι συγκλίσεις, ώστε να υπάρξει πραγματική αναθεώρηση σε όποιες διατάξεις απαιτούνται.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης (δείτε τη ολόκληρη εδώ) με τη δικαστική συντάκτρια της «Καθημερινής», Ιωάννα Μάνδρου, και θέμα «Μεταρρυθμίσεις και Σύνταγμα – Οι θεσμικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα», ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε σε μεταπλειοψηφικές συναινέσεις που θα επιτρέψουν στην πραγματικά αναθεωρητική Βουλή να διαμορφώνει ουσιαστικές πλειοψηφίες, στις οποίες θα στηρίζονται οι όποιες αναθεωρητέες διατάξεις.

«Η φιλελεύθερη δημοκρατία πρέπει να είναι πραγματικά φιλελεύθερη και μεταπλειοψηφική, όχι φοβική. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν οι συναινέσεις», σημείωσε.

Σχολιάζοντας, τέλος, τα περί εξόδου από το ευρώ και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, που ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο της πολιτικής συζήτησης παραμονές των εκλογών, ο Βαγγέλης Βενιζέλος ξεκαθάρισε ότι η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει στο 2015 και να αποτελέσει ξανά το απολωλός πρόβατο.

«Πρέπει να συμμαζέψουμε τη συζήτηση –παρατήρησε–, έχουμε κάνει σοβαρά βήματα προς τα πίσω στον πολιτικό πολιτισμό. Διατηρείται ακόμα η οξύτητα από τα χρόνια των μνημονίων και πρέπει να κηρυχθεί η λήξη της περιόδου τοξικότητας στον δημόσιο λόγο».

Στη δική του τοποθέτηση ο Γιάννης Κτιστάκης, δικαστής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για ζητήματα σχετικά με την Ελλάδα, υποστήριξε πως αν η συνταγματική αναθεώρηση ανοίξει και εφόσον τεθεί ζήτημα δικαιοσύνης, το παράδειγμα θα πρέπει να έρθει από τη νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων, καθώς δεν νοούνται αυτοσχεδιασμοί.

Οπως είπε, ελάχιστοι προσφεύγουν για την καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης, εξηγώντας ότι «οι διάδικοι φοβούνται να δυσαρεστήσουν τους δικαστές, για τους οποίους έχουν παράπονα». Μίλησε, τέλος, για συντεχνιακό πνεύμα μεταξύ των δικαστών που δεν βοηθάει ούτε τη Δικαιοσύνη ούτε τους θεσμούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News