Τις τελευταίες ημέρες ο Ντόναλντ Τραμπ είναι και πάλι στο επίκεντρο της δημοσιότητας και όπως επισημαίνει o Έντουαρντ Λους (Edward Luce), αρχισυντάκτης για τις ΗΠΑ στους Financial Times, αυτό δείχνει ότι στην περίπτωσή του τα ΜΜΕ δεν έμαθαν τίποτε από το παρελθόν.

Η κάλυψη της άφιξης και της αναχώρησης του Τραμπ από τα δικαστήρια της Νέας Υόρκης ήταν αντάξια εκείνης του θανάτου της πριγκίπισσας Νταϊάνα, γράφει ο δημοσιογράφος και έχει δίκιο. Είναι λογικό να πιστεύει κανείς ότι τον περίμενε μια καταδίκη, ενώ στην πραγματικότητα το επόμενο δικαστήριό του είναι τον ερχόμενο Δεκέμβριο.

Μέχρι τότε οι δημοσιογράφοι πρέπει να εφεύρουν ένα συνώνυμο του «χωρίς προηγούμενο». Είναι γεγονός ότι όσα συμβαίνουν είναι πολύ σημαντικά, είναι η πρώτη φορά που παραπέμπεται σε δίκη ένας πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ. Και η παραπομπή αυτή μπορεί να οδηγήσει και στην πρώτη αντίστοιχη καταδίκη. Ολα αυτά, όμως, δεν δικαιολογούν την τεράστια κάλυψη από τα ΜΜΕ.

Η παραπομπή του Τραμπ βασίζεται στη νομική θεωρία ότι τα χρήματα που πλήρωσε για να καλύψει ένα παράνομο ειδύλλιο συνιστούν συνωμοσία για να κερδίσει τις εκλογές. Ο νομικός κόσμος διχάζεται επ’ αυτού. «Ενας ελέφαντας που θα γεννήσει ένα ποντίκι», χαρακτηρίζεται από κάποιοους και δεν είναι τόσο τερατώδης υπερβολή όσο ακούγεται. Ο βασικός κίνδυνος είναι ότι αυτό ακριβώς θέλει ο ίδιος ο Τραμπ.

Το 2015, λίγοι νοήμονες άνθρωποι πίστευαν ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να κερδίσει τη Χίλαρι Κλίντον σε γενικές εκλογές. Τα ΜΜΕ όμως διαπίστωσαν ότι ανέβαζε τα νούμερα τηλεθέασης και αναγνωσιμότητας. Ο χρόνος και η κάλυψη που κέρδισε ο Τραμπ χωρίς να πληρώσει, ήταν μακράν περισσότερα από οποιουδήποτε άλλου υποψηφίου. Και σήμερα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο.

Ο Τραμπ θεωρείται ο ευκολότερος από τους ρεπουμπλικάνους υποψηφίους ως αντίπαλος του Τζο Μπάιντεν και έτσι τα τηλεοπτικά δίκτυα καλύπτουν χωρίς ενδοιασμό την κάθε του κίνηση. Το κλίμα θα άλλαζε αν ο Τραμπ παραπεμπόταν για σοβαρά αδικήματα, όπως παρεμπόδιση του Κογκρέσου, παρακράτηση εγγράφων υψηλής διαβάθμισης απόκρυψη ή απόπειρα να ανατρέψει τα αποτελέσματα των εκλογών (βλέπε Τζόρτζια).

Είναι πολύ πιθανό οι έρευνες που διεξάγονται να οδηγήσουν πράγματι σε παραπομπή του για τουλάχιστον μια από τις παραπάνω κατηγορίες. Εάν, όμως, αναρωτιέται ο Λους, τα ΜΜΕ δίνουν τόση κάλυψη στην σχετικά ασήμαντη τωρινή του παραπομπή, τι θα κάνουν σε εκείνη την περίπτωση; Αν τώρα μιλάνε για «χωρίς προηγούμενο», τότε όλα είναι «χωρίς προηγούμενο» και τίποτε δεν είναι…

Το μόνο βέβαιο ως τώρα είναι ότι αυτή η παραπομπή έχει ενισχύσει την υποστήριξη του Τραμπ ανάμεσα στους Ρεπουμπλικανούς ψηφοφόρους. Οι Ρεπουμπλικανοί είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου με το μέρος του σχετικά με τη δίκη στη Νέα Υόρκη. Συμπεριλαμβανομένων και των βασικών αντιπάλων του για την υποψηφιότητα. Αλλά, συμπεριλαμβάνει επίσης πρόσωπα όπως ο Μιτ Ρόμνεϊ, ο γερουσιαστής της Γιούτα και ο Μπιλ Κάσιντι από τη Λουιζιάνα, που αμφότεροι ψήφισαν για την καταδίκη του Τραμπ σε δίκες του για παραπομπή. Δύσκολα μπορούν να κατηγορηθούν για ακαμψία. Ίσως πήραν λάθος μαθήματα από την αποτυχία να παραπεμφθεί και στις δύο περιπτώσεις. Το έκαναν και τα ΜΜΕ; Αν και ο Τραμπ αντιμετωπίζει τους δημοσιογράφους ως υπηρέτες ενός διεφθαρμένου κράτους, η σχέση συμβίωσης μεταξύ του Τραμπ και των κυρίαρχων ειδησεογραφικών ΜΜΕ είναι βαθιά. Τα κανάλια της καλωδιακής τηλεόρασης σημείωσαν άνθηση κατά τη διάρκεια των χρόνων του Τραμπ και είδαν τα νούμερα τηλεθέασης να πέφτουν απότομα μετά την αποχώρησή του από την εξουσία. Το ίδιο ισχύει για μεγάλο μέρος των έντυπων μέσων.

Αν και η σύμβουλος του Λευκού Οίκου Κελιάν Κόνγουεϊ επινόησε τη φράση «εναλλακτικά γεγονότα» ως ευφημισμό για τα ψέματα του Τραμπ, η προεδρία του οδήγησε σε αύξηση των συνδρομών σε μη εναλλακτικές πηγές ενημέρωσης. Το 2016 ο Λες Μούνβς, ο τότε επικεφαλής του CBS, είπε ότι η εκστρατεία του Τραμπ «μπορεί να μην είναι καλή για την Αμερική, αλλά είναι πολύ καλή για το CBS».

Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι κάτι από αυτά έχει αλλάξει. Βρισκόμαστε έτσι αντιμέτωποι με το παράδοξο της αμερικανικής πολιτικής σήμερα. Ο Τραμπ συνεχίζει να χάνει τις εκλογές σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Ωστόσο, η επιρροή του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα και την κοινή γνώμη της Αμερικής δεν έχει μειωθεί.

Κατά τον Λους η φυλάκισή του θα έδινε μια προφανή λύση: πολλές άλλες δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, της Νότιας Κορέας, του Ισραήλ και της Νότιας Αφρικής, έχουν φυλακίσει πρώην αρχηγούς κυβερνήσεων ή κρατών, με μικρότερες κατηγορίες από αυτές που ενδεχομένως αντιμετωπίζει ο Τραμπ. Αλλά, κάθε ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα για πιθανή καταδίκη του Τραμπ έρχεται μετά τις εκλογές του 2024. Επιπλέον, δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει έναν φυλακισμένο Τραμπ να είναι υποψήφιος για τον Λευκό Οίκο.

Ο Τζο Μπάιντεν δεν έχει σχολιάσει τα νομικά προβλήματα του Τραμπ. Η άποψη μεταξύ των Δημοκρατικών είναι ότι όλα αυτά λειτουργούν υπέρ του νυν προέδρου. Οι πιθανότητες του Τραμπ να κερδίσει την υποψηφιότητα του κόμματός του έχουν αυξηθεί, γεγονός που δίνει ανάλογη ώθηση στις προοπτικές επανεκλογής του Μπάιντεν. Με δεδομένο, όμως, ότι ο Μπάιντεν θα αντέξει και δεν θα συμβεί κάτι που θα οδηγήσει σε απότομη πτώση της δημοφιλίας του. Ο Τραμπ θα ήταν ο μεγαλύτερος ωφελούμενος από όποια ζημιά υποστεί ο Μπάιντεν. Θα ωφεληθούν επίσης τα αμερικανικά ΜΜΕ. Που εξακολουθούν να είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Τραμπ και ο καλύτερος φίλος του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News