Οταν η Athens Review of Books αποφάσισε να ετοιμάσει ένα άρθρο για την εξόντωση των 44.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης από το 1941 έως το 1943, από τους Αλόις Μπρούνερ, Αντολφ Αϊχμαν και Ντίτερ Βισλιτσένι, βρέθηκε μπροστά σε μια παράξενη συνειδητοποίηση.

Σύμφωνα με όσα γράφει ο διευθυντής της, Μανώλης Βασιλάκης, στο New York Review of Books, κατά την αναζήτηση φωτογραφικών τεκμηρίων στα αρχεία του Γιαντ Βασέμ, του μουσείου του Ολοκαυτώματος στην Ιερουσαλήμ, βρήκαν 36 φωτογραφίες με τίτλους όπως «Σαλονίκη, Ελλάδα, Ιούλιος 1942, Εβραίοι συλλαμβάνονται από τους Γερμανούς πριν τον εκτοπισμό» και «Σαλονίκη, Ελλάδα, “Μαύρο Σάββατο” 11/07/1942».

Και οι 36 φωτογραφίες αναφέρουν στα credits ότι ανήκουν στη συλλογή των Bundesarchiv, των Ομοσπονδιακών Αρχείων της Γερμανίας, ενώ σε «σχετική συλλογή» βρίσκονται «555 φωτογραφίες που τράβηξαν γερμανοί στρατιωτικοί φωτογράφοι στη διάρκεια του πολέμου» σύμφωνα με το Γιαντ Βασέμ. «Το ίδιο ισχύει και για το αρχειακό υλικό που αφορά την εβραϊκή κοινότητα των Ιωαννίνων, με τίτλους όπως “Ο εκτοπισμός των Εβραίων των Ιωαννίνων στη Λάρισα, Μάρτιος 1944. Από τη Λάρισα οι Εβραίοι μεταφέρθηκαν στο Αουσβιτς © Bundesarchiv…”» επισημαίνει ο κ. Βασιλάκης.

Αυτό πρακτικώς σημαίνει ότι για την έντυπη ή την ψηφιακή αναδημοσίευση φωτογραφικού υλικού από το Ολοκαύτωμα, ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να πληρώσει στα Ομοσπονδιακά Αρχεία της Γερμανίας ένα ποσό αναλογικό προς τη χρήση του υλικού, το οποίο κυμαίνεται από τα 45 έως 400 ευρώ.

Επί σειρά, δηλαδή, δεκαετιών τα Bundesarchiv εμπορεύονται όλες τις φωτογραφίες που είχαν τραβήξει οι γερμανοί φωτογράφοι στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Είναι απορίας άξιον πώς μέχρι σήμερα δεν είχε γίνει αντιληπτό» σχολιάζει ο κ. Βασιλάκης. «Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ είναι “διότι τέτοιου είδους αθέμιτη κερδοσκοπία είναι αδιανόητη για την πλειονότητα των ανθρώπων”».

Το Ολοκαύτωμα έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας ως ένα από τα πιο κτηνώδη εγκλήματά της, με πλήθος φορέων να προσπαθούν να διαιωνίσουν τη μνήμη του και το ίδιο το γερμανικό κράτος κάνει εντατικές προσπάθειες για να αποχωριστεί το ναζιστικό του παρελθόν. «Αυτές οι προσπάθειες της Γερμανίας δεν συμβαδίζουν, ούτε σε λογικό ούτε σε ηθικό επίπεδο, με κανενός είδους εμπορική εκμετάλλευση του ναζιστικού της παρελθόντος» επισημαίνει ο κ. Βασιλάκης. «Ενας ιστορικός που είναι απόγονος επιζώντων του Ολοκαυτώματος, μου είπε: “Η φωτογραφία των γονέων μου και των θείων μου στο deportation, η φωτογραφία της μάνας μου στα στρατόπεδα θανάτου, πρέπει να απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται κερδοσκοπικά”».

Στο τέλος του άρθρου του ο κ. Βασιλάκης καλεί τα Bundesarchiv να σταματήσουν κάθε εμπορική δραστηριότητα και να παραχωρήσουν στο Γιαντ Βασέμ όλα τα κέρδη από φωτογραφίες που απεικονίζουν τις θηριωδίες των Ναζί εναντίον της εβραϊκής κοινότητας. Ακόμα, προτείνει στα Ομοσπονδιακά Αρχεία της Γερμανίας να παραχωρήσουν ψηφιακό αντίγραφο του αρχείου των ναζιστικών εγκλημάτων στο Imperial War Museum, στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Ισραήλ και στο Γιαντ Βασέμ, με σκοπό την προσβασιμότητα της παγκόσμιας κοινότητας σε αυτό.

Τέλος, επισημαίνει πως αν κάποιος έπρεπε να καρπώνεται ένα συμβολικό ποσό για τη χρήση του υλικού, αυτός δεν θα έπρεπε να είναι το γερμανικό κράτος, αλλά το ίδιο το Γιαντ Βασέμ, «μόνο προκειμένου να συντηρεί το αρχείο του και να χρηματοδοτεί δράσεις κατά του αντισημιτισμού και του ρατσισμού».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News